महाभारत 3.264 (श्लोक 1)

Project Home / Contents

महाभारत

←वन पर्व→

←अध्याय 264→

[mh-3-264] • 73 श्लोकाः

मार्कण्डेय उवाच। ततो ऽविदूरे नलिनीं प्रभूतकमलोत्पलाम्। सीताहरणदुःखार्तः पम्पां रामः समासदत्।

mārkaṇḍeya uvāca. tato 'vidūre nalinīṃ prabhūtakamalotpalām. sītāharaṇaduḥkhārtaḥ pampāṃ rāmaḥ samāsadat.

मारुतेन सुशीतेन सुखेनामृतगन्धिना। सेव्यमानो वने तस्मिञ् जगाम मनसा प्रियाम्।

mārutena suśītena sukhenāmṛtagandhinā. sevyamāno vane tasmiñ jagāma manasā priyām.

विललाप स राजेन्द्रस् तत्र कान्ताम् अनुस्मरन्। कामबाणाभिसंतप्तः सौमित्रिस् तम् अथाब्रवीत्।

vilalāpa sa rājendras tatra kāntām anusmaran. kāmabāṇābhisaṃtaptaḥ saumitris tam athābravīt.

न त्वाम् एवंविधो भावः स्प्रष्टुम् अर्हति मानद। आत्मवन्तम् इव व्याधिः पुरुषं वृद्धशीलिनम्।

na tvām evaṃvidho bhāvaḥ spraṣṭum arhati mānada. ātmavantam iva vyādhiḥ puruṣaṃ vṛddhaśīlinam.

प्रवृत्तिर् उपलब्धा ते वैदेह्या रावणस्य च। तां त्वं पुरुषकारेण बुद्ध्या चैवोपपादय।

pravṛttir upalabdhā te vaidehyā rāvaṇasya ca. tāṃ tvaṃ puruṣakāreṇa buddhyā caivopapādaya.

अभिगच्छाव सुग्रीवं शैलस्थं हरिपुंगवम्। मयि शिष्ये च भृत्ये च सहाये च समाश्वस।

abhigacchāva sugrīvaṃ śailasthaṃ haripuṃgavam. mayi śiṣye ca bhṛtye ca sahāye ca samāśvasa.

एवं बहुविधैर् वाक्यैर् लक्ष्मणेन स राघवः। उक्तः प्रकृतिम् आपेदे कार्ये चानन्तरो ऽभवत्।

evaṃ bahuvidhair vākyair lakṣmaṇena sa rāghavaḥ. uktaḥ prakṛtim āpede kārye cānantaro 'bhavat.

निषेव्य वारि पम्पायास् तर्पयित्वा पितॄन् अपि। प्रतस्थतुर् उभौ वीरौ भ्रातरौ रामलक्ष्मणौ।

niṣevya vāri pampāyās tarpayitvā pitṝn api. pratasthatur ubhau vīrau bhrātarau rāmalakṣmaṇau.

ताव् ऋश्यमूकम् अभ्येत्य बहुमूलफलं गिरिम्। गिर्यग्रे वानरान् पञ्च वीरौ ददृशतुस् तदा।

tāv ṛśyamūkam abhyetya bahumūlaphalaṃ girim. giryagre vānarān pañca vīrau dadṛśatus tadā.

सुग्रीवः प्रेषयाम् आस सचिवं वानरं तयोः। बुद्धिमन्तं हनूमन्तं हिमवन्तम् इव स्थितम्।

sugrīvaḥ preṣayām āsa sacivaṃ vānaraṃ tayoḥ. buddhimantaṃ hanūmantaṃ himavantam iva sthitam.

तेन संभाष्य पूर्वं तौ सुग्रीवम् अभिजग्मतुः। सख्यं वानरराजेन चक्रे रामस् ततो नृप। ततः सीतां हृतां श्रुत्वा सुग्रीवो वालिना कृतम्। दुःखम् आख्यातवान् सर्वं रामायामिततेजसे।

tena saṃbhāṣya pūrvaṃ tau sugrīvam abhijagmatuḥ. sakhyaṃ vānararājena cakre rāmas tato nṛpa. tataḥ sītāṃ hṛtāṃ śrutvā sugrīvo vālinā kṛtam. duḥkham ākhyātavān sarvaṃ rāmāyāmitatejase.

