महाभारत 2.52 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

महाभारत

←सभा पर्व→

←अध्याय 52→

[mh-2-52] • 37 श्लोकाः

वैशंपायन उवाच। ततः प्रायाद् विदुरो ऽश्वैर् उदारैर्; महाजवैर् बलिभिः साधुदान्तैः। बलान् नियुक्तो धृतराष्ट्रेण राज्ञा; मनीषिणां पाण्डवानां सकाशम्।

vaiśaṃpāyana uvāca. tataḥ prāyād viduro 'śvair udārair; mahājavair balibhiḥ sādhudāntaiḥ. balān niyukto dhṛtarāṣṭreṇa rājñā; manīṣiṇāṃ pāṇḍavānāṃ sakāśam.

सो ऽभिपत्य तदध्वानम् आसाद्य नृपतेः पुरम्। प्रविवेश महाबुद्धिः पूज्यमानो द्विजातिभिः।

so 'bhipatya tadadhvānam āsādya nṛpateḥ puram. praviveśa mahābuddhiḥ pūjyamāno dvijātibhiḥ.

स राजगृहम् आसाद्य कुबेरभवनोपमम्। अभ्यगच्छत धर्मात्मा धर्मपुत्रं युधिष्ठिरम्।

sa rājagṛham āsādya kuberabhavanopamam. abhyagacchata dharmātmā dharmaputraṃ yudhiṣṭhiram.

तं वै राजा सत्यधृतिर् महात्मा; अजातशत्रुर् विदुरं यथावत्। पूजापूर्वं प्रतिगृह्याजमीढस्; ततो ऽपृच्छद् धृतराष्ट्रं सपुत्रम्।

taṃ vai rājā satyadhṛtir mahātmā; ajātaśatrur viduraṃ yathāvat. pūjāpūrvaṃ pratigṛhyājamīḍhas; tato 'pṛcchad dhṛtarāṣṭraṃ saputram.

युधिष्ठिर उवाच। विज्ञायते ते मनसो न प्रहर्षः; कच्चित् क्षत्तः कुशलेनागतो ऽसि। कच्चित् पुत्राः स्थविरस्यानुलोमा; वशानुगाश् चापि विशो ऽपि कच्चित्।

yudhiṣṭhira uvāca. vijñāyate te manaso na praharṣaḥ; kaccit kṣattaḥ kuśalenāgato 'si. kaccit putrāḥ sthavirasyānulomā; vaśānugāś cāpi viśo 'pi kaccit.

विदुर उवाच। राजा महात्मा कुशली सपुत्र; आस्ते वृतो ज्ञातिभिर् इन्द्रकल्पैः। प्रीतो राजन् पुत्रगणैर् विनीतैर्; विशोक एवात्मरतिर् दृढात्मा।

vidura uvāca. rājā mahātmā kuśalī saputra; āste vṛto jñātibhir indrakalpaiḥ. prīto rājan putragaṇair vinītair; viśoka evātmaratir dṛḍhātmā.

इदं तु त्वां कुरुराजो ऽभ्युवाच; पूर्वं पृष्ट्वा कुशलं चाव्ययं च। इयं सभा त्वत्सभातुल्यरूपा; भ्रातॄणां ते पश्य ताम् एत्य पुत्र।

idaṃ tu tvāṃ kururājo 'bhyuvāca; pūrvaṃ pṛṣṭvā kuśalaṃ cāvyayaṃ ca. iyaṃ sabhā tvatsabhātulyarūpā; bhrātṝṇāṃ te paśya tām etya putra.

समागम्य भ्रातृभिः पार्थ तस्यां; सुहृद्द्यूतं क्रियतां रम्यतां च। प्रीयामहे भवतः संगमेन; समागताः कुरवश् चैव सर्वे।

samāgamya bhrātṛbhiḥ pārtha tasyāṃ; suhṛddyūtaṃ kriyatāṃ ramyatāṃ ca. prīyāmahe bhavataḥ saṃgamena; samāgatāḥ kuravaś caiva sarve.

दुरोदरा विहिता ये तु तत्र; महात्मना धृतराष्ट्रेण राज्ञा। तान् द्रक्ष्यसे कितवान् संनिविष्टान्; इत्य् आगतो ऽहं नृपते तज् जुषस्व।

durodarā vihitā ye tu tatra; mahātmanā dhṛtarāṣṭreṇa rājñā. tān drakṣyase kitavān saṃniviṣṭān; ity āgato 'haṃ nṛpate taj juṣasva.

