महाभारत 9.29 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

महाभारत

←शल्य पर्व→

←अध्याय 29→

[mh-9-29] • 67 श्लोकाः

नारायणं नमस्कृत्य नरं चैव नरोत्तमम्। देवीं सरस्वतीं चैव ततो जयम् उदीरयेत्। संजय उवाच। मुहूर्ताद् इव राजेन्द्र सर्वं शून्यम् अदृश्यत। मत्तवारणसंघुष्टं शिबिरं विद्रुते बले। यत्र शब्देन महता नान्वबुध्यन् महारथाः। तत्र शब्दं न शृणुमो मनुष्यस्यापि कस्य चित्।

nārāyaṇaṃ namaskṛtya naraṃ caiva narottamam. devīṃ sarasvatīṃ caiva tato jayam udīrayet. saṃjaya uvāca. muhūrtād iva rājendra sarvaṃ śūnyam adṛśyata. mattavāraṇasaṃghuṣṭaṃ śibiraṃ vidrute bale. yatra śabdena mahatā nānvabudhyan mahārathāḥ. tatra śabdaṃ na śṛṇumo manuṣyasyāpi kasya cit.

धृतराष्ट्र उवाच। हतेषु सर्वसैन्येषु पाण्डुपुत्रै रणाजिरे। मम सैन्यावशिष्टास् ते किम् अकुर्वत संजय।

dhṛtarāṣṭra uvāca. hateṣu sarvasainyeṣu pāṇḍuputrai raṇājire. mama sainyāvaśiṣṭās te kim akurvata saṃjaya.

कृतवर्मा कृपश् चैव द्रोणपुत्रश् च वीर्यवान्। दुर्योधनश् च मन्दात्मा राजा किम् अकरोत् तदा।

kṛtavarmā kṛpaś caiva droṇaputraś ca vīryavān. duryodhanaś ca mandātmā rājā kim akarot tadā.

संजय उवाच। संप्राद्रवत्सु दारेषु क्षत्रियाणां महात्मनाम्। विद्रुते शिबिरे शून्ये भृशोद्विग्नास् त्रयो रथाः।

saṃjaya uvāca. saṃprādravatsu dāreṣu kṣatriyāṇāṃ mahātmanām. vidrute śibire śūnye bhṛśodvignās trayo rathāḥ.

निशम्य पाण्डुपुत्राणां तदा विजयिनां स्वनम्। विद्रुतं शिबिरं दृष्ट्वा सायाह्ने राजगृद्धिनः। स्थानं नारोचयंस् तत्र ततस् ते ह्रदम् अभ्ययुः।

niśamya pāṇḍuputrāṇāṃ tadā vijayināṃ svanam. vidrutaṃ śibiraṃ dṛṣṭvā sāyāhne rājagṛddhinaḥ. sthānaṃ nārocayaṃs tatra tatas te hradam abhyayuḥ.

युधिष्ठिरो ऽपि धर्मात्मा भ्रातृभिः सहितो रणे। हृष्टः पर्यपतद् राजन् दुर्योधनवधेप्सया।

yudhiṣṭhiro 'pi dharmātmā bhrātṛbhiḥ sahito raṇe. hṛṣṭaḥ paryapatad rājan duryodhanavadhepsayā.

मार्गमाणास् तु संक्रुद्धास् तव पुत्रं जयैषिणः। यत्नतो ऽन्वेषमाणास् तु नैवापश्यञ् जनाधिपम्।

mārgamāṇās tu saṃkruddhās tava putraṃ jayaiṣiṇaḥ. yatnato 'nveṣamāṇās tu naivāpaśyañ janādhipam.

स हि तीव्रेण वेगेन गदापाणिर् अपाक्रमत्। यदा दुर्योधनो युद्धं त्यक्त्वा पत्तिर् अपाक्रमत्। तं ह्रदं प्राविशच् चापि विष्टभ्यापः स्वमायया।

sa hi tīvreṇa vegena gadāpāṇir apākramat. yadā duryodhano yuddhaṃ tyaktvā pattir apākramat. taṃ hradaṃ prāviśac cāpi viṣṭabhyāpaḥ svamāyayā.

यदा तु पाण्डवाः सर्वे सुपरिश्रान्तवाहनाः। ततः स्वशिबिरं प्राप्य व्यतिष्ठन् सहसैनिकाः।

yadā tu pāṇḍavāḥ sarve supariśrāntavāhanāḥ. tataḥ svaśibiraṃ prāpya vyatiṣṭhan sahasainikāḥ.

