महाभारत 9.27 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

महाभारत

←शल्य पर्व→

←अध्याय 27→

[mh-9-27] • 63 श्लोकाः

संजय उवाच। तस्मिन् प्रवृत्ते संग्रामे नरवाजिगजक्षये। शकुनिः सौबलो राजन् सहदेवं समभ्ययात्।

saṃjaya uvāca. tasmin pravṛtte saṃgrāme naravājigajakṣaye. śakuniḥ saubalo rājan sahadevaṃ samabhyayāt.

ततो ऽस्यापततस् तूर्णं सहदेवः प्रतापवान्। शरौघान् प्रेषयाम् आस पतंगान् इव शीघ्रगान्। उलूकश् च रणे भीमं विव्याध दशभिः शरैः।

tato 'syāpatatas tūrṇaṃ sahadevaḥ pratāpavān. śaraughān preṣayām āsa pataṃgān iva śīghragān. ulūkaś ca raṇe bhīmaṃ vivyādha daśabhiḥ śaraiḥ.

शकुनिस् तु महाराज भीमं विद्ध्वा त्रिभिः शरैः। सायकानां नवत्या वै सहदेवम् अवाकिरत्।

śakunis tu mahārāja bhīmaṃ viddhvā tribhiḥ śaraiḥ. sāyakānāṃ navatyā vai sahadevam avākirat.

ते शूराः समरे राजन् समासाद्य परस्परम्। विव्यधुर् निशितैर् बाणैः कङ्कबर्हिणवाजितैः। स्वर्णपुङ्खैः शिलाधौतैर् आ कर्णात् प्रहितैः शरैः।

te śūrāḥ samare rājan samāsādya parasparam. vivyadhur niśitair bāṇaiḥ kaṅkabarhiṇavājitaiḥ. svarṇapuṅkhaiḥ śilādhautair ā karṇāt prahitaiḥ śaraiḥ.

तेषां चापभुजोत्सृष्टा शरवृष्टिर् विशां पते। आच्छादयद् दिशः सर्वा धाराभिर् इव तोयदः।

teṣāṃ cāpabhujotsṛṣṭā śaravṛṣṭir viśāṃ pate. ācchādayad diśaḥ sarvā dhārābhir iva toyadaḥ.

ततः क्रुद्धो रणे भीमः सहदेवश् च भारत। चेरतुः कदनं संख्ये कुर्वन्तौ सुमहाबलौ।

tataḥ kruddho raṇe bhīmaḥ sahadevaś ca bhārata. ceratuḥ kadanaṃ saṃkhye kurvantau sumahābalau.

ताभ्यां शरशतैश् छन्नं तद् बलं तव भारत। अन्धकारम् इवाकाशम् अभवत् तत्र तत्र ह।

tābhyāṃ śaraśataiś channaṃ tad balaṃ tava bhārata. andhakāram ivākāśam abhavat tatra tatra ha.

अश्वैर् विपरिधावद्भिः शरच्छन्नैर् विशां पते। तत्र तत्र कृतो मार्गो विकर्षद्भिर् हतान् बहून्।

aśvair viparidhāvadbhiḥ śaracchannair viśāṃ pate. tatra tatra kṛto mārgo vikarṣadbhir hatān bahūn.

निहतानां हयानां च सहैव हययोधिभिः। वर्मभिर् विनिकृत्तैश् च प्रासैश् छिन्नैश् च मारिष। ऋष्टिभिः शक्तिभिश् चैव तोमरैश् च परंतप। संछन्ना पृथिवी जज्ञे कुसुमैः शबला इव।

nihatānāṃ hayānāṃ ca sahaiva hayayodhibhiḥ. varmabhir vinikṛttaiś ca prāsaiś chinnaiś ca māriṣa. ṛṣṭibhiḥ śaktibhiś caiva tomaraiś ca paraṃtapa. saṃchannā pṛthivī jajñe kusumaiḥ śabalā iva.