युधिष्ठिर उवाच। द्यूते क्षत्तः कलहो विद्यते नः; को वै द्यूतं रोचयेद् बुध्यमानः। किं वा भवान् मन्यते युक्तरूपं; भवद्वाक्ये सर्व एव स्थिताः स्म।

yudhiṣṭhira uvāca. dyūte kṣattaḥ kalaho vidyate naḥ; ko vai dyūtaṃ rocayed budhyamānaḥ. kiṃ vā bhavān manyate yuktarūpaṃ; bhavadvākye sarva eva sthitāḥ sma.

विदुर उवाच। जानाम्य् अहं द्यूतम् अनर्थमूलं; कृतश् च यत्नो ऽस्य मया निवारणे। राजा तु मां प्राहिणोत् त्वत्सकाशं; श्रुत्वा विद्वञ् श्रेय इहाचरस्व।

vidura uvāca. jānāmy ahaṃ dyūtam anarthamūlaṃ; kṛtaś ca yatno 'sya mayā nivāraṇe. rājā tu māṃ prāhiṇot tvatsakāśaṃ; śrutvā vidvañ śreya ihācarasva.

युधिष्ठिर उवाच। के तत्रान्ये कितवा दीव्यमाना; विना राज्ञो धृतराष्ट्रस्य पुत्रैः। पृच्छामि त्वां विदुर ब्रूहि नस् तान्; यैर् दीव्यामः शतशः संनिपत्य।

yudhiṣṭhira uvāca. ke tatrānye kitavā dīvyamānā; vinā rājño dhṛtarāṣṭrasya putraiḥ. pṛcchāmi tvāṃ vidura brūhi nas tān; yair dīvyāmaḥ śataśaḥ saṃnipatya.

विदुर उवाच। गान्धारराजः शकुनिर् विशां पते; राजातिदेवी कृतहस्तो मताक्षः। विविंशतिश् चित्रसेनश् च राजा; सत्यव्रतः पुरुमित्रो जयश् च।

vidura uvāca. gāndhārarājaḥ śakunir viśāṃ pate; rājātidevī kṛtahasto matākṣaḥ. viviṃśatiś citrasenaś ca rājā; satyavrataḥ purumitro jayaś ca.

युधिष्ठिर उवाच। महाभयाः कितवाः संनिविष्टा; मायोपधा देवितारो ऽत्र सन्ति। धात्रा तु दिष्टस्य वशे किलेदं; नादेवनं कितवैर् अद्य तैर् मे।

yudhiṣṭhira uvāca. mahābhayāḥ kitavāḥ saṃniviṣṭā; māyopadhā devitāro 'tra santi. dhātrā tu diṣṭasya vaśe kiledaṃ; nādevanaṃ kitavair adya tair me.

नाहं राज्ञो धृतराष्ट्रस्य शासनान्; न गन्तुम् इच्छामि कवे दुरोदरम्। इष्टो हि पुत्रस्य पिता सदैव; तद् अस्मि कर्ता विदुरात्थ मां यथा।

nāhaṃ rājño dhṛtarāṣṭrasya śāsanān; na gantum icchāmi kave durodaram. iṣṭo hi putrasya pitā sadaiva; tad asmi kartā vidurāttha māṃ yathā.

न चाकामः शकुनिना देविताहं; न चेन् मां धृष्णुर् आह्वयिता सभायाम्। आहूतो ऽहं न निवर्ते कदा चित्; तद् आहितं शाश्वतं वै व्रतं मे।

na cākāmaḥ śakuninā devitāhaṃ; na cen māṃ dhṛṣṇur āhvayitā sabhāyām. āhūto 'haṃ na nivarte kadā cit; tad āhitaṃ śāśvataṃ vai vrataṃ me.

वैशंपायन उवाच। एवम् उक्त्वा विदुरं धर्मराजः; प्रायात्रिकं सर्वम् आज्ञाप्य तूर्णम्। प्रायाच् छ्वोभूते सगणः सानुयात्रः; सह स्त्रीभिर् द्रौपदीम् आदिकृत्वा।

vaiśaṃpāyana uvāca. evam uktvā viduraṃ dharmarājaḥ; prāyātrikaṃ sarvam ājñāpya tūrṇam. prāyāc chvobhūte sagaṇaḥ sānuyātraḥ; saha strībhir draupadīm ādikṛtvā.