ततः कृपश् च द्रौणिश् च कृतवर्मा च सात्वतः। संनिविष्टेषु पार्थेषु प्रयातास् तं ह्रदं शनैः।

tataḥ kṛpaś ca drauṇiś ca kṛtavarmā ca sātvataḥ. saṃniviṣṭeṣu pārtheṣu prayātās taṃ hradaṃ śanaiḥ.

ते तं ह्रदं समासाद्य यत्र शेते जनाधिपः। अभ्यभाषन्त दुर्धर्षं राजानं सुप्तम् अम्भसि।

te taṃ hradaṃ samāsādya yatra śete janādhipaḥ. abhyabhāṣanta durdharṣaṃ rājānaṃ suptam ambhasi.

राजन्न् उत्तिष्ठ युध्यस्व सहास्माभिर् युधिष्ठिरम्। जित्वा वा पृथिवीं भुङ्क्ष्व हतो वा स्वर्गम् आप्नुहि।

rājann uttiṣṭha yudhyasva sahāsmābhir yudhiṣṭhiram. jitvā vā pṛthivīṃ bhuṅkṣva hato vā svargam āpnuhi.

तेषाम् अपि बलं सर्वं हतं दुर्योधन त्वया। प्रतिरब्धाश् च भूयिष्ठं ये शिष्टास् तत्र सैनिकाः।

teṣām api balaṃ sarvaṃ hataṃ duryodhana tvayā. pratirabdhāś ca bhūyiṣṭhaṃ ye śiṣṭās tatra sainikāḥ.

न ते वेगं विषहितुं शक्तास् तव विशां पते। अस्माभिर् अभिगुप्तस्य तस्माद् उत्तिष्ठ भारत। एवम् उक्तः प्रत्युवाच तान् स तत्र महारथान्।

na te vegaṃ viṣahituṃ śaktās tava viśāṃ pate. asmābhir abhiguptasya tasmād uttiṣṭha bhārata. evam uktaḥ pratyuvāca tān sa tatra mahārathān.

दुर्योधन उवाच। दिष्ट्या पश्यामि वो मुक्तान् ईदृशात् पुरुषक्षयात्। पाण्डुकौरवसंमर्दाज् जीवमानान् नरर्षभान्।

duryodhana uvāca. diṣṭyā paśyāmi vo muktān īdṛśāt puruṣakṣayāt. pāṇḍukauravasaṃmardāj jīvamānān nararṣabhān.

विजेष्यामो वयं सर्वे विश्रान्ता विगतक्लमाः। भवन्तश् च परिश्रान्ता वयं च भृशविक्षताः। उदीर्णं च बलं तेषां तेन युद्धं न रोचये।

vijeṣyāmo vayaṃ sarve viśrāntā vigataklamāḥ. bhavantaś ca pariśrāntā vayaṃ ca bhṛśavikṣatāḥ. udīrṇaṃ ca balaṃ teṣāṃ tena yuddhaṃ na rocaye.

न त्व् एतद् अद्भुतं वीरा यद् वो महद् इदं मनः। अस्मासु च परा भक्तिर् न तु कालः पराक्रमे।

na tv etad adbhutaṃ vīrā yad vo mahad idaṃ manaḥ. asmāsu ca parā bhaktir na tu kālaḥ parākrame.

विश्रम्यैकां निशाम् अद्य भवद्भिः सहितो रणे। प्रतियोत्स्याम्य् अहं शत्रूञ् श्वो न मे ऽस्त्य् अत्र संशयः।

viśramyaikāṃ niśām adya bhavadbhiḥ sahito raṇe. pratiyotsyāmy ahaṃ śatrūñ śvo na me 'sty atra saṃśayaḥ.

संजय उवाच। एवम् उक्तो ऽब्रवीद् द्रौणी राजानं युद्धदुर्मदम्। उत्तिष्ठ राजन् भद्रं ते विजेष्यामो रणे परान्।

saṃjaya uvāca. evam ukto 'bravīd drauṇī rājānaṃ yuddhadurmadam. uttiṣṭha rājan bhadraṃ te vijeṣyāmo raṇe parān.