तद् वासो दर्शयाम् आसुस् तस्य कार्ये निवेदिते। वानराणां तु यत् सीता ह्रियमाणाभ्यवासृजत्।

tad vāso darśayām āsus tasya kārye nivedite. vānarāṇāṃ tu yat sītā hriyamāṇābhyavāsṛjat.

तत् प्रत्ययकरं लब्ध्वा सुग्रीवं प्लवगाधिपम्। पृथिव्यां वानरैश्वर्ये स्वयं रामो ऽभ्यषेचयत्।

tat pratyayakaraṃ labdhvā sugrīvaṃ plavagādhipam. pṛthivyāṃ vānaraiśvarye svayaṃ rāmo 'bhyaṣecayat.

प्रतिजज्ञे च काकुत्स्थः समरे वालिनो वधम्। सुग्रीवश् चापि वैदेह्याः पुनर् आनयनं नृप।

pratijajñe ca kākutsthaḥ samare vālino vadham. sugrīvaś cāpi vaidehyāḥ punar ānayanaṃ nṛpa.

इत्य् उक्त्वा समयं कृत्वा विश्वास्य च परस्परम्। अभ्येत्य सर्वे किष्किन्धां तस्थुर् युद्धाभिकाङ्क्षिणः।

ity uktvā samayaṃ kṛtvā viśvāsya ca parasparam. abhyetya sarve kiṣkindhāṃ tasthur yuddhābhikāṅkṣiṇaḥ.

सुग्रीवः प्राप्य किष्किन्धां ननादौघनिभस्वनः। नास्य तन् ममृषे वाली तं तारा प्रत्यषेधयत्।

sugrīvaḥ prāpya kiṣkindhāṃ nanādaughanibhasvanaḥ. nāsya tan mamṛṣe vālī taṃ tārā pratyaṣedhayat.

यथा नदति सुग्रीवो बलवान् एष वानरः। मन्ये चाश्रयवान् प्राप्तो न त्वं निर्गन्तुम् अर्हसि।

yathā nadati sugrīvo balavān eṣa vānaraḥ. manye cāśrayavān prāpto na tvaṃ nirgantum arhasi.

हेममाली ततो वाली तारां ताराधिपाननाम्। प्रोवाच वचनं वाग्मी तां वानरपतिः पतिः।

hemamālī tato vālī tārāṃ tārādhipānanām. provāca vacanaṃ vāgmī tāṃ vānarapatiḥ patiḥ.

सर्वभूतरुतज्ञा त्वं पश्य बुद्ध्या समन्विता। केनापाश्रयवान् प्राप्तो ममैष भ्रातृगन्धिकः।

sarvabhūtarutajñā tvaṃ paśya buddhyā samanvitā. kenāpāśrayavān prāpto mamaiṣa bhrātṛgandhikaḥ.

चिन्तयित्वा मुहूर्तं तु तारा ताराधिपप्रभा। पतिम् इत्य् अब्रवीत् प्राज्ञा शृणु सर्वं कपीश्वर।

cintayitvā muhūrtaṃ tu tārā tārādhipaprabhā. patim ity abravīt prājñā śṛṇu sarvaṃ kapīśvara.

हृतदारो महासत्त्वो रामो दशरथात्मजः। तुल्यारिमित्रतां प्राप्तः सुग्रीवेण धनुर्धरः। श्रूयते दाशरथी रामो वने पितुर् अनुज्ञया।

hṛtadāro mahāsattvo rāmo daśarathātmajaḥ. tulyārimitratāṃ prāptaḥ sugrīveṇa dhanurdharaḥ. śrūyate dāśarathī rāmo vane pitur anujñayā.

