महाभारत 7.28 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

Project Home / Contents

महाभारत

←द्रोण पर्व→

←अध्याय 28→

[mh-7-28] • 44 श्लोकाः

धृतराष्ट्र उवाच। तथा क्रुद्धः किम् अकरोद् भगदत्तस्य पाण्डवः। प्राग्ज्योतिषो वा पार्थस्य तन् मे शंस यथातथम्।

dhṛtarāṣṭra uvāca. tathā kruddhaḥ kim akarod bhagadattasya pāṇḍavaḥ. prāgjyotiṣo vā pārthasya tan me śaṃsa yathātatham.

संजय उवाच। प्राग्ज्योतिषेण संसक्ताव् उभौ दाशार्हपाण्डवौ। मृत्योर् इवान्तिकं प्राप्तौ सर्वभूतानि मेनिरे।

saṃjaya uvāca. prāgjyotiṣeṇa saṃsaktāv ubhau dāśārhapāṇḍavau. mṛtyor ivāntikaṃ prāptau sarvabhūtāni menire.

तथा हि शरवर्षाणि पातयत्य् अनिशं प्रभो। भगदत्तो गजस्कन्धात् कृष्णयोः स्यन्दनस्थयोः।

tathā hi śaravarṣāṇi pātayaty aniśaṃ prabho. bhagadatto gajaskandhāt kṛṣṇayoḥ syandanasthayoḥ.

अथ कार्ष्णायसैर् बाणैः पूर्णकार्मुकनिःसृतैः। अविध्यद् देवकीपुत्रं हेमपुङ्खैः शिलाशितैः।

atha kārṣṇāyasair bāṇaiḥ pūrṇakārmukaniḥsṛtaiḥ. avidhyad devakīputraṃ hemapuṅkhaiḥ śilāśitaiḥ.

अग्निस्पर्शसमास् तीक्ष्णा भगदत्तेन चोदिताः। निर्भिद्य देवकीपुत्रं क्षितिं जग्मुः शरास् ततः।

agnisparśasamās tīkṣṇā bhagadattena coditāḥ. nirbhidya devakīputraṃ kṣitiṃ jagmuḥ śarās tataḥ.

तस्य पार्थो धनुश् छित्त्वा शरावापं निहत्य च। लाडयन्न् इव राजानं भगदत्तम् अयोधयत्।

tasya pārtho dhanuś chittvā śarāvāpaṃ nihatya ca. lāḍayann iva rājānaṃ bhagadattam ayodhayat.

सो ऽर्करश्मिनिभांस् तीक्ष्णांस् तोमरान् वै चतुर्दश। प्रेरयत् सव्यसाची तांस् त्रिधैकैकम् अथाच्छिनत्।

so 'rkaraśminibhāṃs tīkṣṇāṃs tomarān vai caturdaśa. prerayat savyasācī tāṃs tridhaikaikam athācchinat.

ततो नागस्य तद् वर्म व्यधमत् पाकशासनिः। शरजालेन स बभौ व्यभ्रः पर्वतराड् इव। तद् व्यशीर्यत भूतले। विशीर्णवर्मा स गजः शरैः सुभृशम् अर्दितः। बभौ शिरसि मातंगो।

tato nāgasya tad varma vyadhamat pākaśāsaniḥ. śarajālena sa babhau vyabhraḥ parvatarāḍ iva. tad vyaśīryata bhūtale. viśīrṇavarmā sa gajaḥ śaraiḥ subhṛśam arditaḥ. babhau śirasi mātaṃgo.

ततः प्राग्ज्योतिषः शक्तिं हेमदण्डाम् अयस्मयीम्। व्यसृजद् वासुदेवाय द्विधा ताम् अर्जुनो ऽच्छिनत्।

tataḥ prāgjyotiṣaḥ śaktiṃ hemadaṇḍām ayasmayīm. vyasṛjad vāsudevāya dvidhā tām arjuno 'cchinat.

ततश् छत्रं ध्वजं चैव छित्त्वा राज्ञो ऽर्जुनः शरैः। विव्याध दशभिस् तूर्णम् उत्स्मयन् पर्वताधिपम्।

tataś chatraṃ dhvajaṃ caiva chittvā rājño 'rjunaḥ śaraiḥ. vivyādha daśabhis tūrṇam utsmayan parvatādhipam.

