महाभारत 9.18 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

Project Home / Contents

महाभारत

←शल्य पर्व→

←अध्याय 18→

[mh-9-18] • 65 श्लोकाः

संजय उवाच। पातिते युधि दुर्धर्षे मद्रराजे महारथे। तावकास् तव पुत्राश् च प्रायशो विमुखाभवन्।

saṃjaya uvāca. pātite yudhi durdharṣe madrarāje mahārathe. tāvakās tava putrāś ca prāyaśo vimukhābhavan.

वणिजो नावि भिन्नायां यथागाधे ऽप्लवे ऽर्णवे। अपारे पारम् इच्छन्तो हते शूरे महात्मनि।

vaṇijo nāvi bhinnāyāṃ yathāgādhe 'plave 'rṇave. apāre pāram icchanto hate śūre mahātmani.

मद्रराजे महाराज वित्रस्ताः शरविक्षताः। अनाथा नाथम् इच्छन्तो मृगाः सिंहार्दिता इव।

madrarāje mahārāja vitrastāḥ śaravikṣatāḥ. anāthā nātham icchanto mṛgāḥ siṃhārditā iva.

वृषा यथा भग्नशृङ्गाः शीर्णदन्ता गजा इव। मध्याह्ने प्रत्यपायाम निर्जिता धर्मसूनुना।

vṛṣā yathā bhagnaśṛṅgāḥ śīrṇadantā gajā iva. madhyāhne pratyapāyāma nirjitā dharmasūnunā.

न संधातुम् अनीकानि न च राजन् पराक्रमे। आसीद् बुद्धिर् हते शल्ये तव योधस्य कस्य चित्।

na saṃdhātum anīkāni na ca rājan parākrame. āsīd buddhir hate śalye tava yodhasya kasya cit.

भीष्मे द्रोणे च निहते सूतपुत्रे च भारत। यद् दुःखं तव योधानां भयं चासीद् विशां पते। तद् भयं स च नः शोको भूय एवाभ्यवर्तत।

bhīṣme droṇe ca nihate sūtaputre ca bhārata. yad duḥkhaṃ tava yodhānāṃ bhayaṃ cāsīd viśāṃ pate. tad bhayaṃ sa ca naḥ śoko bhūya evābhyavartata.

निराशाश् च जये तस्मिन् हते शल्ये महारथे। निराशश् च हते शल्ये राजा राजन् महायशाः। हतप्रवीरा विध्वस्ता विकृत्ताश् च शितैः शरैः। मद्रराजे हते राजन् योधास् ते प्राद्रवन् भयात्।

nirāśāś ca jaye tasmin hate śalye mahārathe. nirāśaś ca hate śalye rājā rājan mahāyaśāḥ. hatapravīrā vidhvastā vikṛttāś ca śitaiḥ śaraiḥ. madrarāje hate rājan yodhās te prādravan bhayāt.

अश्वान् अन्ये गजान् अन्ये रथान् अन्ये महारथाः। आरुह्य जवसंपन्नाः पादाताः प्राद्रवन् भयात्।

aśvān anye gajān anye rathān anye mahārathāḥ. āruhya javasaṃpannāḥ pādātāḥ prādravan bhayāt.

द्विसाहस्राश् च मातङ्गा गिरिरूपाः प्रहारिणः। संप्राद्रवन् हते शल्ये अङ्कुशाङ्गुष्ठचोदिताः।

dvisāhasrāś ca mātaṅgā girirūpāḥ prahāriṇaḥ. saṃprādravan hate śalye aṅkuśāṅguṣṭhacoditāḥ.

ते रणाद् भरतश्रेष्ठ तावकाः प्राद्रवन् दिशः। धावन्तश् चाप्य् अदृश्यन्त श्वसमानाः शरातुराः।

te raṇād bharataśreṣṭha tāvakāḥ prādravan diśaḥ. dhāvantaś cāpy adṛśyanta śvasamānāḥ śarāturāḥ.

तान् प्रभग्नान् द्रुतान् दृष्ट्वा हतोत्साहान् पराजितान्। अभ्यद्रवन्त पाञ्चालाः पाण्डवाश् च जयैषिणः।

tān prabhagnān drutān dṛṣṭvā hatotsāhān parājitān. abhyadravanta pāñcālāḥ pāṇḍavāś ca jayaiṣiṇaḥ.

