महाभारत 7.68 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

Project Home / Contents

महाभारत

←द्रोण पर्व→

←अध्याय 68→

[mh-7-68] • 66 श्लोकाः

संजय उवाच। हते सुदक्षिणे राजन् वीरे चैव श्रुतायुधे। जवेनाभ्यद्रवन् पार्थं कुपिताः सैनिकास् तव।

saṃjaya uvāca. hate sudakṣiṇe rājan vīre caiva śrutāyudhe. javenābhyadravan pārthaṃ kupitāḥ sainikās tava.

अभीषाहाः शूरसेनाः शिबयो ऽथ वसातयः। अभ्यवर्षंस् ततो राजञ् शरवर्षैर् धनंजयम्।

abhīṣāhāḥ śūrasenāḥ śibayo 'tha vasātayaḥ. abhyavarṣaṃs tato rājañ śaravarṣair dhanaṃjayam.

तेषां षष्टिशतानार्यान् प्रामथ्नात् पाण्डवः शरैः। ते स्म भीताः पलायन्त व्याघ्रात् क्षुद्रमृगा इव।

teṣāṃ ṣaṣṭiśatānāryān prāmathnāt pāṇḍavaḥ śaraiḥ. te sma bhītāḥ palāyanta vyāghrāt kṣudramṛgā iva.

ते निवृत्य पुनः पार्थं सर्वतः पर्यवारयन्। रणे सपत्नान् निघ्नन्तं जिगीषन्तन् परान् युधि।

te nivṛtya punaḥ pārthaṃ sarvataḥ paryavārayan. raṇe sapatnān nighnantaṃ jigīṣantan parān yudhi.

तेषाम् आपततां तूर्णं गाण्डीवप्रेषितैः शरैः। शिरांसि पातयाम् आस बाहूंश् चैव धनंजयः। उच्चकर्त शिरांस्य् उग्रो नाऌएभ्य इव पङ्कजान्।

teṣām āpatatāṃ tūrṇaṃ gāṇḍīvapreṣitaiḥ śaraiḥ. śirāṃsi pātayām āsa bāhūṃś caiva dhanaṃjayaḥ. uccakarta śirāṃsy ugro nāḷebhya iva paṅkajān.

शिरोभिः पतितैस् तत्र भूमिर् आसीन् निरन्तरा। अभ्रच्छायेव चैवासीद् ध्वाङ्क्षगृध्रवडैर्युधि।

śirobhiḥ patitais tatra bhūmir āsīn nirantarā. abhracchāyeva caivāsīd dhvāṅkṣagṛdhravaḍairyudhi.

तेषु तूत्साद्यमानेषु क्रोधामर्षसमन्वितौ। श्रुतायुश् चाच्युतायुश् च धनंजयम् अयुध्यताम्।

teṣu tūtsādyamāneṣu krodhāmarṣasamanvitau. śrutāyuś cācyutāyuś ca dhanaṃjayam ayudhyatām.

बलिनौ स्पर्धिनौ वीरौ कुलजौ बाहुशालिनौ। ताव् एनं शरवर्षाणि सव्यदक्षिणम् अस्यताम्।

balinau spardhinau vīrau kulajau bāhuśālinau. tāv enaṃ śaravarṣāṇi savyadakṣiṇam asyatām.

त्वरायुक्तौ महाराज प्रार्थयानौ महद् यशः। अर्जुनस्य वधप्रेप्सू पुत्रार्थे तव धन्विनौ।

tvarāyuktau mahārāja prārthayānau mahad yaśaḥ. arjunasya vadhaprepsū putrārthe tava dhanvinau.

ताव् अर्जुनं सहस्रेण पत्रिणां नतपर्वणाम्। पूरयाम् आसतुः क्रुद्धौ तडागं जलदौ यथा।

tāv arjunaṃ sahasreṇa patriṇāṃ nataparvaṇām. pūrayām āsatuḥ kruddhau taḍāgaṃ jaladau yathā.