सो ऽतिविद्धो ऽर्जुनशरैः सुपुङ्खैः कङ्कपत्रिभिः। भगदत्तस् ततः क्रुद्धः पाण्डवस्य महात्मनः।

so 'tividdho 'rjunaśaraiḥ supuṅkhaiḥ kaṅkapatribhiḥ. bhagadattas tataḥ kruddhaḥ pāṇḍavasya mahātmanaḥ.

व्यसृजत् तोमरान् मूर्ध्नि श्वेताश्वस्योन्ननाद च। तैर् अर्जुनस्य समरे किरीटं परिवर्तितम्।

vyasṛjat tomarān mūrdhni śvetāśvasyonnanāda ca. tair arjunasya samare kirīṭaṃ parivartitam.

परिवृत्तं किरीटं तं यमयन्न् एव फल्गुनः। सुदृष्टः क्रियतां लोक इति राजानम् अब्रवीत्।

parivṛttaṃ kirīṭaṃ taṃ yamayann eva phalgunaḥ. sudṛṣṭaḥ kriyatāṃ loka iti rājānam abravīt.

एवम् उक्तस् तु संक्रुद्धः शरवर्षेण पाण्डवम्। अभ्यवर्षत् सगोविन्दं धनुर् आदाय भास्वरम्। तौ विध्यमानौ नाराचैर् भगदत्तेन भारत। जग्मतुर् नैव संमोहं चुक्षुभाते न चाच्युतौ।

evam uktas tu saṃkruddhaḥ śaravarṣeṇa pāṇḍavam. abhyavarṣat sagovindaṃ dhanur ādāya bhāsvaram. tau vidhyamānau nārācair bhagadattena bhārata. jagmatur naiva saṃmohaṃ cukṣubhāte na cācyutau.

तस्य पार्थो धनुश् छित्त्वा तूणीरान् संनिकृत्य च। त्वरमाणो द्विसप्तत्या सर्वमर्मस्व् अताडयत्।

tasya pārtho dhanuś chittvā tūṇīrān saṃnikṛtya ca. tvaramāṇo dvisaptatyā sarvamarmasv atāḍayat.

विद्धस् तथाप्य् अव्यथितो वैष्णवास्त्रम् उदीरयन्। अभिमन्त्र्याङ्कुशं क्रुद्धो व्यसृजत् पाण्डवोरसि। तद् अस्त्रम् उद्यतं दृष्ट्वा वासुदेवः प्रतापवान्। अर्जुनः पृष्ठतं कृत्वा प्रतिजग्राह वीर्यवान्।

viddhas tathāpy avyathito vaiṣṇavāstram udīrayan. abhimantryāṅkuśaṃ kruddho vyasṛjat pāṇḍavorasi. tad astram udyataṃ dṛṣṭvā vāsudevaḥ pratāpavān. arjunaḥ pṛṣṭhataṃ kṛtvā pratijagrāha vīryavān.

विसृष्टं भगदत्तेन तद् अस्त्रं सर्वघातकम्। उरसा प्रतिजग्राह पार्थं संछाद्य केशवः।

visṛṣṭaṃ bhagadattena tad astraṃ sarvaghātakam. urasā pratijagrāha pārthaṃ saṃchādya keśavaḥ.

वैजयन्त्य् अभवन् माला तद् अस्त्रं केशवोरसि। पद्मकोशविचित्रा च सर्वर्तुकुसुमाकुला। ज्वलनार्केन्दुवर्णाढ्या तारकोज्ज्वलपावका। तया पद्माभिशोभिन्या वायुकम्पितलोलया। शोभते ऽभ्यधिकं शौरिरतसीपुष्पसंनिभः। केशवः केशिमथनः शार्ङ्गधन्वारिमर्दनः। सन्ध्याभ्रैर् इव संछन्नः प्रावृट्काले नगोत्तमः। ततो ऽर्जुनः क्लान्तमनाः केशवं प्रत्यभाषत।

vaijayanty abhavan mālā tad astraṃ keśavorasi. padmakośavicitrā ca sarvartukusumākulā. jvalanārkenduvarṇāḍhyā tārakojjvalapāvakā. tayā padmābhiśobhinyā vāyukampitalolayā. śobhate 'bhyadhikaṃ śauriratasīpuṣpasaṃnibhaḥ. keśavaḥ keśimathanaḥ śārṅgadhanvārimardanaḥ. sandhyābhrair iva saṃchannaḥ prāvṛṭkāle nagottamaḥ. tato 'rjunaḥ klāntamanāḥ keśavaṃ pratyabhāṣata.