बाणशब्दरवश् चापि सिंहनादश् च पुष्कलः। शङ्खशब्दश् च शूराणां दारुणः समपद्यत।

bāṇaśabdaravaś cāpi siṃhanādaś ca puṣkalaḥ. śaṅkhaśabdaś ca śūrāṇāṃ dāruṇaḥ samapadyata.

दृष्ट्वा तु कौरवं सैन्यं भयत्रस्तं प्रविद्रुतम्। अन्योन्यं समभाषन्त पाञ्चालाः पाण्डवैः सह।

dṛṣṭvā tu kauravaṃ sainyaṃ bhayatrastaṃ pravidrutam. anyonyaṃ samabhāṣanta pāñcālāḥ pāṇḍavaiḥ saha.

अद्य राजा सत्यधृतिर् जितामित्रो युधिष्ठिरः। अद्य दुर्योधनो हीनो दीप्तया नृपतिश्रिया। अद्य दिष्ट्या क्ष्माशयनं निरतामामुचक्षुषः (सिच्)। द्रौपद्या यश् च संकल्पः संसिद्ध इति घुष्यताम्।

adya rājā satyadhṛtir jitāmitro yudhiṣṭhiraḥ. adya duryodhano hīno dīptayā nṛpatiśriyā. adya diṣṭyā kṣmāśayanaṃ niratāmāmucakṣuṣaḥ (sic). draupadyā yaś ca saṃkalpaḥ saṃsiddha iti ghuṣyatām.

अद्य श्रुत्वा हतं पुत्रं धृतराष्ट्रो जनेश्वरः। निःसंज्ञः पतितो भूमौ किल्बिषं प्रतिपद्यताम्।

adya śrutvā hataṃ putraṃ dhṛtarāṣṭro janeśvaraḥ. niḥsaṃjñaḥ patito bhūmau kilbiṣaṃ pratipadyatām.

अद्य जानातु कौन्तेयं समर्थं सर्वधन्विनाम्। अद्यात्मानं च दुर्मेधा गर्हयिष्यति पापकृत्। अद्य क्षत्तुर् वचः सत्यं स्मरतां ब्रुवतो हितम्।

adya jānātu kaunteyaṃ samarthaṃ sarvadhanvinām. adyātmānaṃ ca durmedhā garhayiṣyati pāpakṛt. adya kṣattur vacaḥ satyaṃ smaratāṃ bruvato hitam.

अद्यप्रभृति पार्थांश् च प्रेष्यभूत उपाचरन्। अद्यैव च हि पार्थानां यत् कृतं पूर्वकर्मभिः। विजानातु नृपो दुःखं यत् प्राप्तं पाण्डुनन्दनैः।

adyaprabhṛti pārthāṃś ca preṣyabhūta upācaran. adyaiva ca hi pārthānāṃ yat kṛtaṃ pūrvakarmabhiḥ. vijānātu nṛpo duḥkhaṃ yat prāptaṃ pāṇḍunandanaiḥ.

अद्य कृष्णस्य माहात्म्यं जानातु स महीपतिः। अद्यार्जुनधनुर्घोषं घोरं जानातु संयुगे। पुत्राणां च वधं घोरं भीमेन श्रोष्यते नृपः।

adya kṛṣṇasya māhātmyaṃ jānātu sa mahīpatiḥ. adyārjunadhanurghoṣaṃ ghoraṃ jānātu saṃyuge. putrāṇāṃ ca vadhaṃ ghoraṃ bhīmena śroṣyate nṛpaḥ.

अस्त्राणां च बलं सर्वं बाह्वोश् च बलम् आहवे। अद्य ज्ञास्यति भीमस्य बलं घोरं महात्मनः।

astrāṇāṃ ca balaṃ sarvaṃ bāhvoś ca balam āhave. adya jñāsyati bhīmasya balaṃ ghoraṃ mahātmanaḥ.

हते दुर्योधने युद्धे शक्रेणेवासुरे मये। यत् कृतं भीमसेनेन दुःशासनवधे तदा। नान्यः कर्तास्ति लोके तद् ऋते भीमं महाबलम्।

hate duryodhane yuddhe śakreṇevāsure maye. yat kṛtaṃ bhīmasenena duḥśāsanavadhe tadā. nānyaḥ kartāsti loke tad ṛte bhīmaṃ mahābalam.