योधास् तत्र महाराज समासाद्य परस्परम्। व्यचरन्त रणे क्रुद्धा विनिघ्नन्तः परस्परम्।

yodhās tatra mahārāja samāsādya parasparam. vyacaranta raṇe kruddhā vinighnantaḥ parasparam.

उद्वृत्तनयनै रोषात् संदष्टौष्ठपुटैर् मुखैः। सकुण्डलैर् मही छन्ना पद्मकिञ्जल्कसंनिभैः।

udvṛttanayanai roṣāt saṃdaṣṭauṣṭhapuṭair mukhaiḥ. sakuṇḍalair mahī channā padmakiñjalkasaṃnibhaiḥ.

भुजैश् छिन्नैर् महाराज नागराजकरोपमैः। साङ्गदैः सतनुत्रैश् च सासिप्रासपरश्वधैः।

bhujaiś chinnair mahārāja nāgarājakaropamaiḥ. sāṅgadaiḥ satanutraiś ca sāsiprāsaparaśvadhaiḥ.

कबन्धैर् उत्थितैश् छिन्नैर् नृत्यद्भिश् चापरैर् युधि। क्रव्यादगणसंकीर्णा घोराभूत् पृथिवी विभो।

kabandhair utthitaiś chinnair nṛtyadbhiś cāparair yudhi. kravyādagaṇasaṃkīrṇā ghorābhūt pṛthivī vibho.

अल्पावशिष्टे सैन्ये तु कौरवेयान् महाहवे। प्रहृष्टाः पाण्डवा भूत्वा निन्यिरे यमसादनम्।

alpāvaśiṣṭe sainye tu kauraveyān mahāhave. prahṛṣṭāḥ pāṇḍavā bhūtvā ninyire yamasādanam.

एतस्मिन्न् अन्तरे शूरः सौबलेयः प्रतापवान्। प्रासेन सहदेवस्य शिरसि प्राहरद् भृशम्। स विह्वलो महाराज रथोपस्थ उपाविशत्।

etasminn antare śūraḥ saubaleyaḥ pratāpavān. prāsena sahadevasya śirasi prāharad bhṛśam. sa vihvalo mahārāja rathopastha upāviśat.

सहदेवं तथा दृष्ट्वा भीमसेनः प्रतापवान्। सर्वसैन्यानि संक्रुद्धो वारयाम् आस भारत।

sahadevaṃ tathā dṛṣṭvā bhīmasenaḥ pratāpavān. sarvasainyāni saṃkruddho vārayām āsa bhārata.

निर्बिभेद च नाराचैः शतशो ऽथ सहस्रशः। विनिर्भिद्याकरोच् चैव सिंहनादम् अरिंदम।

nirbibheda ca nārācaiḥ śataśo 'tha sahasraśaḥ. vinirbhidyākaroc caiva siṃhanādam ariṃdama.

तेन शब्देन वित्रस्ताः सर्वे सहयवारणाः। प्राद्रवन् सहसा भीताः शकुनेश् च पदानुगाः।

tena śabdena vitrastāḥ sarve sahayavāraṇāḥ. prādravan sahasā bhītāḥ śakuneś ca padānugāḥ.

प्रभग्नान् अथ तान् दृष्ट्वा राजा दुर्योधनो ऽब्रवीत्। निवर्तध्वम् अधर्मज्ञा युध्यध्वं किं सृतेन वः।

prabhagnān atha tān dṛṣṭvā rājā duryodhano 'bravīt. nivartadhvam adharmajñā yudhyadhvaṃ kiṃ sṛtena vaḥ.

इह कीर्तिं समाधाय प्रेत्य लोकान् समश्नुते। प्राणाञ् जहाति यो वीरो युधि पृष्ठम् अदर्शयन्। शूलियास[पाश?]म् अतिक्रम्य शक्रलोकं समश्नुते।

iha kīrtiṃ samādhāya pretya lokān samaśnute. prāṇāñ jahāti yo vīro yudhi pṛṣṭham adarśayan. śūliyāsa[pāśa?]m atikramya śakralokaṃ samaśnute.