श्रुतायुश् च ततः क्रुद्धस् तोमरेण धनंजयम्। आजघान रथश्रेष्ठः पीतेन निशितेन च।

śrutāyuś ca tataḥ kruddhas tomareṇa dhanaṃjayam. ājaghāna rathaśreṣṭhaḥ pītena niśitena ca.

सो ऽतिविद्धो बलवता शत्रुणा शत्रुकर्शनः। आजगाम परं मोहं मोहयन् केशवं रणे।

so 'tividdho balavatā śatruṇā śatrukarśanaḥ. ājagāma paraṃ mohaṃ mohayan keśavaṃ raṇe.

एतस्मिन्न् एव काले तु सो ऽच्युतायुर् महारथः। शूलेन भृशतीक्ष्णेन ताडयाम् आस पाण्डवम्।

etasminn eva kāle tu so 'cyutāyur mahārathaḥ. śūlena bhṛśatīkṣṇena tāḍayām āsa pāṇḍavam.

क्षते क्षारं स हि ददौ पाण्डवस्य महात्मनः। पार्थो ऽपि भृशसंविद्धो ध्वजयष्टिं समाश्रितः।

kṣate kṣāraṃ sa hi dadau pāṇḍavasya mahātmanaḥ. pārtho 'pi bhṛśasaṃviddho dhvajayaṣṭiṃ samāśritaḥ.

ततः सर्वस्य सैन्यस्य तावकस्य विशां पते। सिंहनादो महान् आसीद् धतं मत्वा धनंजयम्।

tataḥ sarvasya sainyasya tāvakasya viśāṃ pate. siṃhanādo mahān āsīd dhataṃ matvā dhanaṃjayam.

कृष्णश् च भृशसंतप्तो दृष्ट्वा पार्थं विचेतसम्। आश्वासयत् सुहृद्याभिर् वाग्भिस् तत्र धनंजयम्।

kṛṣṇaś ca bhṛśasaṃtapto dṛṣṭvā pārthaṃ vicetasam. āśvāsayat suhṛdyābhir vāgbhis tatra dhanaṃjayam.

ततस् तौ रथिनां श्रेष्ठौ लब्धलक्षौ धनंजयम्। वासुदेवं च वार्ष्णेयं शरवर्षैः समन्ततः।

tatas tau rathināṃ śreṣṭhau labdhalakṣau dhanaṃjayam. vāsudevaṃ ca vārṣṇeyaṃ śaravarṣaiḥ samantataḥ.

सचक्रकूबररथं साश्वध्वजपताकिनम्। अदृश्यं चक्रतुर् युद्धे तद् अद्भुतम् इवाभवत्।

sacakrakūbararathaṃ sāśvadhvajapatākinam. adṛśyaṃ cakratur yuddhe tad adbhutam ivābhavat.

प्रत्याश्वस्तस् तु बीभत्सुः शनकैर् इव भारत। प्रेतराजपुरं प्राप्य पुनः प्रत्यागतो यथा।

pratyāśvastas tu bībhatsuḥ śanakair iva bhārata. pretarājapuraṃ prāpya punaḥ pratyāgato yathā.

संछन्नं शरजालेन रथं दृष्ट्वा सकेशवम्। शत्रू चाभिमुखौ दृष्ट्वा दीप्यमानाव् इवानलौ।

saṃchannaṃ śarajālena rathaṃ dṛṣṭvā sakeśavam. śatrū cābhimukhau dṛṣṭvā dīpyamānāv ivānalau.

प्रादुश्चक्रे ततः पार्थः शाक्रम् अस्त्रं महारथः। तस्माद् आसन् सहस्राणि शराणां नतपर्वणाम्।

prāduścakre tataḥ pārthaḥ śākram astraṃ mahārathaḥ. tasmād āsan sahasrāṇi śarāṇāṃ nataparvaṇām.