जानीताम् अद्य ज्येष्ठस्य पाण्डवस्य पराक्रमम्। मद्रराजं हतं श्रुत्वा देवैर् अपि सुदुःसहम्।

jānītām adya jyeṣṭhasya pāṇḍavasya parākramam. madrarājaṃ hataṃ śrutvā devair api suduḥsaham.

अद्य ज्ञास्यति संग्रामे माद्रीपुत्रौ महाबलौ। निहते सौबले शूरे गान्धारेषु च सर्वशः।

adya jñāsyati saṃgrāme mādrīputrau mahābalau. nihate saubale śūre gāndhāreṣu ca sarvaśaḥ.

कथं तेषां जयो न स्याद् येषां योद्धा धनंजयः। सात्यकिर् भीमसेनश् च धृष्टद्युम्नश् च पार्षतः।

kathaṃ teṣāṃ jayo na syād yeṣāṃ yoddhā dhanaṃjayaḥ. sātyakir bhīmasenaś ca dhṛṣṭadyumnaś ca pārṣataḥ.

द्रौपद्यास् तनयाः पञ्च माद्रीपुत्रौ च पाण्डवौ। शिखण्डी च महेष्वासो राजा चैव युधिष्ठिरः।

draupadyās tanayāḥ pañca mādrīputrau ca pāṇḍavau. śikhaṇḍī ca maheṣvāso rājā caiva yudhiṣṭhiraḥ.

येषां च जगतां नाथो नाथः कृष्णो जनार्दनः। कथं तेषां जयो न स्याद् येषां धर्मो व्यपाश्रयः। लाभस् तेषां जयस् तेषां कुतस् तेषां पराभवः। येषां नाथो हृषीकेशः सर्वलोकविभुर् हरिः।

yeṣāṃ ca jagatāṃ nātho nāthaḥ kṛṣṇo janārdanaḥ. kathaṃ teṣāṃ jayo na syād yeṣāṃ dharmo vyapāśrayaḥ. lābhas teṣāṃ jayas teṣāṃ kutas teṣāṃ parābhavaḥ. yeṣāṃ nātho hṛṣīkeśaḥ sarvalokavibhur hariḥ.

भीष्मं द्रोणं च कर्णं च मद्रराजानम् एव च। तथान्यान् नृपतीन् वीराञ् शतशो ऽथ सहस्रशः।

bhīṣmaṃ droṇaṃ ca karṇaṃ ca madrarājānam eva ca. tathānyān nṛpatīn vīrāñ śataśo 'tha sahasraśaḥ.

को ऽन्यः शक्तो रणे जेतुम् ऋते पार्थं युधिष्ठिरम्। यस्य नाथो हृषीकेशः सदा धर्मयशोनिधिः।

ko 'nyaḥ śakto raṇe jetum ṛte pārthaṃ yudhiṣṭhiram. yasya nātho hṛṣīkeśaḥ sadā dharmayaśonidhiḥ.

इत्य् एवं वदमानास् ते हर्षेण महता युताः। प्रभग्नांस् तावकान् राजन् सृञ्जयाः पृष्ठतो ऽन्वयुः।

ity evaṃ vadamānās te harṣeṇa mahatā yutāḥ. prabhagnāṃs tāvakān rājan sṛñjayāḥ pṛṣṭhato 'nvayuḥ.

धनंजयो रथानीकम् अभ्यवर्तत वीर्यवान्। माद्रीपुत्रौ च शकुनिं सात्यकिश् च महारथः।

dhanaṃjayo rathānīkam abhyavartata vīryavān. mādrīputrau ca śakuniṃ sātyakiś ca mahārathaḥ.

तान् प्रेक्ष्य द्रवतः सर्वान् भीमसेनभयार्दितान्। दुर्योधनस् तदा सूतम् अब्रवीद् उत्स्मयन्न् इव।

tān prekṣya dravataḥ sarvān bhīmasenabhayārditān. duryodhanas tadā sūtam abravīd utsmayann iva.

न मातिक्रमते पार्थो धनुष्पाणिम् अवस्थितम्। जघने सर्वसैन्यानां ममाश्वान् प्रतिपादय।

na mātikramate pārtho dhanuṣpāṇim avasthitam. jaghane sarvasainyānāṃ mamāśvān pratipādaya.