एवम् उक्तास् तु ते राज्ञा सौबलस्य पदानुगाः। पाण्डवान् अभ्यवर्तन्त मृत्युं कृत्वा निवर्तनम्।

evam uktās tu te rājñā saubalasya padānugāḥ. pāṇḍavān abhyavartanta mṛtyuṃ kṛtvā nivartanam.

द्रवद्भिस् तत्र राजेन्द्र कृतः शब्दो ऽतिदारुणः। क्षुब्धसागरसंकाशः क्षुभितः सर्वतो ऽभवत्।

dravadbhis tatra rājendra kṛtaḥ śabdo 'tidāruṇaḥ. kṣubdhasāgarasaṃkāśaḥ kṣubhitaḥ sarvato 'bhavat.

तांस् तदापततो दृष्ट्वा सौबलस्य पदानुगान्। प्रत्युद्ययुर् महाराज पाण्डवा विजये वृताः।

tāṃs tadāpatato dṛṣṭvā saubalasya padānugān. pratyudyayur mahārāja pāṇḍavā vijaye vṛtāḥ.

प्रत्याश्वस्य च दुर्धर्षः सहदेवो विशां पते। शकुनिं दशभिर् विद्ध्वा हयांश् चास्य त्रिभिः शरैः। धनुश् चिच्छेद च शरैः सौबलस्य हसन्न् इव।

pratyāśvasya ca durdharṣaḥ sahadevo viśāṃ pate. śakuniṃ daśabhir viddhvā hayāṃś cāsya tribhiḥ śaraiḥ. dhanuś ciccheda ca śaraiḥ saubalasya hasann iva.

अथान्यद् धनुर् आदाय शकुनिर् युद्धदुर्मदः। सहदेवं चाभ्यवर्षच् छरैः संनतपर्वभिः। उलूकश् च ततो राजन् क्रोधेन महता युतः। विव्याध नकुलं षष्ट्या भीमसेनं च सप्तभिः।

athānyad dhanur ādāya śakunir yuddhadurmadaḥ. sahadevaṃ cābhyavarṣac charaiḥ saṃnataparvabhiḥ. ulūkaś ca tato rājan krodhena mahatā yutaḥ. vivyādha nakulaṃ ṣaṣṭyā bhīmasenaṃ ca saptabhiḥ.

उलूको ऽपि महाराज भीमं विव्याध सप्तभिः। सहदेवं च सप्तत्या परीप्सन् पितरं रणे।

ulūko 'pi mahārāja bhīmaṃ vivyādha saptabhiḥ. sahadevaṃ ca saptatyā parīpsan pitaraṃ raṇe.

तं भीमसेनः समरे विव्याध निशितैः शरैः। शकुनिं च चतुःषष्ट्या पार्श्वस्थांश् च त्रिभिस् त्रिभिः।

taṃ bhīmasenaḥ samare vivyādha niśitaiḥ śaraiḥ. śakuniṃ ca catuḥṣaṣṭyā pārśvasthāṃś ca tribhis tribhiḥ.

ते हन्यमाना भीमेन नाराचैस् तैलपायितैः। प्रदुद्रुवुर् महाराज भीमसेनभयार्दिताः। उलूकस् तु ततः क्रुद्धो धनुर् उद्यम्य मारिष। गतोत्साहा महाराज दुद्रुवुर् भयपीडिताः। उलूकस् तु शितैर् बाणैः सहदेवम् अविध्यत। सहदेवं रणे क्रुद्धाश् छादयञ् शरवृष्टिभिः। पर्वतं वारिधाराभिः सविद्युत इवाम्बुदाः।

te hanyamānā bhīmena nārācais tailapāyitaiḥ. pradudruvur mahārāja bhīmasenabhayārditāḥ. ulūkas tu tataḥ kruddho dhanur udyamya māriṣa. gatotsāhā mahārāja dudruvur bhayapīḍitāḥ. ulūkas tu śitair bāṇaiḥ sahadevam avidhyata. sahadevaṃ raṇe kruddhāś chādayañ śaravṛṣṭibhiḥ. parvataṃ vāridhārābhiḥ savidyuta ivāmbudāḥ.