ते जघ्नुस् तौ महेष्वासौ ताभ्यां सृष्टांश् च सायकान्। विचेरुर् आकाशगताः पार्थबाणविदारिताः।

te jaghnus tau maheṣvāsau tābhyāṃ sṛṣṭāṃś ca sāyakān. vicerur ākāśagatāḥ pārthabāṇavidāritāḥ.

प्रतिहत्य शरांस् तूर्णं शरवेगेन पाण्डवः। प्रतस्थे तत्र तत्रैव योधयन् वै महारथान्।

pratihatya śarāṃs tūrṇaṃ śaravegena pāṇḍavaḥ. pratasthe tatra tatraiva yodhayan vai mahārathān.

तौ च फल्गुनबाणौघैर् विबाहुशिरसौ कृतौ। वसुधाम् अन्वपद्येतां वातनुन्नाव् इव द्रुमौ।

tau ca phalgunabāṇaughair vibāhuśirasau kṛtau. vasudhām anvapadyetāṃ vātanunnāv iva drumau.

श्रुतायुषश् च निधनं वधश् चैवाच्युतायुषः। लोकविस्मापनम् अभूत् समुद्रस्येव शोषणम्।

śrutāyuṣaś ca nidhanaṃ vadhaś caivācyutāyuṣaḥ. lokavismāpanam abhūt samudrasyeva śoṣaṇam.

तयोः पदानुगान् हत्वा पुनः पञ्चशतान् रथान्। अभ्यगाद् भारतीं सेनां निघ्नन् पार्थो वरान् वरान्।

tayoḥ padānugān hatvā punaḥ pañcaśatān rathān. abhyagād bhāratīṃ senāṃ nighnan pārtho varān varān.

श्रुतायुषं च निहतं प्रेक्ष्य चैवाच्युतायुषम्। अयुतायुश् च संक्रुद्धो दीर्घायुश् चैव भारत।

śrutāyuṣaṃ ca nihataṃ prekṣya caivācyutāyuṣam. ayutāyuś ca saṃkruddho dīrghāyuś caiva bhārata.

पुत्रौ तयोर् नरश्रेष्ठौ कौन्तेयं प्रतिजग्मतुः। किरन्तौ विविधान् बाणान् पितृव्यसनकर्शितौ।

putrau tayor naraśreṣṭhau kaunteyaṃ pratijagmatuḥ. kirantau vividhān bāṇān pitṛvyasanakarśitau.

ताव् अर्जुनो मुहूर्तेन शरैः संनतपर्वभिः। प्रेषयत् परमक्रुद्धो यमस्य सदनं प्रति।

tāv arjuno muhūrtena śaraiḥ saṃnataparvabhiḥ. preṣayat paramakruddho yamasya sadanaṃ prati.

लोडयन्तम् अनीकानि द्विपं पद्मसरो यथा। नाशक्नुवन् वारयितुं पार्थं क्षत्रियपुंगवाः।

loḍayantam anīkāni dvipaṃ padmasaro yathā. nāśaknuvan vārayituṃ pārthaṃ kṣatriyapuṃgavāḥ.

अङ्गास् तु गजवारेण पाण्डवं पर्यवारयन्। क्रुद्धाः सहस्रशो राजञ् शिखिता हस्तिसादिनः।

aṅgās tu gajavāreṇa pāṇḍavaṃ paryavārayan. kruddhāḥ sahasraśo rājañ śikhitā hastisādinaḥ.

दुर्योधनसमादिष्टाः कुञ्जरैः पर्वतोपमैः। प्राच्याश् च दाक्षिणात्याश् च कलिङ्गप्रमुखा नृपाः।

duryodhanasamādiṣṭāḥ kuñjaraiḥ parvatopamaiḥ. prācyāś ca dākṣiṇātyāś ca kaliṅgapramukhā nṛpāḥ.

