रामायण 7.48 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

रामायण

←उत्तर काण्ड

←अध्याय 48→

[rm-7-48] • 20 श्लोकाः

सीतां तु रुदतीं दृष्ट्वा ये तत्र मुनिदारकाः। प्राद्रवन् यत्र भगवान् आस्ते वाल्मीकिर् अग्र्यधीः।

sītāṃ tu rudatīṃ dṛṣṭvā ye tatra munidārakāḥ. prādravan yatra bhagavān āste vālmīkir agryadhīḥ.

अभिवाद्य मुनेः पादौ मुनिपुत्रा महर्षये। सर्वे निवेदयाम् आसुस् तस्यास् तु रुदितस्वनम्।

abhivādya muneḥ pādau muniputrā maharṣaye. sarve nivedayām āsus tasyās tu ruditasvanam.

अदृष्टपूर्वा भगवन् कस्याप्य् एषा महात्मनः। पत्नी श्रीर् इव संमोहाद् विरौति विकृतस्वरा।

adṛṣṭapūrvā bhagavan kasyāpy eṣā mahātmanaḥ. patnī śrīr iva saṃmohād virauti vikṛtasvarā.

भगवन् साधु पश्येमां देवताम् इव खाच् च्युताम्। न ह्य् एनां मानुषीं विद्मः सत्क्रियास्याः प्रयुज्यताम्।

bhagavan sādhu paśyemāṃ devatām iva khāc cyutām. na hy enāṃ mānuṣīṃ vidmaḥ satkriyāsyāḥ prayujyatām.

तेषां तद् वचनं श्रुत्वा बुद्ध्या निश्चित्य धर्मवित्। तपसा लब्धचक्षुष्मान् प्राद्रवद् यत्र मैथिली।

teṣāṃ tad vacanaṃ śrutvā buddhyā niścitya dharmavit. tapasā labdhacakṣuṣmān prādravad yatra maithilī.

तं तु देशम् अभिप्रेत्य किं चित् पद्भ्यां महामुनिः। अर्घ्यम् आदाय रुचिरं जाह्वनीतीरम् आश्रितः। ददर्श राघवस्येष्टां पत्नीं सीताम् अनाथवत्।

taṃ tu deśam abhipretya kiṃ cit padbhyāṃ mahāmuniḥ. arghyam ādāya ruciraṃ jāhvanītīram āśritaḥ. dadarśa rāghavasyeṣṭāṃ patnīṃ sītām anāthavat.

तां सीतां शोकभारार्तां वाल्मीकिर् मुनिपुंगवः। उवाच मधुरां वाणीं ह्लादयन्न् इव तेजसा।

tāṃ sītāṃ śokabhārārtāṃ vālmīkir munipuṃgavaḥ. uvāca madhurāṃ vāṇīṃ hlādayann iva tejasā.

स्नुषा दशरथस्य त्वं रामस्य महिषी सती। जनकस्य सुता राज्ञः स्वागतं ते पतिव्रते।

snuṣā daśarathasya tvaṃ rāmasya mahiṣī satī. janakasya sutā rājñaḥ svāgataṃ te pativrate.

आयान्त्य् एवासि विज्ञाता मया धर्मसमाधिना। कारणं चैव सर्वं मे हृदयेनोपलक्षितम्।

āyānty evāsi vijñātā mayā dharmasamādhinā. kāraṇaṃ caiva sarvaṃ me hṛdayenopalakṣitam.

अपापां वेद्मि सीते त्वां तपोलब्धेन चक्षुषा। विशुद्धभावा वैदेहि साम्प्रतं मयि वर्तसे।

apāpāṃ vedmi sīte tvāṃ tapolabdhena cakṣuṣā. viśuddhabhāvā vaidehi sāmprataṃ mayi vartase.

आश्रमस्याविदूरे मे तापस्यस् तपसि स्थिताः। तास् त्वां वत्से यथा वत्सं पालयिष्यन्ति नित्यशः।

āśramasyāvidūre me tāpasyas tapasi sthitāḥ. tās tvāṃ vatse yathā vatsaṃ pālayiṣyanti nityaśaḥ.

इदम् अर्घ्यं प्रतीच्छ त्वं विस्रब्धा विगतज्वरा। यथा स्वगृहम् अभ्येत्य विषादं चैव मा कृथाः।

idam arghyaṃ pratīccha tvaṃ visrabdhā vigatajvarā. yathā svagṛham abhyetya viṣādaṃ caiva mā kṛthāḥ.

श्रुत्वा तु भाषितं सीता मुनेः परमम् अद्भुतम्। शिरसा वन्द्य चरणौ तथेत्य् आह कृताञ्जलिः।

śrutvā tu bhāṣitaṃ sītā muneḥ paramam adbhutam. śirasā vandya caraṇau tathety āha kṛtāñjaliḥ.

तं प्रयान्तं मुनिं सीता प्राञ्जलिः पृष्ठतो ऽन्वगात्। अन्वयाद् यत्र तापस्यो धर्मनित्याः समाहिताः।

taṃ prayāntaṃ muniṃ sītā prāñjaliḥ pṛṣṭhato 'nvagāt. anvayād yatra tāpasyo dharmanityāḥ samāhitāḥ.

तं दृष्ट्वा मुनिम् आयान्तं वैदेह्यानुगतं तदा। उपाजग्मुर् मुदा युक्ता वचनं चेदम् अब्रुवन्।

taṃ dṛṣṭvā munim āyāntaṃ vaidehyānugataṃ tadā. upājagmur mudā yuktā vacanaṃ cedam abruvan.

स्वागतं ते मुनिश्रेष्ठ चिरस्यागमनं प्रभो। अभिवादयामः सर्वास् त्वाम् उच्यतां किं च कुर्महे।

svāgataṃ te muniśreṣṭha cirasyāgamanaṃ prabho. abhivādayāmaḥ sarvās tvām ucyatāṃ kiṃ ca kurmahe.

तासां तद् वचनं श्रुत्वा वाल्मीकिर् इदम् अब्रवीत्। सीतेयं समनुप्राप्ता पत्नी रामस्य धीमतः।

tāsāṃ tad vacanaṃ śrutvā vālmīkir idam abravīt. sīteyaṃ samanuprāptā patnī rāmasya dhīmataḥ.

स्नुषा दशरथस्यैषा जनकस्य सुता सती। अपापा पतिना त्यक्ता परिपाल्या मया सदा।

snuṣā daśarathasyaiṣā janakasya sutā satī. apāpā patinā tyaktā paripālyā mayā sadā.

इमां भवत्यः पश्यन्तु स्नेहेन परमेण ह। गौरवान् मम वाक्यस्य पूज्या वो ऽस्तु विशेषतः।

imāṃ bhavatyaḥ paśyantu snehena parameṇa ha. gauravān mama vākyasya pūjyā vo 'stu viśeṣataḥ.

मुहुर् मुहुश् च वैदेहीं परिसान्त्व्य महायशाः। स्वम् आश्रमं शिष्यवृतः पुनर् आयान् महातपाः।

muhur muhuś ca vaidehīṃ parisāntvya mahāyaśāḥ. svam āśramaṃ śiṣyavṛtaḥ punar āyān mahātapāḥ.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...