अयुध्यमानस् तुरगान् संयन्तास्मि जनार्दन। इत्य् उक्त्वा पुण्डरीकाक्ष प्रतिज्ञां स्वां न रक्षसि। इदम् अस्त्रम् अवस्थाप्य प्राप्तं मां देवकीसुत। किमर्थं पुरुषव्याघ्र स्वयं प्रतिगृहीतवान्।

ayudhyamānas turagān saṃyantāsmi janārdana. ity uktvā puṇḍarīkākṣa pratijñāṃ svāṃ na rakṣasi. idam astram avasthāpya prāptaṃ māṃ devakīsuta. kimarthaṃ puruṣavyāghra svayaṃ pratigṛhītavān.

यद्य् अहं व्यसनी वा स्याम् अशक्तो वा निवारणे। ततस् त्वयैवं कार्यं स्यान् न तु कार्यं मयि स्थिते।

yady ahaṃ vyasanī vā syām aśakto vā nivāraṇe. tatas tvayaivaṃ kāryaṃ syān na tu kāryaṃ mayi sthite.

सबाणः सधनुश् चाहं ससुरासुरमानवान्। शक्तो लोकान् इमाञ् जेतुं तच् चापि विदितं तव।

sabāṇaḥ sadhanuś cāhaṃ sasurāsuramānavān. śakto lokān imāñ jetuṃ tac cāpi viditaṃ tava.

ततो ऽर्जुनं वासुदेवः प्रत्युवाचार्थवद् वचः। शृणु गुह्यम् इदं पार्थ यथा वृत्तं पुरानघ। येयं लोकधरा देवी सर्वभूतधरा धरा। सकामा लोककर्तारं नारायणम् उपस्थिता। स संगम्य तया सार्धं प्रीतस् तस्यै वरं ददौ। सा वव्रे विष्णुसदृशं पुत्रम् अस्त्रं च वैष्णवम्। बभूव च सुतस् तस्यां नरको नाम विश्रुतः। अस्त्रं च वैष्णवं तस्मै ददौ नारायणः स्वयम्। तद् एतन् नरकस्यासीद् अस्त्रं सर्वाहितान्तकम्। तस्मात् प्राग्ज्योतिषं प्राप्तं सर्वशस्त्रविघातनम्। नास्यावध्यो ऽस्ति लोके ऽस्मिन् मद् अन्यः कश् चिद् अर्जुन। संजय उवाच। तस्मान् मया कृतं ह्य् एतन् मा ते ऽभूद् बुद्धिर् अन्यथा। अनुनीय तु दाशार्हः पाण्डवं त्वरितो ऽब्रवीत्। जहि प्राग्ज्योतिषं क्षिप्रं वाक्यशेषं च मे शृणु।

tato 'rjunaṃ vāsudevaḥ pratyuvācārthavad vacaḥ. śṛṇu guhyam idaṃ pārtha yathā vṛttaṃ purānagha. yeyaṃ lokadharā devī sarvabhūtadharā dharā. sakāmā lokakartāraṃ nārāyaṇam upasthitā. sa saṃgamya tayā sārdhaṃ prītas tasyai varaṃ dadau. sā vavre viṣṇusadṛśaṃ putram astraṃ ca vaiṣṇavam. babhūva ca sutas tasyāṃ narako nāma viśrutaḥ. astraṃ ca vaiṣṇavaṃ tasmai dadau nārāyaṇaḥ svayam. tad etan narakasyāsīd astraṃ sarvāhitāntakam. tasmāt prāgjyotiṣaṃ prāptaṃ sarvaśastravighātanam. nāsyāvadhyo 'sti loke 'smin mad anyaḥ kaś cid arjuna. saṃjaya uvāca. tasmān mayā kṛtaṃ hy etan mā te 'bhūd buddhir anyathā. anunīya tu dāśārhaḥ pāṇḍavaṃ tvarito 'bravīt. jahi prāgjyotiṣaṃ kṣipraṃ vākyaśeṣaṃ ca me śṛṇu.