ततो ऽस्यापततः शूरः सहदेवः प्रतापवान्। उलूकस्य महाराज भल्लेनापाहरच् छिरः।

tato 'syāpatataḥ śūraḥ sahadevaḥ pratāpavān. ulūkasya mahārāja bhallenāpāharac chiraḥ.

स जगाम रथाद् भूमिं सहदेवेन पातितः। रुधिराप्लुतसर्वाङ्गो नन्दयन् पाण्डवान् युधि।

sa jagāma rathād bhūmiṃ sahadevena pātitaḥ. rudhirāplutasarvāṅgo nandayan pāṇḍavān yudhi.

पुत्रं तु निहतं दृष्ट्वा शकुनिस् तत्र भारत। साश्रुकण्ठो विनिःश्वस्य क्षत्तुर् वाक्यम् अनुस्मरन्।

putraṃ tu nihataṃ dṛṣṭvā śakunis tatra bhārata. sāśrukaṇṭho viniḥśvasya kṣattur vākyam anusmaran.

चिन्तयित्वा मुहूर्तं स बाष्पपूर्णेक्षणः श्वसन्। सहदेवं समासाद्य त्रिभिर् विव्याध सायकैः।

cintayitvā muhūrtaṃ sa bāṣpapūrṇekṣaṇaḥ śvasan. sahadevaṃ samāsādya tribhir vivyādha sāyakaiḥ.

तान् अपास्य शरान् मुक्ताञ् शरसंघैः प्रतापवान्। सहदेवो महाराज धनुश् चिच्छेद संयुगे।

tān apāsya śarān muktāñ śarasaṃghaiḥ pratāpavān. sahadevo mahārāja dhanuś ciccheda saṃyuge.

छिन्ने धनुषि राजेन्द्र शकुनिः सौबलस् तदा। प्रगृह्य विपुलं खड्गं सहदेवाय प्राहिणोत्।

chinne dhanuṣi rājendra śakuniḥ saubalas tadā. pragṛhya vipulaṃ khaḍgaṃ sahadevāya prāhiṇot.

तम् आपतन्तं सहसा घोररूपं विशां पते। द्विधा चिच्छेद समरे सौबलस्य हसन्न् इव।

tam āpatantaṃ sahasā ghorarūpaṃ viśāṃ pate. dvidhā ciccheda samare saubalasya hasann iva.

असिं दृष्ट्वा द्विधा छिन्नं प्रगृह्य महतीं गदाम्। प्राहिणोत् सहदेवाय सा मोघा न्यपतद् भुवि। ततो गान्धारनृपतिः कृतप्रतिचिकीर्षया।

asiṃ dṛṣṭvā dvidhā chinnaṃ pragṛhya mahatīṃ gadām. prāhiṇot sahadevāya sā moghā nyapatad bhuvi. tato gāndhāranṛpatiḥ kṛtapraticikīrṣayā.

ततः शक्तिं महाघोरां कालरात्रिम् इवोद्यताम्। प्रेषयाम् आस संक्रुद्धः पाण्डवं प्रति सौबलः।

tataḥ śaktiṃ mahāghorāṃ kālarātrim ivodyatām. preṣayām āsa saṃkruddhaḥ pāṇḍavaṃ prati saubalaḥ.

ताम् आपतन्तीं सहसा शरैः काञ्चनभूषणैः। त्रिधा चिच्छेद समरे सहदेवो हसन्न् इव।

tām āpatantīṃ sahasā śaraiḥ kāñcanabhūṣaṇaiḥ. tridhā ciccheda samare sahadevo hasann iva.