जघने युध्यमानं हि कौन्तेयो मां धनंजयः। नोत्सहेताभ्यतिक्रान्तुं वेलाम् इव महोदधिः।

jaghane yudhyamānaṃ hi kaunteyo māṃ dhanaṃjayaḥ. notsahetābhyatikrāntuṃ velām iva mahodadhiḥ.

पश्य सैन्यं महत् सूत पाण्डवैः समभिद्रुतम्। सैन्यरेणुं समुद्धूतं पश्यस्वैनं समन्ततः।

paśya sainyaṃ mahat sūta pāṇḍavaiḥ samabhidrutam. sainyareṇuṃ samuddhūtaṃ paśyasvainaṃ samantataḥ.

सिंहनादांश् च बहुशः शृणु घोरान् भयानकान्। तस्माद् याहि शनैः सूत जघनं परिपालय।

siṃhanādāṃś ca bahuśaḥ śṛṇu ghorān bhayānakān. tasmād yāhi śanaiḥ sūta jaghanaṃ paripālaya.

मयि स्थिते च समरे निरुद्धेषु च पाण्डुषु। पुनरावर्तते तूर्णं मामकं बलम् ओजसा।

mayi sthite ca samare niruddheṣu ca pāṇḍuṣu. punarāvartate tūrṇaṃ māmakaṃ balam ojasā.

तच् छ्रुत्वा तव पुत्रस्य शूराग्र्यसदृशं वचः। सारथिर् हेमसंछन्नाञ् शनैर् अश्वान् अचोदयत्।

tac chrutvā tava putrasya śūrāgryasadṛśaṃ vacaḥ. sārathir hemasaṃchannāñ śanair aśvān acodayat.

गजाश्वरथिभिर् हीनास् त्यक्तात्मानः पदातयः। एकविंशतिसाहस्राः संयुगायावतस्थिरे।

gajāśvarathibhir hīnās tyaktātmānaḥ padātayaḥ. ekaviṃśatisāhasrāḥ saṃyugāyāvatasthire.

नानादेशसमुद्भूता नानारञ्जितवाससः। अवस्थितास् तदा योधाः प्रार्थयन्तो महद् यशः।

nānādeśasamudbhūtā nānārañjitavāsasaḥ. avasthitās tadā yodhāḥ prārthayanto mahad yaśaḥ.

तेषाम् आपततां तत्र संहृष्टानां परस्परम्। संमर्दः सुमहाञ् जज्ञे घोररूपो भयानकः।

teṣām āpatatāṃ tatra saṃhṛṣṭānāṃ parasparam. saṃmardaḥ sumahāñ jajñe ghorarūpo bhayānakaḥ.

भीमसेनं तदा राजन् धृष्टद्युम्नं च पार्षतम्। बलेन चतुरङ्गेण नानादेश्या न्यवारयन्।

bhīmasenaṃ tadā rājan dhṛṣṭadyumnaṃ ca pārṣatam. balena caturaṅgeṇa nānādeśyā nyavārayan.

भीमम् एवाभ्यवर्तन्त रणे ऽन्ये तु पदातयः। प्रक्ष्वेड्यास्फोट्य संहृष्टा वीरलोकं यियासवः।

bhīmam evābhyavartanta raṇe 'nye tu padātayaḥ. prakṣveḍyāsphoṭya saṃhṛṣṭā vīralokaṃ yiyāsavaḥ.

आसाद्य भीमसेनं तु संरब्धा युद्धदुर्मदाः। धार्तराष्ट्रा विनेदुर् हि नान्यां चाकथयन् कथाम्। निगृहीतुं तदा क्रुद्धाः समन्तात् पर्यवारयन्। परिवार्य रणे भीमं निजघ्नुस् ते समन्ततः।

āsādya bhīmasenaṃ tu saṃrabdhā yuddhadurmadāḥ. dhārtarāṣṭrā vinedur hi nānyāṃ cākathayan kathām. nigṛhītuṃ tadā kruddhāḥ samantāt paryavārayan. parivārya raṇe bhīmaṃ nijaghnus te samantataḥ.

स वध्यमानः समरे पदातिगणसंवृतः। न चचाल रथोपस्थे मैनाक इव पर्वतः।

sa vadhyamānaḥ samare padātigaṇasaṃvṛtaḥ. na cacāla rathopasthe maināka iva parvataḥ.

