महाभारत 5.14 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

महाभारत

←उद्योग पर्व→

←अध्याय 14→

[mh-5-14] • 15 श्लोकाः

शल्य उवाच। अथैनां रुपिणीं साध्वीम् उपातिष्ठद् उपश्रुतिः। तां वयोरूपसंपन्नां दृष्ट्वा देवीम् उपस्थिताम्।

śalya uvāca. athaināṃ rupiṇīṃ sādhvīm upātiṣṭhad upaśrutiḥ. tāṃ vayorūpasaṃpannāṃ dṛṣṭvā devīm upasthitām.

इन्द्राणी संप्रहृष्टा सा संपूज्यैनाम् अपृच्छत। इच्छामि त्वाम् अहं ज्ञातुं का त्वं ब्रूहि वरानने। एवम् उक्ता तथेन्द्राण्या देवी वाक्यम् अथाब्रवीत्।

indrāṇī saṃprahṛṣṭā sā saṃpūjyainām apṛcchata. icchāmi tvām ahaṃ jñātuṃ kā tvaṃ brūhi varānane. evam uktā tathendrāṇyā devī vākyam athābravīt.

उपश्रुतिर् उवाच। उपश्रुतिर् अहं देवि तवान्तिकम् उपागता। दर्शनं चैव संप्राप्ता तव सत्येन तोषिता।

upaśrutir uvāca. upaśrutir ahaṃ devi tavāntikam upāgatā. darśanaṃ caiva saṃprāptā tava satyena toṣitā.

पतिव्रतासि युक्ता च यमेन नियमेन च। दर्शयिष्यामि ते शक्रं देवं वृत्रनिषूदनम्। क्षिप्रम् अन्वेहि भद्रं ते द्रक्ष्यसे सुरसत्तमम्।

pativratāsi yuktā ca yamena niyamena ca. darśayiṣyāmi te śakraṃ devaṃ vṛtraniṣūdanam. kṣipram anvehi bhadraṃ te drakṣyase surasattamam.

शल्य उवाच। ततस् तां प्रस्थितां देवीम् इन्द्राणी सा समन्वगात्। देवारण्यान्य् अतिक्रम्य पर्वतांश् च बहूंस् ततः। हिमवन्तम् अतिक्रम्य उत्तरं पार्श्वम् आगमत्।

śalya uvāca. tatas tāṃ prasthitāṃ devīm indrāṇī sā samanvagāt. devāraṇyāny atikramya parvatāṃś ca bahūṃs tataḥ. himavantam atikramya uttaraṃ pārśvam āgamat.

समुद्रं च समासाद्य बहुयोजनविस्तृतम्। आससाद महाद्वीपं नानाद्रुमलतावृतम्।

samudraṃ ca samāsādya bahuyojanavistṛtam. āsasāda mahādvīpaṃ nānādrumalatāvṛtam.

तत्रापश्यत् सरो दिव्यं नानाशकुनिभिर् वृतम्। शतयोजनविस्तीर्णं तावद् एवायतं शुभम्।

tatrāpaśyat saro divyaṃ nānāśakunibhir vṛtam. śatayojanavistīrṇaṃ tāvad evāyataṃ śubham.

तत्र दिव्यानि पद्मानि पञ्चवर्णानि भारत। षट्पदैर् उपगीतानि प्रफुल्लानि सहस्रशः। सरसस् तस्य मध्ये तु पद्मिनी महती शुभा। गौरेणोन्नतनालेन पद्मेन महता वृता।

tatra divyāni padmāni pañcavarṇāni bhārata. ṣaṭpadair upagītāni praphullāni sahasraśaḥ. sarasas tasya madhye tu padminī mahatī śubhā. gaureṇonnatanālena padmena mahatā vṛtā.

पद्मस्य भित्त्वा नालं च विवेश सहिता तया। बिसतन्तुप्रविष्टं च तत्रापश्यच् छतक्रतुम्।

padmasya bhittvā nālaṃ ca viveśa sahitā tayā. bisatantupraviṣṭaṃ ca tatrāpaśyac chatakratum.

तं दृष्ट्वा च सुसूक्ष्मेण रूपेणावस्थितं प्रभुम्। सूक्ष्मरूपधरा देवी बभूवोपश्रुतिश् च सा।

taṃ dṛṣṭvā ca susūkṣmeṇa rūpeṇāvasthitaṃ prabhum. sūkṣmarūpadharā devī babhūvopaśrutiś ca sā.

इन्द्रं तुष्टाव चेन्द्राणी विश्रुतैः पूर्वकर्मभिः। स्तूयमानस् ततो देवः शचीम् आह पुरंदरः।

indraṃ tuṣṭāva cendrāṇī viśrutaiḥ pūrvakarmabhiḥ. stūyamānas tato devaḥ śacīm āha puraṃdaraḥ.

किमर्थम् असि संप्राप्ता विज्ञातश् च कथं त्व् अहम्। केन चास्मि तवाख्यात इहस्थो वरवर्णिनि। ततः सा कथयाम् आस नहुषस्य विचेष्टितम्।

kimartham asi saṃprāptā vijñātaś ca kathaṃ tv aham. kena cāsmi tavākhyāta ihastho varavarṇini. tataḥ sā kathayām āsa nahuṣasya viceṣṭitam.

इन्द्रत्वं त्रिषु लोकेषु प्राप्य वीर्यमदान्वितः। दर्पाविष्टश् च दुष्टात्मा माम् उवाच शतक्रतो। उपतिष्ठ माम् इति क्रूरः कालं च कृतवान् मम।

indratvaṃ triṣu lokeṣu prāpya vīryamadānvitaḥ. darpāviṣṭaś ca duṣṭātmā mām uvāca śatakrato. upatiṣṭha mām iti krūraḥ kālaṃ ca kṛtavān mama.

यदि न त्रास्यसि विभो करिष्यति स मां वशे। एतेन चाहं संतप्ता प्राप्ता शक्र तवान्तिकम्। जहि रौद्रं महाबाहो नहुषं पापनिश्चयम्।

yadi na trāsyasi vibho kariṣyati sa māṃ vaśe. etena cāhaṃ saṃtaptā prāptā śakra tavāntikam. jahi raudraṃ mahābāho nahuṣaṃ pāpaniścayam.

प्रकाशयस्व चात्मानं दैत्यदानवसूदन। तेजः समाप्नुहि विभो देवराज्यं प्रशाधि च। यथैव च महाराज त्वया वृत्रो निषूदितः।

prakāśayasva cātmānaṃ daityadānavasūdana. tejaḥ samāpnuhi vibho devarājyaṃ praśādhi ca. yathaiva ca mahārāja tvayā vṛtro niṣūditaḥ.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...

Project Home / Contents