चतुर्मूर्तिर् अहं शश्वल् लोकत्राणार्थम् उद्यतः। आत्मानं प्रविभज्येह लोकानां हितम् आदधे।

caturmūrtir ahaṃ śaśval lokatrāṇārtham udyataḥ. ātmānaṃ pravibhajyeha lokānāṃ hitam ādadhe.

एका मूर्तिस् तपश्चर्यां कुरुते मे भुवि स्थिता। अपरा पश्यति जगत् कुर्वाणं साध्वसाधुनी।

ekā mūrtis tapaścaryāṃ kurute me bhuvi sthitā. aparā paśyati jagat kurvāṇaṃ sādhvasādhunī.

अपरा कुरुते कर्म मानुषं लोकम् आश्रिता। शेते चतुर्थी त्व् अपरा निद्रां वर्षसहस्रिकाम्।

aparā kurute karma mānuṣaṃ lokam āśritā. śete caturthī tv aparā nidrāṃ varṣasahasrikām.

यासौ वर्षसहस्रान्ते मूर्तिर् उत्तिष्ठते मम। वरार्हेभ्यो वराञ् श्रेष्ठांस् तस्मिन् काले ददाति सा।

yāsau varṣasahasrānte mūrtir uttiṣṭhate mama. varārhebhyo varāñ śreṣṭhāṃs tasmin kāle dadāti sā.

तं तु कालम् अनुप्राप्तं विदित्वा पृथिवी तदा। प्रायाचत वरं यं मां नरकार्थाय तं शृणु।

taṃ tu kālam anuprāptaṃ viditvā pṛthivī tadā. prāyācata varaṃ yaṃ māṃ narakārthāya taṃ śṛṇu.

देवानाम् असुराणां च अवध्यस् तनयो ऽस्तु मे। उपेतो वैष्णवास्त्रेण तन् मे त्वं दातुम् अर्हसि।

devānām asurāṇāṃ ca avadhyas tanayo 'stu me. upeto vaiṣṇavāstreṇa tan me tvaṃ dātum arhasi.

एवं वरम् अहं श्रुत्वा जगत्यास् तनये तदा। अमोघम् अस्त्रम् अददं वैष्णवं तद् अहं पुरा।

evaṃ varam ahaṃ śrutvā jagatyās tanaye tadā. amogham astram adadaṃ vaiṣṇavaṃ tad ahaṃ purā.

अवोचं चैतद् अस्त्रं वै ह्य् अमोघं भवतु क्षमे। नरकस्याभिरक्षार्थं नैनं कश् चिद् वधिष्यति।

avocaṃ caitad astraṃ vai hy amoghaṃ bhavatu kṣame. narakasyābhirakṣārthaṃ nainaṃ kaś cid vadhiṣyati.

अनेनास्त्रेण ते गुप्तः सुतः परबलार्दनः। भविष्यति दुराधर्षः सर्वलोकेषु सर्वदा।

anenāstreṇa te guptaḥ sutaḥ parabalārdanaḥ. bhaviṣyati durādharṣaḥ sarvalokeṣu sarvadā.

तथेत्य् उक्त्वा गता देवी कृतकामा मनस्विनी। व्यजायत धरा देवी पुत्रं पुत्रशतावरम्। स चाप्य् आसीद् दुराधर्षो नरकः शत्रुतापनः।

tathety uktvā gatā devī kṛtakāmā manasvinī. vyajāyata dharā devī putraṃ putraśatāvaram. sa cāpy āsīd durādharṣo narakaḥ śatrutāpanaḥ.

तस्मात् प्राग्ज्योतिषं प्राप्तं तद् अस्त्रं पार्थ मामकम्। तद् अस्त्रं देवगन्धर्वयक्षपन्नगराक्षसान्। सर्वान् समागतान् हन्यात् किं पुनस् त्वां धनंजय। भोगिनां चैव दुर्धर्षं मया दत्तं सुरासुरैः। जहि प्राग्ज्योतिषं पार्थ पुरा सर्वान् हिनस्ति सः। नास्यावध्यो ऽस्ति लोकेषु सेन्द्ररुद्रेषु मारिष।

tasmāt prāgjyotiṣaṃ prāptaṃ tad astraṃ pārtha māmakam. tad astraṃ devagandharvayakṣapannagarākṣasān. sarvān samāgatān hanyāt kiṃ punas tvāṃ dhanaṃjaya. bhogināṃ caiva durdharṣaṃ mayā dattaṃ surāsuraiḥ. jahi prāgjyotiṣaṃ pārtha purā sarvān hinasti saḥ. nāsyāvadhyo 'sti lokeṣu sendrarudreṣu māriṣa.