ते तु क्रुद्धा महाराज पाण्डवस्य महारथम्। निग्रहीतुं प्रचक्रुर् हि योधांश् चान्यान् अवारयन्।

te tu kruddhā mahārāja pāṇḍavasya mahāratham. nigrahītuṃ pracakrur hi yodhāṃś cānyān avārayan.

अक्रुध्यत रणे भीमस् तैस् तदा पर्यवस्थितैः। सो ऽवतीर्य रथात् तूर्णं पदातिः समवस्थितः।

akrudhyata raṇe bhīmas tais tadā paryavasthitaiḥ. so 'vatīrya rathāt tūrṇaṃ padātiḥ samavasthitaḥ.

जातरूपपरिच्छन्नां प्रगृह्य महतीं गदाम्। अवधीत् तावकान् योधान् दण्डपाणिर् इवान्तकः।

jātarūpaparicchannāṃ pragṛhya mahatīṃ gadām. avadhīt tāvakān yodhān daṇḍapāṇir ivāntakaḥ.

रथाश्वद्विपहीनांस् तु तान् भीमो गदया बली। विप्रहीनरथाश्वांस् तान् नरान् स पुरुषर्षभः। भीमसेनो गदापाणिर् गदया वज्रकल्पया। एकविंशतिसाहस्रान् पदातीन् अवपोथयत्।

rathāśvadvipahīnāṃs tu tān bhīmo gadayā balī. viprahīnarathāśvāṃs tān narān sa puruṣarṣabhaḥ. bhīmaseno gadāpāṇir gadayā vajrakalpayā. ekaviṃśatisāhasrān padātīn avapothayat.

हत्वा तत् पुरुषानीकं भीमः सत्यपराक्रमः। धृष्टद्युम्नं पुरस्कृत्य नचिरात् प्रत्यदृश्यत।

hatvā tat puruṣānīkaṃ bhīmaḥ satyaparākramaḥ. dhṛṣṭadyumnaṃ puraskṛtya nacirāt pratyadṛśyata.

पादाता निहता भूमौ शिश्यिरे रुधिरोक्षिताः। संभग्ना इव वातेन कर्णिकाराः सुपुष्पिताः।

pādātā nihatā bhūmau śiśyire rudhirokṣitāḥ. saṃbhagnā iva vātena karṇikārāḥ supuṣpitāḥ.

नानापुष्पस्रजोपेता नानाकुण्डलधारिणः। नानाजात्या हतास् तत्र नानादेशसमागताः।

nānāpuṣpasrajopetā nānākuṇḍaladhāriṇaḥ. nānājātyā hatās tatra nānādeśasamāgatāḥ.

पताकाध्वजसंछन्नं पदातीनां महद् बलम्। निकृत्तं विबभौ तत्र घोररूपं भयानकम्।

patākādhvajasaṃchannaṃ padātīnāṃ mahad balam. nikṛttaṃ vibabhau tatra ghorarūpaṃ bhayānakam.

युधिष्ठिरपुरोगास् तु सर्वसैन्यमहारथाः। अभ्यधावन् महात्मानं पुत्रं दुर्योधनं तव।

yudhiṣṭhirapurogās tu sarvasainyamahārathāḥ. abhyadhāvan mahātmānaṃ putraṃ duryodhanaṃ tava.

ते सर्वे तावकान् दृष्ट्वा महेष्वासान् पराङ्मुखान्। समभ्यधावंस् त्वरिता युद्धाय जितकाशिनः। नाभ्यवर्तन्त ते पुत्रं वेलेव मकरालयम्।

te sarve tāvakān dṛṣṭvā maheṣvāsān parāṅmukhān. samabhyadhāvaṃs tvaritā yuddhāya jitakāśinaḥ. nābhyavartanta te putraṃ veleva makarālayam.

तद् अद्भुतम् अपश्याम तव पुत्रस्य पौरुषम्। यद् एकं सहिताः पार्था न शेकुर् अतिवर्तितुम्।

tad adbhutam apaśyāma tava putrasya pauruṣam. yad ekaṃ sahitāḥ pārthā na śekur ativartitum.

नातिदूरापयातं तु कृतबुद्धिं पलायने। दुर्योधनः स्वकं सैन्यम् अब्रवीद् भृशविक्षतम्।

nātidūrāpayātaṃ tu kṛtabuddhiṃ palāyane. duryodhanaḥ svakaṃ sainyam abravīd bhṛśavikṣatam.