सा पपात त्रिधा छिन्ना भूमौ कनकभूषणा। शीर्यमाणा यथा दीप्ता गगनाद् वै शतह्रदा।

sā papāta tridhā chinnā bhūmau kanakabhūṣaṇā. śīryamāṇā yathā dīptā gaganād vai śatahradā.

शक्तिं विनिहतां दृष्ट्वा सौबलं च भयार्दितम्। दुद्रुवुस् तावकाः सर्वे भये जाते ससौबलाः।

śaktiṃ vinihatāṃ dṛṣṭvā saubalaṃ ca bhayārditam. dudruvus tāvakāḥ sarve bhaye jāte sasaubalāḥ.

अथोत्क्रुष्टं महद् ध्य् आसीत् पाण्डवैर् जितकाशिभिः। धार्तराष्ट्रास् ततः सर्वे प्रायशो विमुखाभवन्।

athotkruṣṭaṃ mahad dhy āsīt pāṇḍavair jitakāśibhiḥ. dhārtarāṣṭrās tataḥ sarve prāyaśo vimukhābhavan.

तान् वै विमनसो दृष्ट्वा माद्रीपुत्रः प्रतापवान्। शरैर् अनेकसाहस्रैर् वारयाम् आस संयुगे।

tān vai vimanaso dṛṣṭvā mādrīputraḥ pratāpavān. śarair anekasāhasrair vārayām āsa saṃyuge.

ततो गान्धारकैर् गुप्तं पृष्ठैर् अश्वैर् जये धृतम्। आससाद रणे यान्तं सहदेवो ऽथ सौबलम्।

tato gāndhārakair guptaṃ pṛṣṭhair aśvair jaye dhṛtam. āsasāda raṇe yāntaṃ sahadevo 'tha saubalam.

स्वम् अंशम् अवशिष्टं स संस्मृत्य शकुनिं नृप। रथेन काञ्चनाङ्गेन सहदेवः समभ्ययात्। अधिज्यं बलवत् कृत्वा व्याक्षिपन् सुमहद् धनुः।

svam aṃśam avaśiṣṭaṃ sa saṃsmṛtya śakuniṃ nṛpa. rathena kāñcanāṅgena sahadevaḥ samabhyayāt. adhijyaṃ balavat kṛtvā vyākṣipan sumahad dhanuḥ.

स सौबलम् अभिद्रुत्य गृध्रपत्रैः शिलाशितैः। भृशम् अभ्यहनत् क्रुद्धस् तोत्त्रैर् इव महाद्विपम्।

sa saubalam abhidrutya gṛdhrapatraiḥ śilāśitaiḥ. bhṛśam abhyahanat kruddhas tottrair iva mahādvipam.

उवाच चैनं मेधावी निगृह्य स्मारयन्न् इव। क्षत्रधर्मे स्थितो भूत्वा युध्यस्व पुरुषो भव।

uvāca cainaṃ medhāvī nigṛhya smārayann iva. kṣatradharme sthito bhūtvā yudhyasva puruṣo bhava.

यत् तदा हृष्यसे मूढ ग्लहन्न् अक्षैः सभातले। सभामध्ये विजित्या कूटद्यूतेन यद् भवान्। फलम् अद्य प्रपद्यस्व कर्मणस् तस्य दुर्मते।

yat tadā hṛṣyase mūḍha glahann akṣaiḥ sabhātale. sabhāmadhye vijityā kūṭadyūtena yad bhavān. phalam adya prapadyasva karmaṇas tasya durmate.

निहतास् ते दुरात्मानो ये ऽस्मान् अवहसन् पुरा। दुर्योधनः कुलाङ्गारः शिष्टस् त्वं तस्य मातुलः।

nihatās te durātmāno ye 'smān avahasan purā. duryodhanaḥ kulāṅgāraḥ śiṣṭas tvaṃ tasya mātulaḥ.