इष्टापूर्तेन दानेन सत्येन च जपेन च। शपे राजन् यथा ह्य् अद्य निहनिष्यामि सोमकान्।

iṣṭāpūrtena dānena satyena ca japena ca. śape rājan yathā hy adya nihaniṣyāmi somakān.

मा स्म यज्ञकृतां प्रीतिं प्राप्नुयां सज्जनोचिताम्। यदीमां रजनीं व्युष्टां न निहन्मि परान् रणे।

mā sma yajñakṛtāṃ prītiṃ prāpnuyāṃ sajjanocitām. yadīmāṃ rajanīṃ vyuṣṭāṃ na nihanmi parān raṇe.

नाहत्वा सर्वपाञ्चालान् विमोक्ष्ये कवचं विभो। इति सत्यं ब्रवीम्य् एतत् तन् मे शृणु जनाधिप।

nāhatvā sarvapāñcālān vimokṣye kavacaṃ vibho. iti satyaṃ bravīmy etat tan me śṛṇu janādhipa.

तेषु संभाषमाणेषु व्याधास् तं देशम् आययुः। मांसभारपरिश्रान्ताः पानीयार्थं यदृच्छया।

teṣu saṃbhāṣamāṇeṣu vyādhās taṃ deśam āyayuḥ. māṃsabhārapariśrāntāḥ pānīyārthaṃ yadṛcchayā.

ते हि नित्यं महाराज भीमसेनस्य लुब्धकाः। मांसभारान् उपाजह्रुर् भक्त्या परमया विभो।

te hi nityaṃ mahārāja bhīmasenasya lubdhakāḥ. māṃsabhārān upājahrur bhaktyā paramayā vibho.

ते तत्र विष्ठितास् तेषां सर्वं तद् वचनं रहः। दुर्योधनवचश् चैव शुश्रुवुः संगता मिथः।

te tatra viṣṭhitās teṣāṃ sarvaṃ tad vacanaṃ rahaḥ. duryodhanavacaś caiva śuśruvuḥ saṃgatā mithaḥ.

ते ऽपि सर्वे महेष्वासा अयुद्धार्थिनि कौरवे। निर्बन्धं परमं चक्रुस् तदा वै युद्धकाङ्क्षिणः।

te 'pi sarve maheṣvāsā ayuddhārthini kaurave. nirbandhaṃ paramaṃ cakrus tadā vai yuddhakāṅkṣiṇaḥ.

तांस् तथा समुदीक्ष्याथ कौरवाणां महारथान्। अयुद्धमनसं चैव राजानं स्थितम् अम्भसि।

tāṃs tathā samudīkṣyātha kauravāṇāṃ mahārathān. ayuddhamanasaṃ caiva rājānaṃ sthitam ambhasi.

तेषां श्रुत्वा च संवादं राज्ञश् च सलिले सतः। व्याधाभ्यजानन् राजेन्द्र सलिलस्थं सुयोधनम्।

teṣāṃ śrutvā ca saṃvādaṃ rājñaś ca salile sataḥ. vyādhābhyajānan rājendra salilasthaṃ suyodhanam.

ते पूर्वं पाण्डुपुत्रेण पृष्टा ह्य् आसन् सुतं तव। यदृच्छोपगतास् तत्र राजानं परिमार्गिताः।

te pūrvaṃ pāṇḍuputreṇa pṛṣṭā hy āsan sutaṃ tava. yadṛcchopagatās tatra rājānaṃ parimārgitāḥ.

ततस् ते पाण्डुपुत्रस्य स्मृत्वा तद् भाषितं तदा। अन्योन्यम् अब्रुवन् राजन् मृगव्याधाः शनैर् इदम्।

tatas te pāṇḍuputrasya smṛtvā tad bhāṣitaṃ tadā. anyonyam abruvan rājan mṛgavyādhāḥ śanair idam.

दुर्योधनं ख्यापयामो धनं दास्यति पाण्डवः। सुव्यक्तम् इति नः ख्यातो ह्रदे दुर्योधनो नृपः।

duryodhanaṃ khyāpayāmo dhanaṃ dāsyati pāṇḍavaḥ. suvyaktam iti naḥ khyāto hrade duryodhano nṛpaḥ.

तस्माद् गच्छामहे सर्वे यत्र राजा युधिष्ठिरः। आख्यातुं सलिले सुप्तं दुर्योधनम् अमर्षणम्।

tasmād gacchāmahe sarve yatra rājā yudhiṣṭhiraḥ. ākhyātuṃ salile suptaṃ duryodhanam amarṣaṇam.