न तं देशं प्रपश्यामि पृथिव्यां पर्वतेषु वा। यत्र यातान् न वो हन्युः पाण्डवाः किं सृतेन वः।

na taṃ deśaṃ prapaśyāmi pṛthivyāṃ parvateṣu vā. yatra yātān na vo hanyuḥ pāṇḍavāḥ kiṃ sṛtena vaḥ.

अल्पं च बलम् एतेषां कृष्णौ च भृशविक्षतौ। यदि सर्वे ऽत्र तिष्ठामो ध्रुवो नो विजयो भवेत्।

alpaṃ ca balam eteṣāṃ kṛṣṇau ca bhṛśavikṣatau. yadi sarve 'tra tiṣṭhāmo dhruvo no vijayo bhavet.

विप्रयातांस् तु वो भिन्नान् पाण्डवाः कृतकिल्बिषान्। अनुसृत्य हनिष्यन्ति श्रेयो नः समरे स्थितम्।

viprayātāṃs tu vo bhinnān pāṇḍavāḥ kṛtakilbiṣān. anusṛtya haniṣyanti śreyo naḥ samare sthitam.

शृणुध्वं क्षत्रियाः सर्वे यावन्तः स्थ समागताः। यदा शूरं च भीरुं च मारयत्य् अन्तकः सदा। को नु मूढो न युध्येत पुरुषः क्षत्रियब्रुवः।

śṛṇudhvaṃ kṣatriyāḥ sarve yāvantaḥ stha samāgatāḥ. yadā śūraṃ ca bhīruṃ ca mārayaty antakaḥ sadā. ko nu mūḍho na yudhyeta puruṣaḥ kṣatriyabruvaḥ.

श्रेयो नो भीमसेनस्य क्रुद्धस्य प्रमुखे स्थितम्। सुखः सांग्रामिको मृत्युः क्षत्रधर्मेण युध्यताम्। मर्त्येनावश्यमर्तव्यं गृहेष्व् अपि कदा चन। युध्यतः क्षत्रधर्मेण मृत्युर् एष सनातनः। जित्वेह सुखम् आप्नोति हतः प्रेत्य महत् फलम्।

śreyo no bhīmasenasya kruddhasya pramukhe sthitam. sukhaḥ sāṃgrāmiko mṛtyuḥ kṣatradharmeṇa yudhyatām. martyenāvaśyamartavyaṃ gṛheṣv api kadā cana. yudhyataḥ kṣatradharmeṇa mṛtyur eṣa sanātanaḥ. jitveha sukham āpnoti hataḥ pretya mahat phalam.

न युद्धधर्माच् छ्रेयान् वै पन्थाः स्वर्गस्य कौरवाः। अचिरेण जितांल् लोकान् हतो युद्धे समश्नुते।

na yuddhadharmāc chreyān vai panthāḥ svargasya kauravāḥ. acireṇa jitāṃl lokān hato yuddhe samaśnute.

श्रुत्वा तु वचनं तस्य पूजयित्वा च पार्थिवाः। पुनर् एवान्ववर्तन्त पाण्डवान् आततायिनः।

śrutvā tu vacanaṃ tasya pūjayitvā ca pārthivāḥ. punar evānvavartanta pāṇḍavān ātatāyinaḥ.

तान् आपतत एवाशु व्यूढानीकाः प्रहारिणः। प्रत्युद्ययुस् तदा पार्था जयगृध्राः प्रहारिणः।

tān āpatata evāśu vyūḍhānīkāḥ prahāriṇaḥ. pratyudyayus tadā pārthā jayagṛdhrāḥ prahāriṇaḥ.

धनंजयो रथेनाजाव् अभ्यवर्तत वीर्यवान्। विश्रुतं त्रिषु लोकेषु गाण्डीवं विक्षिपन् धनुः।

dhanaṃjayo rathenājāv abhyavartata vīryavān. viśrutaṃ triṣu lokeṣu gāṇḍīvaṃ vikṣipan dhanuḥ.

माद्रीपुत्रौ च शकुनिं सात्यकिश् च महाबलः। जवेनाभ्यपतन् हृष्टा यतो वै तावकं बलम्।

mādrīputrau ca śakuniṃ sātyakiś ca mahābalaḥ. javenābhyapatan hṛṣṭā yato vai tāvakaṃ balam.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...