अद्य ते विहनिष्यामि क्षुरेणोन्मथितं शिरः। वृक्षात् फलम् इवोद्धृत्य लगुडेन प्रमाथिना।

adya te vihaniṣyāmi kṣureṇonmathitaṃ śiraḥ. vṛkṣāt phalam ivoddhṛtya laguḍena pramāthinā.

एवम् उक्त्वा महाराज सहदेवो महाबलः। संक्रुद्धो नरशार्दूलो वेगेनाभिजगाम ह।

evam uktvā mahārāja sahadevo mahābalaḥ. saṃkruddho naraśārdūlo vegenābhijagāma ha.

अभिगम्य तु दुर्धर्षः सहदेवो युधां पतिः। विकृष्य बलवच् चापं क्रोधेन प्रहसन्न् इव।

abhigamya tu durdharṣaḥ sahadevo yudhāṃ patiḥ. vikṛṣya balavac cāpaṃ krodhena prahasann iva.

शकुनिं दशभिर् विद्ध्वा चतुर्भिश् चास्य वाजिनः। छत्रं ध्वजं धनुश् चास्य छित्त्वा सिंह इवानदत्।

śakuniṃ daśabhir viddhvā caturbhiś cāsya vājinaḥ. chatraṃ dhvajaṃ dhanuś cāsya chittvā siṃha ivānadat.

छिन्नध्वजधनुश्छत्रः सहदेवेन सौबलः। ततो विद्धश् च बहुभिः सर्वमर्मसु सायकैः।

chinnadhvajadhanuśchatraḥ sahadevena saubalaḥ. tato viddhaś ca bahubhiḥ sarvamarmasu sāyakaiḥ.

ततो भूयो महाराज सहदेवः प्रतापवान्। शकुनेः प्रेषयाम् आस शरवृष्टिं दुरासदाम्।

tato bhūyo mahārāja sahadevaḥ pratāpavān. śakuneḥ preṣayām āsa śaravṛṣṭiṃ durāsadām.

ततस् तु क्रुद्धः सुबलस्य पुत्रो; माद्रीसुतं सहदेवं विमर्दे। प्रासेन जाम्बूनदभूषणेन; जिघांसुर् एको ऽभिपपात शीघ्रम्।

tatas tu kruddhaḥ subalasya putro; mādrīsutaṃ sahadevaṃ vimarde. prāsena jāmbūnadabhūṣaṇena; jighāṃsur eko 'bhipapāta śīghram.

माद्रीसुतस् तस्य समुद्यतं तं; प्रासं सुवृत्तौ च भुजौ रणाग्रे। भल्लैस् त्रिभिर् युगपत् संचकर्त; ननाद चोच्चैस् तरसाजिमध्ये।

mādrīsutas tasya samudyataṃ taṃ; prāsaṃ suvṛttau ca bhujau raṇāgre. bhallais tribhir yugapat saṃcakarta; nanāda coccais tarasājimadhye.

तस्याशुकारी सुसमाहितेन; सुवर्णपुङ्खेन दृढायसेन। तथैव वेगात् सुदृढायुधेन। भल्लेन सर्वावरणातिगेन; शिरः शरीरात् प्रममाथ भूयः। तस्योत्तमाङ्गं च भुजौ सुवृत्तौ। शक्तिश् च पूर्वं निपपात भूमौ। पश्चात् कबन्धं रुधिरावसिक्तं। विस्पन्दमानं निपपात घोरम्। रथोत्तमात् पार्थिवपार्थिवस्य। सुवर्णरत्नोत्तमभूषितं च। स सिंहनादं व्यनदन् महात्मा। निहत्य पापं सुबलस्य पुत्रं। स नैरृतीम् एव दिशं महात्मा। सुवर्णपुङ्खैर् इषुभिः पतन्तं। प्रावोदयद् भूमिपतेर् महात्मा।