धृतराष्ट्रात्मजं तस्मै भीमसेनाय धीमते। शयानं सलिले सर्वे कथयामो धनुर्भृते।

dhṛtarāṣṭrātmajaṃ tasmai bhīmasenāya dhīmate. śayānaṃ salile sarve kathayāmo dhanurbhṛte.

स नो दास्यति सुप्रीतो धनानि बहुलान्य् उत। किं नो मांसेन शुष्केण परिक्लिष्टेन शोषिणा।

sa no dāsyati suprīto dhanāni bahulāny uta. kiṃ no māṃsena śuṣkeṇa parikliṣṭena śoṣiṇā.

एवम् उक्त्वा ततो व्याधाः संप्रहृष्टा धनार्थिनः। मांसभारान् उपादाय प्रययुः शिबिरं प्रति।

evam uktvā tato vyādhāḥ saṃprahṛṣṭā dhanārthinaḥ. māṃsabhārān upādāya prayayuḥ śibiraṃ prati.

पाण्डवाश् च महाराज लब्धलक्षाः प्रहारिणः। अपश्यमानाः समरे दुर्योधनम् अवस्थितम्।

pāṇḍavāś ca mahārāja labdhalakṣāḥ prahāriṇaḥ. apaśyamānāḥ samare duryodhanam avasthitam.

निकृतेस् तस्य पापस्य ते पारं गमनेप्सवः। चारान् संप्रेषयाम् आसुः समन्तात् तद् रणाजिरम्।

nikṛtes tasya pāpasya te pāraṃ gamanepsavaḥ. cārān saṃpreṣayām āsuḥ samantāt tad raṇājiram.

आगम्य तु ततः सर्वे नष्टं दुर्योधनं नृपम्। न्यवेदयन्त सहिता धर्मराजस्य सैनिकाः।

āgamya tu tataḥ sarve naṣṭaṃ duryodhanaṃ nṛpam. nyavedayanta sahitā dharmarājasya sainikāḥ.

तेषां तद् वचनं श्रुत्वा चाराणां भरतर्षभ। चिन्ताम् अभ्यगमत् तीव्रां निशश्वास च पार्थिवः। अरिशेषे भवति तु संदिग्धो विजयो भवेत्। राज्यं लभे कथं तद् धि पूजितं विजयादिभिः।

teṣāṃ tad vacanaṃ śrutvā cārāṇāṃ bharatarṣabha. cintām abhyagamat tīvrāṃ niśaśvāsa ca pārthivaḥ. ariśeṣe bhavati tu saṃdigdho vijayo bhavet. rājyaṃ labhe kathaṃ tad dhi pūjitaṃ vijayādibhiḥ.

अथ स्थितानां पाण्डूनां दीनानां भरतर्षभ। तस्माद् देशाद् अपक्रम्य त्वरिता लुब्धका विभो।

atha sthitānāṃ pāṇḍūnāṃ dīnānāṃ bharatarṣabha. tasmād deśād apakramya tvaritā lubdhakā vibho.

आजग्मुः शिबिरं हृष्टा दृष्ट्वा दुर्योधनं नृपम्। वार्यमाणाः प्रविष्टाश् च भीमसेनस्य पश्यतः।

ājagmuḥ śibiraṃ hṛṣṭā dṛṣṭvā duryodhanaṃ nṛpam. vāryamāṇāḥ praviṣṭāś ca bhīmasenasya paśyataḥ.

ते तु पाण्डवम् आसाद्य भीमसेनं महाबलम्। तस्मै तत् सर्वम् आचख्युर् यद् वृत्तं यच् च वै श्रुतम्।

te tu pāṇḍavam āsādya bhīmasenaṃ mahābalam. tasmai tat sarvam ācakhyur yad vṛttaṃ yac ca vai śrutam.

ततो वृकोदरो राजन् दत्त्वा तेषां धनं बहु। धर्मराजाय तत् सर्वम् आचचक्षे परंतपः।

tato vṛkodaro rājan dattvā teṣāṃ dhanaṃ bahu. dharmarājāya tat sarvam ācacakṣe paraṃtapaḥ.