दैवं प्रज्ञां तु मुष्णाति तेजश् चक्षुर् इवापतत्। धातुश् च वशम् अन्वेति पाशैर् इव नरः सितः।

daivaṃ prajñāṃ tu muṣṇāti tejaś cakṣur ivāpatat. dhātuś ca vaśam anveti pāśair iva naraḥ sitaḥ.

इत्य् उक्त्वा प्रययौ राजा सह क्षत्त्रा युधिष्ठिरः। अमृष्यमाणस् तत् पार्थः समाह्वानम् अरिंदमः।

ity uktvā prayayau rājā saha kṣattrā yudhiṣṭhiraḥ. amṛṣyamāṇas tat pārthaḥ samāhvānam ariṃdamaḥ.

बाह्लिकेन रथं दत्तम् आस्थाय परवीरहा। परिच्छन्नो ययौ पार्थो भ्रातृभिः सह पाण्डवः। संदिदेश ततः प्रेष्यान् नागाह्वयगतिं प्रति। ततस् ते नृपशार्दूलाश् चक्रुर् वै नृपशासनम्। ततो राजा महातेजाः सधौम्यः सपरिच्छदः। ब्राह्मणैः स्वस्तिवाच्यैव निर्ययौ मन्दिराद् बहिः। ब्राह्मणेभ्यो धनं दत्त्वा गत्यर्थं स यथाविधि। अन्येभ्यः स तु दत्त्वार्थं गन्तुं तत्रोपचक्रमे। सर्वलक्षणसंपन्नं राजार्हं सपरिच्छदम्। तम् आरुह्य महाराजो गजेन्द्रं षाष्टिहायनम्। निषसाद गजस्कन्धे काञ्चने परमासने। हारी किरीटी हेमाभः सर्वाभरणभूषितः। रराज राजन् पार्थो वै परया नृपशोभया। रुक्मवेदिगतः प्राज्ञो ज्वलन्न् इव हुताशनः। ततो जगाम राजा स प्रहृष्टनरवाहनः। रथघोषेण महता पूरयन् वै नभःस्थलम्। संस्तूयमानः स्तुतिभिः सूतमागधवन्दिभिः। महासैन्येन संवीतो यथादित्यः स्वरश्मिभिः। पाण्डुरेणातपत्रेण ध्रियमाणेन मूर्धनि। बभौ युधिष्ठिरो राजा पौर्णमास्याम् इवोडुराट्। उभयोः पक्षयोश् चैव गजस्थः कुरुनन्दनः।

bāhlikena rathaṃ dattam āsthāya paravīrahā. paricchanno yayau pārtho bhrātṛbhiḥ saha pāṇḍavaḥ. saṃdideśa tataḥ preṣyān nāgāhvayagatiṃ prati. tatas te nṛpaśārdūlāś cakrur vai nṛpaśāsanam. tato rājā mahātejāḥ sadhaumyaḥ saparicchadaḥ. brāhmaṇaiḥ svastivācyaiva niryayau mandirād bahiḥ. brāhmaṇebhyo dhanaṃ dattvā gatyarthaṃ sa yathāvidhi. anyebhyaḥ sa tu dattvārthaṃ gantuṃ tatropacakrame. sarvalakṣaṇasaṃpannaṃ rājārhaṃ saparicchadam. tam āruhya mahārājo gajendraṃ ṣāṣṭihāyanam. niṣasāda gajaskandhe kāñcane paramāsane. hārī kirīṭī hemābhaḥ sarvābharaṇabhūṣitaḥ. rarāja rājan pārtho vai parayā nṛpaśobhayā. rukmavedigataḥ prājño jvalann iva hutāśanaḥ. tato jagāma rājā sa prahṛṣṭanaravāhanaḥ. rathaghoṣeṇa mahatā pūrayan vai nabhaḥsthalam. saṃstūyamānaḥ stutibhiḥ sūtamāgadhavandibhiḥ. mahāsainyena saṃvīto yathādityaḥ svaraśmibhiḥ. pāṇḍureṇātapatreṇa dhriyamāṇena mūrdhani. babhau yudhiṣṭhiro rājā paurṇamāsyām ivoḍurāṭ. ubhayoḥ pakṣayoś caiva gajasthaḥ kurunandanaḥ.