तेषाम् आपततां शीघ्रं गाण्डीवप्रेषितैः शरैः। निचकर्त शिरांस्य् उग्रौ बाहून् अपि सुभूषणान्।

teṣām āpatatāṃ śīghraṃ gāṇḍīvapreṣitaiḥ śaraiḥ. nicakarta śirāṃsy ugrau bāhūn api subhūṣaṇān.

तैः शिरोभिर् मही कीर्णा बाहुभिश् च सहाङ्गदैः। बभौ कनकपाषाणा भुजगैर् इव संवृता।

taiḥ śirobhir mahī kīrṇā bāhubhiś ca sahāṅgadaiḥ. babhau kanakapāṣāṇā bhujagair iva saṃvṛtā.

बाहवो विशिखैश् छिन्नाः शिरांस्य् उन्मथितानि च। च्यवमानान्य् अदृश्यन्त द्रुमेभ्य इव पक्षिणः।

bāhavo viśikhaiś chinnāḥ śirāṃsy unmathitāni ca. cyavamānāny adṛśyanta drumebhya iva pakṣiṇaḥ.

शरैः सहस्रशो विद्धा द्विपाः प्रस्रुतशोणिताः। व्यदृश्यन्ताद्रयः काले गैरिकाम्बुस्रवा इव।

śaraiḥ sahasraśo viddhā dvipāḥ prasrutaśoṇitāḥ. vyadṛśyantādrayaḥ kāle gairikāmbusravā iva.

निहताः शेरते स्मान्ये बीभत्सोर् निशितैः शरैः। गजपृष्ठगता म्लेच्छा नानाविकृतदर्शनाः।

nihatāḥ śerate smānye bībhatsor niśitaiḥ śaraiḥ. gajapṛṣṭhagatā mlecchā nānāvikṛtadarśanāḥ.

नानावेषधरा राजन् नानाशस्त्रौघसंवृताः। रुधिरेणानुलिप्ताङ्गा भान्ति चित्रैः शरैर् हताः।

nānāveṣadharā rājan nānāśastraughasaṃvṛtāḥ. rudhireṇānuliptāṅgā bhānti citraiḥ śarair hatāḥ.

शोणितं निर्वमन्ति स्म द्विपाः पार्थशराहताः। सहस्रशश् छिन्नगात्राः सारोहाः सपदानुगाः।

śoṇitaṃ nirvamanti sma dvipāḥ pārthaśarāhatāḥ. sahasraśaś chinnagātrāḥ sārohāḥ sapadānugāḥ.

चुक्रुशुश् च निपेतुश् च बभ्रमुश् चापरे दिशः। भृशं त्रस्ताश् च बहुधा स्वानेन ममृदुर् गजाः। सान्तरायुधिका मत्ता द्विपास् तीक्ष्णविषोपमाः।

cukruśuś ca nipetuś ca babhramuś cāpare diśaḥ. bhṛśaṃ trastāś ca bahudhā svānena mamṛdur gajāḥ. sāntarāyudhikā mattā dvipās tīkṣṇaviṣopamāḥ.

विदन्त्य् असुरमायां ये सुघोरा घोरचक्षुषः। यवनाः पारदाश् चैव शकाश् च सुनिकैः सह। काकवर्णा दुराचाराः स्त्रीलोलाः कलहप्रियाः। द्राविडास् तत्र युध्यन्ते मत्तवारणवारणाः।

vidanty asuramāyāṃ ye sughorā ghoracakṣuṣaḥ. yavanāḥ pāradāś caiva śakāś ca sunikaiḥ saha. kākavarṇā durācārāḥ strīlolāḥ kalahapriyāḥ. drāviḍās tatra yudhyante mattavāraṇavāraṇāḥ.

गोयोनिप्रभवा म्लेच्छाः कालकल्पाः प्रहारिणः। दार्वाभिसारा दरदाः पुण्ड्राश् च सह बाह्लिकैः।

goyoniprabhavā mlecchāḥ kālakalpāḥ prahāriṇaḥ. dārvābhisārā daradāḥ puṇḍrāś ca saha bāhlikaiḥ.