तन् मया त्वत्कृतेनैतद् अन्यथा व्यपनाशितम्। वियुक्तं परमास्त्रेण जहि पार्थ महासुरम्।

tan mayā tvatkṛtenaitad anyathā vyapanāśitam. viyuktaṃ paramāstreṇa jahi pārtha mahāsuram.

वैरिणं युधि दुर्धर्षं भगदत्तं सुरद्विषम्। यथाहं जघ्निवान् पूर्वं हितार्थं नरकं तथा। अवध्यो ऽयं महास्त्रेण भगदत्तः सुरासुरैः। यथाहं नरकं लोकहितार्थम् अहनं पुरा।

vairiṇaṃ yudhi durdharṣaṃ bhagadattaṃ suradviṣam. yathāhaṃ jaghnivān pūrvaṃ hitārthaṃ narakaṃ tathā. avadhyo 'yaṃ mahāstreṇa bhagadattaḥ surāsuraiḥ. yathāhaṃ narakaṃ lokahitārtham ahanaṃ purā.

एवम् उक्तस् ततः पार्थः केशवेन महात्मना। भगदत्तं शितैर् बाणैः सहसा समवाकिरत्। घण्टां काञ्चनसंछन्नां विश्वकर्मविनिर्मिताम्। काञ्चनशृङ्खलानद्धां सव्यां चिच्छेद पाण्डवः। सा हता शरघातेन वज्रनिष्पेषसंनिभा। पपात दूरपातेन चन्द्रबिम्बसमुज्ज्वला। दक्षिणापि हता राजन् घण्टा बाणैः किरीटिनः। पपात दूरम् अध्वानं गत्वा सूर्य इव क्षितौ। भगदत्तेन निर्मुक्तः सुप्रतीको ऽपि वेगतः। हनुमान् सूर्यबिम्बस्य ग्रसनार्थम् इवोद्यतः।

evam uktas tataḥ pārthaḥ keśavena mahātmanā. bhagadattaṃ śitair bāṇaiḥ sahasā samavākirat. ghaṇṭāṃ kāñcanasaṃchannāṃ viśvakarmavinirmitām. kāñcanaśṛṅkhalānaddhāṃ savyāṃ ciccheda pāṇḍavaḥ. sā hatā śaraghātena vajraniṣpeṣasaṃnibhā. papāta dūrapātena candrabimbasamujjvalā. dakṣiṇāpi hatā rājan ghaṇṭā bāṇaiḥ kirīṭinaḥ. papāta dūram adhvānaṃ gatvā sūrya iva kṣitau. bhagadattena nirmuktaḥ supratīko 'pi vegataḥ. hanumān sūryabimbasya grasanārtham ivodyataḥ.

ततः पार्थो महाबाहुर् असंभ्रान्तो महामनाः। कुम्भयोर् अन्तरे नागं नाराचेन समार्पयत्। ततः संधाय विशिखं दीप्यमानम् इवानलम्। अविध्यद् अर्जुनो नागं कुम्भयोर् अन्तरे भृशम्।

tataḥ pārtho mahābāhur asaṃbhrānto mahāmanāḥ. kumbhayor antare nāgaṃ nārācena samārpayat. tataḥ saṃdhāya viśikhaṃ dīpyamānam ivānalam. avidhyad arjuno nāgaṃ kumbhayor antare bhṛśam.

समासाद्य तु तं नागं बाणो वज्र इवाचलम्। अभ्यगात् सह पुङ्खेन वल्मीकम् इव पन्नगः। स करी भगदत्तेन प्रेर्यमाणः पुनः पुनः। न करोति वचस् तस्य दरिद्रस्येव कामिनी। मध्ये विदीर्णस् तस्थौ स प्रास्यन्दत पुनः पुनः। स्यन्दमानं ततो नागं चरणाभ्याम् अनोदयत्।

samāsādya tu taṃ nāgaṃ bāṇo vajra ivācalam. abhyagāt saha puṅkhena valmīkam iva pannagaḥ. sa karī bhagadattena preryamāṇaḥ punaḥ punaḥ. na karoti vacas tasya daridrasyeva kāminī. madhye vidīrṇas tasthau sa prāsyandata punaḥ punaḥ. syandamānaṃ tato nāgaṃ caraṇābhyām anodayat.