राजश्रिया दीप्यमानो ययौ ब्रह्मपुरःसरः। चामरैर् हेमदण्डैश् च धूयमानः समन्ततः। जयाशिषः प्रहृष्टानां नराणां पथि पाण्डवः। प्रत्यगृह्णाद् यथान्यायं यथावद् भरतर्षभः। अपरे कुरुराजानं पथि यान्तं समाहिताः। स्तुवन्ति सततं सौख्यान् मृगपक्षिस्वनैर् नराः। तथैव सैनिका राजन् राजानम् अनुयान्ति ये। तेषां हलहलाशब्दो दिवं स्तब्ध्वा प्रतिष्ठितः। नृपस्याग्रे ययौ भीमो गजस्कन्धगतो बली। उभौ पार्श्वे गजौ राज्ञः सतल्पौ वै सुकल्पितौ। अधिरूढौ यमौ चापि जग्मतुर् भरतर्षभ। शोभयन्तौ महासैन्यं ताव् उभौ रूपशालिनौ। पृष्ठतो ऽनुययौ धीमान् पार्थः शस्त्रभृतां वरः। श्वेताश्वो गाण्डिवं गृह्य अग्निदत्तं रथं गतः। सैन्यमध्ये ययौ राजन् कुरुराजो युधिष्ठिरः। द्रौपदीप्रमुखा नार्यः सानुगाः सपरिच्छदाः। आरुह्य ता विचित्राणि शिबिकाः शकटानि च। महत्या सेनया राजन्न् अग्रे राज्ञो ययुस् तदा। समृद्धनरनागाश्वं सपताकारथध्वजम्। समृद्धरथनिस्त्रिंशं पत्तिभिर् घोषितस्वनम्। शङ्खदुन्दुभितालानां वेणुवीणानुनादितम्। शुशुभे पाण्डवं सैन्यं प्रयातं तत् तदा नृप। यथा कुबेरो लङ्कायां पुरा चात्यन्तशोभया। महत्या सेनया सार्धं गुरुमित्रं स गच्छति। तथा ययौ स पार्थो ऽपि महत्या च विभूतिना। सुसमृद्धेन सैन्येन यथा वैश्रवणस् तथा। स सरांसि नदीश् चैव वनान्य् उपवनानि च। अत्यक्रामन् महाराज पुरीं चाभ्यवपद्यत। हस्तीपुरसमीपे तु कुरुराजो युधिष्ठिरः। चक्रे निवेशनं तत्र ततः स सहसैनिकः। शिवे देशे समे चैव न्यवसत् पाण्डवस् तदा। ततो राजन् समाहूय शोकविह्वलया गिरा। एतद् वाक्यं च सर्वस्वं धृतराष्ट्रचिकीर्षितम्। आचचक्षे यथावृत्तं विदुरो ऽथ नृपस्य ह। श्रुत्वा तु भाषितं तेन धर्मराजो ऽब्रवीद् इदम्। मर्षयामि ह्य् अहं क्षत्तः समाह्वानं व्रतेन मे। वैशंपायनः। स्वस्त्य् अस्तु लोके विप्राणां प्रजानां चैव सर्वथा। इत्य् उक्त्वा प्रययौ राजा पुरं नागाह्वयं ततः। धृतराष्ट्रेण चाहूतः कालस्य समयेन च। प्रविवेश ततो राजा पुरं नागाह्वयं ततः।