न ते स्म शक्याः संख्यातुं व्राताः शतसहस्रशः। अभ्यवर्षन्त ते सर्वे पाण्डवं निशितैः शरैः। अवाकिरंश् च ते म्लेच्छा नानायुद्धविशारदाः। तेषाम् अपि ससर्जाशु शरवृष्टिं धनंजयः। वृष्टिस् तथाविधा ह्य् आसीच् छलभानाम् इवायतिः।

na te sma śakyāḥ saṃkhyātuṃ vrātāḥ śatasahasraśaḥ. abhyavarṣanta te sarve pāṇḍavaṃ niśitaiḥ śaraiḥ. avākiraṃś ca te mlecchā nānāyuddhaviśāradāḥ. teṣām api sasarjāśu śaravṛṣṭiṃ dhanaṃjayaḥ. vṛṣṭis tathāvidhā hy āsīc chalabhānām ivāyatiḥ.

अभ्रच्छायाम् इव शरैः सैन्ये कृत्वा धनंजयः। मुण्डार्धमुण्डजटिलान् अशुचीञ् जटिलाननान्। म्लेच्छान् अशातयत् सर्वान् समेतान् अस्त्रमायया।

abhracchāyām iva śaraiḥ sainye kṛtvā dhanaṃjayaḥ. muṇḍārdhamuṇḍajaṭilān aśucīñ jaṭilānanān. mlecchān aśātayat sarvān sametān astramāyayā.

शरैश् च शतशो विद्धास् ते संघाः संघचारिणः। प्राद्रवन्त रणे भीता गिरिगह्वरवासिनः।

śaraiś ca śataśo viddhās te saṃghāḥ saṃghacāriṇaḥ. prādravanta raṇe bhītā girigahvaravāsinaḥ.

गजाश्वसादिम्लेच्छानां पतितानां शतैः शरैः। वडाः कङ्का वृका भूमाव् अपिबन् रुधिरं मुदा।

gajāśvasādimlecchānāṃ patitānāṃ śataiḥ śaraiḥ. vaḍāḥ kaṅkā vṛkā bhūmāv apiban rudhiraṃ mudā.

पत्त्यश्वरथनागैश् च प्रच्छन्नकृतसंक्रमाम्। शरवर्षप्लवां घोरां केशशैवलशाड्वलाम्। प्रावर्तयन् नदीम् उग्रां शोणितौघतरङ्गिणीम्।

pattyaśvarathanāgaiś ca pracchannakṛtasaṃkramām. śaravarṣaplavāṃ ghorāṃ keśaśaivalaśāḍvalām. prāvartayan nadīm ugrāṃ śoṇitaughataraṅgiṇīm.

शिरस्त्राणक्षुद्रमत्स्यां युगान्ते कालसंभृताम्। अकरोद् गजसंबाधां नदीम् उत्तरशोणिताम्। देहेभ्यो राजपुत्राणां नागाश्वरथसादिनाम्।

śirastrāṇakṣudramatsyāṃ yugānte kālasaṃbhṛtām. akarod gajasaṃbādhāṃ nadīm uttaraśoṇitām. dehebhyo rājaputrāṇāṃ nāgāśvarathasādinām.

यथा स्थलं च निम्नं च न स्याद् वर्षति वासवे। तथासीत् पृथिवी सर्वा शोणितेन परिप्लुता। तथासीद् आप्लुता धात्री रुधिरेण विशां पते।

yathā sthalaṃ ca nimnaṃ ca na syād varṣati vāsave. tathāsīt pṛthivī sarvā śoṇitena pariplutā. tathāsīd āplutā dhātrī rudhireṇa viśāṃ pate.

षट्सहस्रान् वरान् वीरान् पुनर् दशशतान् वरान्। प्राहिणोन् मृत्युलोकाय क्षत्रियान् क्षत्रियर्षभः।

ṣaṭsahasrān varān vīrān punar daśaśatān varān. prāhiṇon mṛtyulokāya kṣatriyān kṣatriyarṣabhaḥ.

