रामायण 5.41 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

रामायण

←सुन्दर काण्ड→

←अध्याय 41→

[rm-5-41] • 18 श्लोकाः

ततः स किंकरान् हत्वा हनूमान् ध्यानम् आस्थितः। वनं भग्नं मया चैत्यप्रासादो न विनाशितः। तस्मात् प्रासादम् अप्य् एवम् इमं विध्वंसयाम्य् अहम्।

tataḥ sa kiṃkarān hatvā hanūmān dhyānam āsthitaḥ. vanaṃ bhagnaṃ mayā caityaprāsādo na vināśitaḥ. tasmāt prāsādam apy evam imaṃ vidhvaṃsayāmy aham.

इति संचिन्त्य हनुमान् मनसा दर्शयन् बलम्। चैत्यप्रासादम् आप्लुत्य मेरुशृङ्गम् इवोन्नतम्। आरुरोह हरिश्रेष्ठो हनूमान् मारुतात्मजः।

iti saṃcintya hanumān manasā darśayan balam. caityaprāsādam āplutya meruśṛṅgam ivonnatam. āruroha hariśreṣṭho hanūmān mārutātmajaḥ.

संप्रधृष्य च दुर्धर्षश् चैत्यप्रासादम् उन्नतम्। हनूमान् प्रज्वलंल् लक्ष्म्या पारियात्रोपमो ऽभवत्।

saṃpradhṛṣya ca durdharṣaś caityaprāsādam unnatam. hanūmān prajvalaṃl lakṣmyā pāriyātropamo 'bhavat.

स भूत्वा तु महाकायो हनूमान् मारुतात्मजः। धृष्टम् आस्फोटयाम् आस लङ्कां शब्देन पूरयन्।

sa bhūtvā tu mahākāyo hanūmān mārutātmajaḥ. dhṛṣṭam āsphoṭayām āsa laṅkāṃ śabdena pūrayan.

तस्यास्फोटितशब्देन महता श्रोत्रघातिना। पेतुर् विहंगा गगनाद् उच्चैश् चेदम् अघोषयत्।

tasyāsphoṭitaśabdena mahatā śrotraghātinā. petur vihaṃgā gaganād uccaiś cedam aghoṣayat.

जयत्य् अतिबलो रामो लक्ष्मणश् च महाबलः। राजा जयति सुग्रीवो राघवेणाभिपालितः।

jayaty atibalo rāmo lakṣmaṇaś ca mahābalaḥ. rājā jayati sugrīvo rāghaveṇābhipālitaḥ.

दासो ऽहं कोसलेन्द्रस्य रामस्याक्लिष्टकर्मणः। हनुमाञ् शत्रुसैन्यानां निहन्ता मारुतात्मजः।

dāso 'haṃ kosalendrasya rāmasyākliṣṭakarmaṇaḥ. hanumāñ śatrusainyānāṃ nihantā mārutātmajaḥ.

न रावणसहस्रं मे युद्धे प्रतिबलं भवेत्। शिलाभिस् तु प्रहरतः पादपैश् च सहस्रशः।

na rāvaṇasahasraṃ me yuddhe pratibalaṃ bhavet. śilābhis tu praharataḥ pādapaiś ca sahasraśaḥ.

अर्दयित्वा पुरीं लङ्काम् अभिवाद्य च मैथिलीम्। समृद्धार्थो गमिष्यामि मिषतां सर्वरक्षसाम्।

ardayitvā purīṃ laṅkām abhivādya ca maithilīm. samṛddhārtho gamiṣyāmi miṣatāṃ sarvarakṣasām.

एवम् उक्त्वा विमानस्थश् चैत्यस्थान् हरिपुंगवः। ननाद भीमनिर्ह्रादो रक्षसां जनयन् भयम्।

evam uktvā vimānasthaś caityasthān haripuṃgavaḥ. nanāda bhīmanirhrādo rakṣasāṃ janayan bhayam.

तेन शब्देन महता चैत्यपालाः शतं ययुः। गृहीत्वा विविधान् अस्त्रान् प्रासान् खड्गान् परश्वधान्। विसृजन्तो महाक्षया मारुतिं पर्यवारयन्।

tena śabdena mahatā caityapālāḥ śataṃ yayuḥ. gṛhītvā vividhān astrān prāsān khaḍgān paraśvadhān. visṛjanto mahākṣayā mārutiṃ paryavārayan.

आवर्त इव गङ्गायास् तोयस्य विपुलो महान्। परिक्षिप्य हरिश्रेष्ठं स बभौ रक्षसां गणः।

āvarta iva gaṅgāyās toyasya vipulo mahān. parikṣipya hariśreṣṭhaṃ sa babhau rakṣasāṃ gaṇaḥ.

ततो वातात्मजः क्रुद्धो भीमरूपं समास्थितः।

tato vātātmajaḥ kruddho bhīmarūpaṃ samāsthitaḥ.

प्रासादस्य महांस् तस्य स्तम्भं हेमपरिष्कृतम्। उत्पाटयित्वा वेगेन हनूमान् मारुतात्मजः। ततस् तं भ्रामयाम् आस शतधारं महाबलः।

prāsādasya mahāṃs tasya stambhaṃ hemapariṣkṛtam. utpāṭayitvā vegena hanūmān mārutātmajaḥ. tatas taṃ bhrāmayām āsa śatadhāraṃ mahābalaḥ.

स राक्षसशतं हत्वा वज्रेणेन्द्र इवासुरान्। अन्तरिक्षस्थितः श्रीमान् इदं वचनम् अब्रवीत्।

sa rākṣasaśataṃ hatvā vajreṇendra ivāsurān. antarikṣasthitaḥ śrīmān idaṃ vacanam abravīt.

मादृशानां सहस्राणि विसृष्टानि महात्मनाम्। बलिनां वानरेन्द्राणां सुग्रीववशवर्तिनाम्।

mādṛśānāṃ sahasrāṇi visṛṣṭāni mahātmanām. balināṃ vānarendrāṇāṃ sugrīvavaśavartinām.

शतैः शतसहस्रैश् च कोटीभिर् अयुतैर् अपि। आगमिष्यति सुग्रीवः सर्वेषां वो निषूदनः।

śataiḥ śatasahasraiś ca koṭībhir ayutair api. āgamiṣyati sugrīvaḥ sarveṣāṃ vo niṣūdanaḥ.

नेयम् अस्ति पुरी लङ्का न यूयं न च रावणः। यस्माद् इक्ष्वाकुनाथेन बद्धं वैरं महात्मना।

neyam asti purī laṅkā na yūyaṃ na ca rāvaṇaḥ. yasmād ikṣvākunāthena baddhaṃ vairaṃ mahātmanā.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...