rājaśriyā dīpyamāno yayau brahmapuraḥsaraḥ. cāmarair hemadaṇḍaiś ca dhūyamānaḥ samantataḥ. jayāśiṣaḥ prahṛṣṭānāṃ narāṇāṃ pathi pāṇḍavaḥ. pratyagṛhṇād yathānyāyaṃ yathāvad bharatarṣabhaḥ. apare kururājānaṃ pathi yāntaṃ samāhitāḥ. stuvanti satataṃ saukhyān mṛgapakṣisvanair narāḥ. tathaiva sainikā rājan rājānam anuyānti ye. teṣāṃ halahalāśabdo divaṃ stabdhvā pratiṣṭhitaḥ. nṛpasyāgre yayau bhīmo gajaskandhagato balī. ubhau pārśve gajau rājñaḥ satalpau vai sukalpitau. adhirūḍhau yamau cāpi jagmatur bharatarṣabha. śobhayantau mahāsainyaṃ tāv ubhau rūpaśālinau. pṛṣṭhato 'nuyayau dhīmān pārthaḥ śastrabhṛtāṃ varaḥ. śvetāśvo gāṇḍivaṃ gṛhya agnidattaṃ rathaṃ gataḥ. sainyamadhye yayau rājan kururājo yudhiṣṭhiraḥ. draupadīpramukhā nāryaḥ sānugāḥ saparicchadāḥ. āruhya tā vicitrāṇi śibikāḥ śakaṭāni ca. mahatyā senayā rājann agre rājño yayus tadā. samṛddhanaranāgāśvaṃ sapatākārathadhvajam. samṛddharathanistriṃśaṃ pattibhir ghoṣitasvanam. śaṅkhadundubhitālānāṃ veṇuvīṇānunāditam. śuśubhe pāṇḍavaṃ sainyaṃ prayātaṃ tat tadā nṛpa. yathā kubero laṅkāyāṃ purā cātyantaśobhayā. mahatyā senayā sārdhaṃ gurumitraṃ sa gacchati. tathā yayau sa pārtho 'pi mahatyā ca vibhūtinā. susamṛddhena sainyena yathā vaiśravaṇas tathā. sa sarāṃsi nadīś caiva vanāny upavanāni ca. atyakrāman mahārāja purīṃ cābhyavapadyata. hastīpurasamīpe tu kururājo yudhiṣṭhiraḥ. cakre niveśanaṃ tatra tataḥ sa sahasainikaḥ. śive deśe same caiva nyavasat pāṇḍavas tadā. tato rājan samāhūya śokavihvalayā girā. etad vākyaṃ ca sarvasvaṃ dhṛtarāṣṭracikīrṣitam. ācacakṣe yathāvṛttaṃ viduro 'tha nṛpasya ha. śrutvā tu bhāṣitaṃ tena dharmarājo 'bravīd idam. marṣayāmi hy ahaṃ kṣattaḥ samāhvānaṃ vratena me. vaiśaṃpāyanaḥ. svasty astu loke viprāṇāṃ prajānāṃ caiva sarvathā. ity uktvā prayayau rājā puraṃ nāgāhvayaṃ tataḥ. dhṛtarāṣṭreṇa cāhūtaḥ kālasya samayena ca. praviveśa tato rājā puraṃ nāgāhvayaṃ tataḥ.

स हास्तिनपुरं गत्वा धृतराष्ट्रगृहं ययौ। समियाय च धर्मात्मा धृतराष्ट्रेण पाण्डवः।

sa hāstinapuraṃ gatvā dhṛtarāṣṭragṛhaṃ yayau. samiyāya ca dharmātmā dhṛtarāṣṭreṇa pāṇḍavaḥ.

तथा द्रोणेन भीष्मेण कर्णेन च कृपेण च। समियाय यथान्यायं द्रौणिना च विभुः सह।

tathā droṇena bhīṣmeṇa karṇena ca kṛpeṇa ca. samiyāya yathānyāyaṃ drauṇinā ca vibhuḥ saha.

समेत्य च महाबाहुः सोमदत्तेन चैव ह। दुर्योधनेन शल्येन सौबलेन च वीर्यवान्।

sametya ca mahābāhuḥ somadattena caiva ha. duryodhanena śalyena saubalena ca vīryavān.

ये चान्ये तत्र राजानः पूर्वम् एव समागताः। दुःशासनेन वीरेण सर्वैर् भ्रातृभिर् एव च। अन्यैश् च धार्तराष्ट्रैश् च नृपैर् अन्यैः समेयिवान्। जयद्रथेन च तथा कुरुभिश् चापि सर्वशः। समेत्य कुरुभिः सर्वैर् यथान्यायम् अरिंदम।

ye cānye tatra rājānaḥ pūrvam eva samāgatāḥ. duḥśāsanena vīreṇa sarvair bhrātṛbhir eva ca. anyaiś ca dhārtarāṣṭraiś ca nṛpair anyaiḥ sameyivān. jayadrathena ca tathā kurubhiś cāpi sarvaśaḥ. sametya kurubhiḥ sarvair yathānyāyam ariṃdama.

ततः सर्वैर् महाबाहुर् भ्रातृभिः परिवारितः। प्रविवेश गृहं राज्ञो धृतराष्ट्रस्य धीमतः।

tataḥ sarvair mahābāhur bhrātṛbhiḥ parivāritaḥ. praviveśa gṛhaṃ rājño dhṛtarāṣṭrasya dhīmataḥ.