tasyāśukārī susamāhitena; suvarṇapuṅkhena dṛḍhāyasena. tathaiva vegāt sudṛḍhāyudhena. bhallena sarvāvaraṇātigena; śiraḥ śarīrāt pramamātha bhūyaḥ. tasyottamāṅgaṃ ca bhujau suvṛttau. śaktiś ca pūrvaṃ nipapāta bhūmau. paścāt kabandhaṃ rudhirāvasiktaṃ. vispandamānaṃ nipapāta ghoram. rathottamāt pārthivapārthivasya. suvarṇaratnottamabhūṣitaṃ ca. sa siṃhanādaṃ vyanadan mahātmā. nihatya pāpaṃ subalasya putraṃ. sa nairṛtīm eva diśaṃ mahātmā. suvarṇapuṅkhair iṣubhiḥ patantaṃ. prāvodayad bhūmipater mahātmā.

शरेण कार्तस्वरभूषितेन; दिवाकराभेन सुसंशितेन। हृतोत्तमाङ्गो युधि पाण्डवेन; पपात भूमौ सुबलस्य पुत्रः।

śareṇa kārtasvarabhūṣitena; divākarābhena susaṃśitena. hṛtottamāṅgo yudhi pāṇḍavena; papāta bhūmau subalasya putraḥ.

स तच्छिरो वेगवता शरेण; सुवर्णपुङ्खेन शिलाशितेन। प्रावेरयत् कुपितः पाण्डुपुत्रो; यत् तत् कुरूणाम् अनयस्य मूलम्।

sa tacchiro vegavatā śareṇa; suvarṇapuṅkhena śilāśitena. prāverayat kupitaḥ pāṇḍuputro; yat tat kurūṇām anayasya mūlam.

हृतोत्तमाङ्गं शकुनिं समीक्ष्य; भूमौ शयानं रुधिरार्द्रगात्रम्। योधास् त्वदीया भयनष्टसत्त्वा; दिशः प्रजग्मुः प्रगृहीतशस्त्राः। माद्रीसुतं ते सहसाभिपेतुर्। गान्धारयोधाः प्रगृहीतशस्त्राः।

hṛtottamāṅgaṃ śakuniṃ samīkṣya; bhūmau śayānaṃ rudhirārdragātram. yodhās tvadīyā bhayanaṣṭasattvā; diśaḥ prajagmuḥ pragṛhītaśastrāḥ. mādrīsutaṃ te sahasābhipetur. gāndhārayodhāḥ pragṛhītaśastrāḥ.

विप्रद्रुताः शुष्कमुखा विसंज्ञा; गाण्डीवघोषेण समाहताश् च। भयार्दिता भग्नरथाश्वनागाः; पदातयश् चैव सधार्तराष्ट्राः। शेकुर् न योद्धुं तरसाजिमध्ये।

vipradrutāḥ śuṣkamukhā visaṃjñā; gāṇḍīvaghoṣeṇa samāhatāś ca. bhayārditā bhagnarathāśvanāgāḥ; padātayaś caiva sadhārtarāṣṭrāḥ. śekur na yoddhuṃ tarasājimadhye.

ततो रथाच् छकुनिं पातयित्वा; मुदान्विता भारत पाण्डवेयाः। शङ्खान् प्रदध्मुः समरे प्रहृष्टाः; सकेशवाः सैनिकान् हर्षयन्तः।

tato rathāc chakuniṃ pātayitvā; mudānvitā bhārata pāṇḍaveyāḥ. śaṅkhān pradadhmuḥ samare prahṛṣṭāḥ; sakeśavāḥ sainikān harṣayantaḥ.

तं चापि सर्वे प्रतिपूजयन्तो; हृष्टा ब्रुवाणाः सहदेवम् आजौ। दिष्ट्या हतो नैकृतिको दुरात्मा; सहात्मजो वीर रणे त्वयेति।

taṃ cāpi sarve pratipūjayanto; hṛṣṭā bruvāṇāḥ sahadevam ājau. diṣṭyā hato naikṛtiko durātmā; sahātmajo vīra raṇe tvayeti.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...

Project Home / Contents