ततः प्रहस्य बीभत्सुर् दिव्यम् ऐन्द्रं महारथः। अस्त्रम् आदित्यसंकाशं गाण्डीवे समयोजयत्। मोहयित्वा तु तान् सर्वान् स तत्र ह्य् अस्त्रतेजसा। अर्दयाम् आस वै बाणैर् अर्जुनः समितिंजयः। दुर्योधनं त्रिसप्तत्या शकुनिं पञ्चभिः शरैः। द्रोणम् एकेन बाणेन कृपं द्वाभ्यां महाबलः। अशीत्या सूतपुत्रं तु षष्ट्या द्रौणिं तथैव च। दुःशासनमुखान् सर्वान् स तत्र ह्य् अस्त्रतेजसा। अर्दयाम् आस तैर् बाणैः पाण्डवो ऽस्त्रभृतां वरः। नाक्षाणां न च चक्राणां न रथानां न वाजिनाम्।
tataḥ prahasya bībhatsur divyam aindraṃ mahārathaḥ. astram ādityasaṃkāśaṃ gāṇḍīve samayojayat. mohayitvā tu tān sarvān sa tatra hy astratejasā. ardayām āsa vai bāṇair arjunaḥ samitiṃjayaḥ. duryodhanaṃ trisaptatyā śakuniṃ pañcabhiḥ śaraiḥ. droṇam ekena bāṇena kṛpaṃ dvābhyāṃ mahābalaḥ. aśītyā sūtaputraṃ tu ṣaṣṭyā drauṇiṃ tathaiva ca. duḥśāsanamukhān sarvān sa tatra hy astratejasā. ardayām āsa tair bāṇaiḥ pāṇḍavo 'strabhṛtāṃ varaḥ. nākṣāṇāṃ na ca cakrāṇāṃ na rathānāṃ na vājinām.