असौ दुर्योधनो राजन् विज्ञातो मम लुब्धकैः। संस्तभ्य सलिलं शेते यस्यार्थे परितप्यसे।

asau duryodhano rājan vijñāto mama lubdhakaiḥ. saṃstabhya salilaṃ śete yasyārthe paritapyase.

तद् वचो भीमसेनस्य प्रियं श्रुत्वा विशां पते। अजातशत्रुः कौन्तेयो हृष्टो ऽभूत् सह सोदरैः।

tad vaco bhīmasenasya priyaṃ śrutvā viśāṃ pate. ajātaśatruḥ kaunteyo hṛṣṭo 'bhūt saha sodaraiḥ.

तं च श्रुत्वा महेष्वासं प्रविष्टं सलिलह्रदम्। क्षिप्रम् एव ततो ऽगच्छत् पुरस्कृत्य जनार्दनम्।

taṃ ca śrutvā maheṣvāsaṃ praviṣṭaṃ salilahradam. kṣipram eva tato 'gacchat puraskṛtya janārdanam.

ततः किलकिलाशब्दः प्रादुरासीद् विशां पते। पाण्डवानां प्रहृष्टानां पाञ्चालानां च सर्वशः।

tataḥ kilakilāśabdaḥ prādurāsīd viśāṃ pate. pāṇḍavānāṃ prahṛṣṭānāṃ pāñcālānāṃ ca sarvaśaḥ.

सिंहनादांस् ततश् चक्रुः क्ष्वेडांश् च भरतर्षभ। त्वरिताः क्षत्रिया राजञ् जग्मुर् द्वैपायनं ह्रदम्।

siṃhanādāṃs tataś cakruḥ kṣveḍāṃś ca bharatarṣabha. tvaritāḥ kṣatriyā rājañ jagmur dvaipāyanaṃ hradam.

ज्ञातः पापो धार्तराष्ट्रो दृष्टश् चेत्य् असकृद् रणे। प्राक्रोशन् सोमकास् तत्र हृष्टरूपाः समन्ततः।

jñātaḥ pāpo dhārtarāṣṭro dṛṣṭaś cety asakṛd raṇe. prākrośan somakās tatra hṛṣṭarūpāḥ samantataḥ.

तेषाम् आशु प्रयातानां रथानां तत्र वेगिनाम्। बभूव तुमुलः शब्दो दिवस्पृक् पृथिवीपते।

teṣām āśu prayātānāṃ rathānāṃ tatra veginām. babhūva tumulaḥ śabdo divaspṛk pṛthivīpate.

दुर्योधनं परीप्सन्तस् तत्र तत्र युधिष्ठिरम्। अन्वयुस् त्वरितास् ते वै राजानं श्रान्तवाहनाः।

duryodhanaṃ parīpsantas tatra tatra yudhiṣṭhiram. anvayus tvaritās te vai rājānaṃ śrāntavāhanāḥ.

अर्जुनो भीमसेनश् च माद्रीपुत्रौ च पाण्डवौ। धृष्टद्युम्नश् च पाञ्चाल्यः शिखण्डी चापराजितः।

arjuno bhīmasenaś ca mādrīputrau ca pāṇḍavau. dhṛṣṭadyumnaś ca pāñcālyaḥ śikhaṇḍī cāparājitaḥ.

उत्तमौजा युधामन्युः सात्यकिश् चापराजितः। पाञ्चालानां च ये शिष्टा द्रौपदेयाश् च भारत। हयाश् च सर्वे नागाश् च शतशश् च पदातयः।

uttamaujā yudhāmanyuḥ sātyakiś cāparājitaḥ. pāñcālānāṃ ca ye śiṣṭā draupadeyāś ca bhārata. hayāś ca sarve nāgāś ca śataśaś ca padātayaḥ.

ततः प्राप्तो महाराज धर्मपुत्रो युधिष्ठिरः। द्वैपायनह्रदं ख्यातं यत्र दुर्योधनो ऽभवत्।

tataḥ prāpto mahārāja dharmaputro yudhiṣṭhiraḥ. dvaipāyanahradaṃ khyātaṃ yatra duryodhano 'bhavat.

शीतामलजलं हृद्यं द्वितीयम् इव सागरम्। मायया सलिलं स्तभ्य यत्राभूत् ते सुतः स्थितः।

śītāmalajalaṃ hṛdyaṃ dvitīyam iva sāgaram. māyayā salilaṃ stabhya yatrābhūt te sutaḥ sthitaḥ.