शरैः सहस्रशो विद्धा विधिवत् कल्पिता द्विपाः। शेरते भूमिम् आसाद्य शैला वज्रहता इव।

śaraiḥ sahasraśo viddhā vidhivat kalpitā dvipāḥ. śerate bhūmim āsādya śailā vajrahatā iva.

स वाजिरथमातङ्गान् निघ्नन् व्यचरद् अर्जुनः। प्रभिन्न इव मातङ्गो मृद्नन् नडवनं यथा।

sa vājirathamātaṅgān nighnan vyacarad arjunaḥ. prabhinna iva mātaṅgo mṛdnan naḍavanaṃ yathā.

भूरिद्रुमलतागुल्मं शुष्केन्धनतृणोलपम्। निर्दहेद् अनलो ऽरण्यं यथा वायुसमीरितः।

bhūridrumalatāgulmaṃ śuṣkendhanatṛṇolapam. nirdahed analo 'raṇyaṃ yathā vāyusamīritaḥ.

सैन्यारण्यं तव तथा कृष्णानिलसमीरितः। शरार्चिर् अदहत् क्रुद्धः पाण्डवाग्निर् धनंजयः।

sainyāraṇyaṃ tava tathā kṛṣṇānilasamīritaḥ. śarārcir adahat kruddhaḥ pāṇḍavāgnir dhanaṃjayaḥ.

शून्यान् कुर्वन् रथोपस्थान् मानवैः संस्तरन् महीम्। प्रानृत्यद् इव संबाधे चापहस्तो धनंजयः।

śūnyān kurvan rathopasthān mānavaiḥ saṃstaran mahīm. prānṛtyad iva saṃbādhe cāpahasto dhanaṃjayaḥ.

वज्रकल्पैः शरैर् भूमिं कुर्वन्न् उत्तरशोणिताम्। ततः प्रावर्तत नदी शोणितस्य तरङ्गिणी। नराश्वद्विपकायेभ्यः पर्वतेभ्य इवापगा। अस्थिशर्करसंबाधा ध्वजवृक्षा रथह्रदा। संछिन्नशीर्षपाषाणा हस्तिहस्तमहाग्रहा। मांसमज्जास्थिपङ्काढ्या हताश्वमकराकुला। योधगोमायुसंकीर्णा कबन्धशतसंकुला। उष्णीषफेनसंछन्ना शरघोरझषाकुला। रुद्रस्याक्रीडसदृशीं भूमिं कुर्वन् विभीषणाम्। प्राविशद् भारतीं सेनां संक्रुद्धो वै धनंजयः। तं श्रुतायुस् तथाम्बष्ठो व्रजमानं न्यवारयत्।

vajrakalpaiḥ śarair bhūmiṃ kurvann uttaraśoṇitām. tataḥ prāvartata nadī śoṇitasya taraṅgiṇī. narāśvadvipakāyebhyaḥ parvatebhya ivāpagā. asthiśarkarasaṃbādhā dhvajavṛkṣā rathahradā. saṃchinnaśīrṣapāṣāṇā hastihastamahāgrahā. māṃsamajjāsthipaṅkāḍhyā hatāśvamakarākulā. yodhagomāyusaṃkīrṇā kabandhaśatasaṃkulā. uṣṇīṣaphenasaṃchannā śaraghorajhaṣākulā. rudrasyākrīḍasadṛśīṃ bhūmiṃ kurvan vibhīṣaṇām. prāviśad bhāratīṃ senāṃ saṃkruddho vai dhanaṃjayaḥ. taṃ śrutāyus tathāmbaṣṭho vrajamānaṃ nyavārayat.