ददर्श तत्र गान्धारीं देवीं पतिम् अनुव्रताम्। स्नुषाभिः संवृतां शश्वत् ताराभिर् इव रोहिणीम्।

dadarśa tatra gāndhārīṃ devīṃ patim anuvratām. snuṣābhiḥ saṃvṛtāṃ śaśvat tārābhir iva rohiṇīm.

अभिवाद्य स गान्धारीं तया च प्रतिनन्दितः। ददर्श पितरं वृद्धं प्रज्ञाचक्षुषम् ईश्वरम्।

abhivādya sa gāndhārīṃ tayā ca pratinanditaḥ. dadarśa pitaraṃ vṛddhaṃ prajñācakṣuṣam īśvaram.

राज्ञा मूर्धन्य् उपाघ्रातास् ते च कौरवनन्दनाः। चत्वारः पाण्डवा राजन् भीमसेनपुरोगमाः।

rājñā mūrdhany upāghrātās te ca kauravanandanāḥ. catvāraḥ pāṇḍavā rājan bhīmasenapurogamāḥ.

ततो हर्षः समभवत् कौरवाणां विशां पते। तान् दृष्ट्वा पुरुषव्याघ्रान् पाण्डवान् प्रियदर्शनान्।

tato harṣaḥ samabhavat kauravāṇāṃ viśāṃ pate. tān dṛṣṭvā puruṣavyāghrān pāṇḍavān priyadarśanān.

विविशुस् ते ऽभ्यनुज्ञाता रत्नवन्ति गृहाण्य् अथ। ददृशुश् चोपयातास् तान् द्रौपदीप्रमुखाः स्त्रियः।

viviśus te 'bhyanujñātā ratnavanti gṛhāṇy atha. dadṛśuś copayātās tān draupadīpramukhāḥ striyaḥ.

याज्ञसेन्याः पराम् ऋद्धिं दृष्ट्वा प्रज्वलिताम् इव। स्नुषास् ता धृतराष्ट्रस्य नातिप्रमनसो ऽभवन्।

yājñasenyāḥ parām ṛddhiṃ dṛṣṭvā prajvalitām iva. snuṣās tā dhṛtarāṣṭrasya nātipramanaso 'bhavan.

ततस् ते पुरुषव्याघ्रा गत्वा स्त्रीभिस् तु संविदम्। कृत्वा व्यायामपूर्वाणि कृत्यानि प्रतिकर्म च।

tatas te puruṣavyāghrā gatvā strībhis tu saṃvidam. kṛtvā vyāyāmapūrvāṇi kṛtyāni pratikarma ca.

ततः कृताह्निकाः सर्वे दिव्यचन्दनरूषिताः। कल्याणमनसश् चैव ब्राह्मणान् स्वस्ति वाच्य च।

tataḥ kṛtāhnikāḥ sarve divyacandanarūṣitāḥ. kalyāṇamanasaś caiva brāhmaṇān svasti vācya ca.

मनोज्ञम् अशनं भुक्त्वा विविशुः शरणान्य् अथ। उपगीयमाना नारीभिर् अस्वपन् कुरुनन्दनाः। अनन्तरं च सुषुपुः प्रीताः परपुरंजयाः।

manojñam aśanaṃ bhuktvā viviśuḥ śaraṇāny atha. upagīyamānā nārībhir asvapan kurunandanāḥ. anantaraṃ ca suṣupuḥ prītāḥ parapuraṃjayāḥ.

जगाम तेषां सा रात्रिः पुण्या रतिविहारिणाम्। स्तूयमानाश् च विश्रान्ताः काले निद्राम् अथात्यजन्।

jagāma teṣāṃ sā rātriḥ puṇyā rativihāriṇām. stūyamānāś ca viśrāntāḥ kāle nidrām athātyajan.

सुखोषितास् तां रजनीं प्रातः सर्वे कृताह्निकाः। सभां रम्यां प्रविविशुः कितवैर् अभिसंवृताम्।

sukhoṣitās tāṃ rajanīṃ prātaḥ sarve kṛtāhnikāḥ. sabhāṃ ramyāṃ praviviśuḥ kitavair abhisaṃvṛtām.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...

Project Home / Contents