अत्यद्भुतेन विधिना दैवयोगेन भारत। सलिलान्तर्गतः शेते दुर्दर्शः कस्य चित् प्रभो। मानुषस्य मनुष्येन्द्र गदाहस्तो जनाधिपः।

atyadbhutena vidhinā daivayogena bhārata. salilāntargataḥ śete durdarśaḥ kasya cit prabho. mānuṣasya manuṣyendra gadāhasto janādhipaḥ.

ततो दुर्योधनो राजा सलितान्तर्गतो वसन्। शुश्रुवे तुमुलं शब्दं जलदोपमनिःस्वनम्।

tato duryodhano rājā salitāntargato vasan. śuśruve tumulaṃ śabdaṃ jaladopamaniḥsvanam.

युधिष्ठिरस् तु राजेन्द्र ह्रदं तं सह सोदरैः। आजगाम महाराज तव पुत्रवधाय वै।

yudhiṣṭhiras tu rājendra hradaṃ taṃ saha sodaraiḥ. ājagāma mahārāja tava putravadhāya vai.

महता शङ्खनादेन रथनेमिस्वनेन च। उद्धुन्वंश् च महारेणुं कम्पयंश् चापि मेदिनीम्।

mahatā śaṅkhanādena rathanemisvanena ca. uddhunvaṃś ca mahāreṇuṃ kampayaṃś cāpi medinīm.

यौधिष्ठिरस्य सैन्यस्य श्रुत्वा शब्दं महारथाः। कृतवर्मा कृपो द्रौणी राजानम् इदम् अब्रुवन्।

yaudhiṣṭhirasya sainyasya śrutvā śabdaṃ mahārathāḥ. kṛtavarmā kṛpo drauṇī rājānam idam abruvan.

इमे ह्य् आयान्ति संहृष्टाः पाण्डवा जितकाशिनः। अपयास्यामहे तावद् अनुजानातु नो भवान्।

ime hy āyānti saṃhṛṣṭāḥ pāṇḍavā jitakāśinaḥ. apayāsyāmahe tāvad anujānātu no bhavān.

दुर्योधनस् तु तच् छ्रुत्वा तेषां तत्र यशस्विनाम्। तथेत्य् उक्त्वा ह्रदं तं वै माययास्तम्भयत् प्रभो।

duryodhanas tu tac chrutvā teṣāṃ tatra yaśasvinām. tathety uktvā hradaṃ taṃ vai māyayāstambhayat prabho.

ते त्व् अनुज्ञाप्य राजानं भृशं शोकपरायणाः। जग्मुर् दूरं महाराज कृपप्रभृतयो रथाः।

te tv anujñāpya rājānaṃ bhṛśaṃ śokaparāyaṇāḥ. jagmur dūraṃ mahārāja kṛpaprabhṛtayo rathāḥ.

ते गत्वा दूरम् अध्वानं न्यग्रोधं प्रेक्ष्य मारिष। न्यविशन्त भृशं श्रान्ताश् चिन्तयन्तो नृपं प्रति।

te gatvā dūram adhvānaṃ nyagrodhaṃ prekṣya māriṣa. nyaviśanta bhṛśaṃ śrāntāś cintayanto nṛpaṃ prati.

विष्टभ्य सलिलं सुप्तो धार्तराष्ट्रो महाबलः। पाण्डवाश् चापि संप्राप्तास् तं देशं युद्धम् ईप्सवः।

viṣṭabhya salilaṃ supto dhārtarāṣṭro mahābalaḥ. pāṇḍavāś cāpi saṃprāptās taṃ deśaṃ yuddham īpsavaḥ.

कथं नु युद्धं भविता कथं राजा भविष्यति। कथं नु पाण्डवा राजन् प्रतिपत्स्यन्ति कौरवम्।

kathaṃ nu yuddhaṃ bhavitā kathaṃ rājā bhaviṣyati. kathaṃ nu pāṇḍavā rājan pratipatsyanti kauravam.

इत्य् एवं चिन्तयन्तस् ते रथेभ्यो ऽश्वान् विमुच्य ह। तत्रासां चक्रिरे राजन् कृपप्रभृतयो रथाः।

ity evaṃ cintayantas te rathebhyo 'śvān vimucya ha. tatrāsāṃ cakrire rājan kṛpaprabhṛtayo rathāḥ.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...

Project Home / Contents