तस्यार्जुनः शरैस् तीक्ष्णैः कङ्कपत्रपरिच्छदैः। न्यपातयद् धयाञ् शीघ्रं यतमानस्य मारिष। धनुश् चास्यापरैश् छित्त्वा शरैः पार्थो विचक्रमे।

tasyārjunaḥ śarais tīkṣṇaiḥ kaṅkapatraparicchadaiḥ. nyapātayad dhayāñ śīghraṃ yatamānasya māriṣa. dhanuś cāsyāparaiś chittvā śaraiḥ pārtho vicakrame.

अम्बष्ठस् तु गदां गृह्य क्रोधपर्याकुलेक्षणः। गदापाणिर् द्रुतं यात्वा प्रगृह्य महतीं गदाम्। आससाद रणे पार्थं केशवं च महारथम्।

ambaṣṭhas tu gadāṃ gṛhya krodhaparyākulekṣaṇaḥ. gadāpāṇir drutaṃ yātvā pragṛhya mahatīṃ gadām. āsasāda raṇe pārthaṃ keśavaṃ ca mahāratham.

ततः स प्रहसन् वीरो गदाम् उद्यम्य भारत। रथम् आवार्य गदया केशवं समताडयत्।

tataḥ sa prahasan vīro gadām udyamya bhārata. ratham āvārya gadayā keśavaṃ samatāḍayat.

गदया ताडितं दृष्ट्वा केशवं परवीरहा। अर्जुनो भृशसंक्रुद्धः सो ऽम्बष्ठं प्रति भारत।

gadayā tāḍitaṃ dṛṣṭvā keśavaṃ paravīrahā. arjuno bhṛśasaṃkruddhaḥ so 'mbaṣṭhaṃ prati bhārata.

ततः शरैर् हेमपुङ्खैः सगदं रथिनां वरम्। छादयाम् आस समरे मेघः सूर्यम् इवोदितम्।

tataḥ śarair hemapuṅkhaiḥ sagadaṃ rathināṃ varam. chādayām āsa samare meghaḥ sūryam ivoditam.

ततो ऽपरैः शरैश् चापि गदां तस्य महात्मनः। अचूर्णयत् तदा पार्थस् तद् अद्भुतम् इवाभवत्।

tato 'paraiḥ śaraiś cāpi gadāṃ tasya mahātmanaḥ. acūrṇayat tadā pārthas tad adbhutam ivābhavat.

अथ तां पतितां दृष्ट्वा गृह्यान्यां महतीं गदाम्। अर्जुनं वासुदेवं च पुनः पुनर् अताडयत्।

atha tāṃ patitāṃ dṛṣṭvā gṛhyānyāṃ mahatīṃ gadām. arjunaṃ vāsudevaṃ ca punaḥ punar atāḍayat.

तस्यार्जुनः क्षुरप्राभ्यां सगदाव् उद्यतौ भुजौ। चिच्छेदेन्द्रध्वजाकारौ शिरश् चान्येन पत्रिणा।

tasyārjunaḥ kṣuraprābhyāṃ sagadāv udyatau bhujau. cicchedendradhvajākārau śiraś cānyena patriṇā.

स पपात हतो राजन् वसुधाम् अनुनादयन्। इन्द्रध्वज इवोत्सृष्टो यन्त्रनिर्मुक्तबन्धनः। अम्बष्ठे तु तदा भग्ने तव सैन्यम् अभज्यत।

sa papāta hato rājan vasudhām anunādayan. indradhvaja ivotsṛṣṭo yantranirmuktabandhanaḥ. ambaṣṭhe tu tadā bhagne tava sainyam abhajyata.

रथानीकावगाढश् च वारणाश्वशतैर् वृतः। आददानं शरैः प्राणान् गजाश्वरथसादिनाम्। सो ऽदृश्यत तदा पार्थो घनैः सूर्य इवावृतः।

rathānīkāvagāḍhaś ca vāraṇāśvaśatair vṛtaḥ. ādadānaṃ śaraiḥ prāṇān gajāśvarathasādinām. so 'dṛśyata tadā pārtho ghanaiḥ sūrya ivāvṛtaḥ.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...