स तु विष्टभ्य गात्राणि दन्ताभ्याम् अवनिं ययौ। नदन्न् आर्तस्वरं प्राणान् उत्ससर्ज महाद्विपः। ततो गाण्डीवधन्वानम् अभ्यभाषत केशवः। अयं महत्तरः पार्थ पलितेन समावृतः। वलीसंछन्ननयनः शूरः परमदुर्जयः। अक्ष्णोर् उन्मीलनार्थाय बद्धपट्टः सदा नृपः। देववाक्यात् प्रचिच्छेद शरेण भृशम् अर्जुनः। छिन्नमात्रें ऽशुके तस्मिन् रुद्धनेत्रो बभूव सः। तमोमयं जगन् मेने भगदत्तः प्रतापवान्।

sa tu viṣṭabhya gātrāṇi dantābhyām avaniṃ yayau. nadann ārtasvaraṃ prāṇān utsasarja mahādvipaḥ. tato gāṇḍīvadhanvānam abhyabhāṣata keśavaḥ. ayaṃ mahattaraḥ pārtha palitena samāvṛtaḥ. valīsaṃchannanayanaḥ śūraḥ paramadurjayaḥ. akṣṇor unmīlanārthāya baddhapaṭṭaḥ sadā nṛpaḥ. devavākyāt praciccheda śareṇa bhṛśam arjunaḥ. chinnamātreṃ 'śuke tasmin ruddhanetro babhūva saḥ. tamomayaṃ jagan mene bhagadattaḥ pratāpavān.

ततश् चन्द्रार्धबिम्बेन शरेण नतपर्वणा। बिभेद सकलो देहो द्विधाभूतो बभूव ह। राज्ञा बलवता तेन जानुभ्यां धारितो रणे। अर्जुनं प्रति युद्धे न चिरकालं दधार सः। एवं युद्धं तदा तेन राज्ञा तेन दुरात्मना। किरीटी चार्धबिम्बेन शरेणानतपर्वणा। बिभेद हृदयं राज्ञो भगदत्तस्य पाण्डवः।

tataś candrārdhabimbena śareṇa nataparvaṇā. bibheda sakalo deho dvidhābhūto babhūva ha. rājñā balavatā tena jānubhyāṃ dhārito raṇe. arjunaṃ prati yuddhe na cirakālaṃ dadhāra saḥ. evaṃ yuddhaṃ tadā tena rājñā tena durātmanā. kirīṭī cārdhabimbena śareṇānataparvaṇā. bibheda hṛdayaṃ rājño bhagadattasya pāṇḍavaḥ.

स भिन्नहृदयो राजा भगदत्तः किरीटिना। शरासनं शरांश् चैव गतासुः प्रमुमोच ह।

sa bhinnahṛdayo rājā bhagadattaḥ kirīṭinā. śarāsanaṃ śarāṃś caiva gatāsuḥ pramumoca ha.

शिरसस् तस्य विभ्रष्टः पपात च वराङ्कुशः। नालताडनविभ्रष्टं पलाशं नलिनाद् इव।

śirasas tasya vibhraṣṭaḥ papāta ca varāṅkuśaḥ. nālatāḍanavibhraṣṭaṃ palāśaṃ nalinād iva.

स हेममाली तपनीयभाण्डात्; पपात नागाद् गिरिसंनिकाशात्। सुपुष्पितो मारुतवेगरुग्णो; महीधराग्राद् इव कर्णिकारः।

sa hemamālī tapanīyabhāṇḍāt; papāta nāgād girisaṃnikāśāt. supuṣpito mārutavegarugṇo; mahīdharāgrād iva karṇikāraḥ.

निहत्य तं नरपतिम् इन्द्रविक्रमं; सखायम् इन्द्रस्य तथैन्द्रिर् आहवे। ततो ऽपरांस् तव जयकाङ्क्षिणो नरान्; बभञ्ज वायुर् बलवान् द्रुमान् इव।

nihatya taṃ narapatim indravikramaṃ; sakhāyam indrasya tathaindrir āhave. tato 'parāṃs tava jayakāṅkṣiṇo narān; babhañja vāyur balavān drumān iva.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...