भ्राता चास्य महाबाहुः सौमित्रिर् अपराजितः। लक्ष्मणो नाम मेधावी स्थितः कार्यार्थसिद्धये।

bhrātā cāsya mahābāhuḥ saumitrir aparājitaḥ. lakṣmaṇo nāma medhāvī sthitaḥ kāryārthasiddhaye.

मैन्दश् च द्विविदश् चैव हनूमांश् चानिलात्मजः। जाम्बवान् ऋक्षराजश् च सुग्रीवसचिवाः स्थिताः।

maindaś ca dvividaś caiva hanūmāṃś cānilātmajaḥ. jāmbavān ṛkṣarājaś ca sugrīvasacivāḥ sthitāḥ.

सर्व एते महात्मानो बुद्धिमन्तो महाबलाः। अलं तव विनाशाय रामवीर्यव्यपाश्रयात्।

sarva ete mahātmāno buddhimanto mahābalāḥ. alaṃ tava vināśāya rāmavīryavyapāśrayāt.

तस्यास् तद् आक्षिप्य वचो हितम् उक्तं कपीश्वरः। पर्यशङ्कत ताम् ईर्षुः सुग्रीवगतमानसाम्।

tasyās tad ākṣipya vaco hitam uktaṃ kapīśvaraḥ. paryaśaṅkata tām īrṣuḥ sugrīvagatamānasām.

तारां परुषम् उक्त्वा स निर्जगाम गुहामुखात्। स्थितं माल्यवतो ऽभ्याशे सुग्रीवं सो ऽभ्यभाषत।

tārāṃ paruṣam uktvā sa nirjagāma guhāmukhāt. sthitaṃ mālyavato 'bhyāśe sugrīvaṃ so 'bhyabhāṣata.

असकृत् त्वं मया मूढ निर्जितो जीवितप्रियः। मुक्तो ज्ञातिर् इति ज्ञात्वा का त्वरा मरणे पुनः।

asakṛt tvaṃ mayā mūḍha nirjito jīvitapriyaḥ. mukto jñātir iti jñātvā kā tvarā maraṇe punaḥ.

इत्य् उक्तः प्राह सुग्रीवो भ्रातरं हेतुमद् वचः। इत्य् उक्तस् तु जहासोच्चैः सुग्रीवो भ्रातरं प्रति। हेतुमद् वचनं भ्रात्रे प्रोवाचेदं महात्मने। प्राप्तकालम् अमित्रघ्नो रामं संबोधयन्न् इव।

ity uktaḥ prāha sugrīvo bhrātaraṃ hetumad vacaḥ. ity uktas tu jahāsoccaiḥ sugrīvo bhrātaraṃ prati. hetumad vacanaṃ bhrātre provācedaṃ mahātmane. prāptakālam amitraghno rāmaṃ saṃbodhayann iva.

हृतदारस्य मे राजन् हृतराज्यस्य च त्वया। किं नु जीवितसामर्थ्यम् इति विद्धि समागतम्।

hṛtadārasya me rājan hṛtarājyasya ca tvayā. kiṃ nu jīvitasāmarthyam iti viddhi samāgatam.

एवम् उक्त्वा बहुविधं ततस् तौ संनिपेततुः। समरे वालिसुग्रीवौ शालतालशिलायुधौ।

evam uktvā bahuvidhaṃ tatas tau saṃnipetatuḥ. samare vālisugrīvau śālatālaśilāyudhau.

उभौ जघ्नतुर् अन्योन्यम् उभौ भूमौ निपेततुः। उभौ ववल्गतुश् चित्रं मुष्टिभिश् च निजघ्नतुः।

ubhau jaghnatur anyonyam ubhau bhūmau nipetatuḥ. ubhau vavalgatuś citraṃ muṣṭibhiś ca nijaghnatuḥ.

उभौ रुधिरसंसिक्तौ नखदन्तपरिक्षतौ। शुशुभाते तदा वीरौ पुष्पिताव् इव किंशुकौ।

ubhau rudhirasaṃsiktau nakhadantaparikṣatau. śuśubhāte tadā vīrau puṣpitāv iva kiṃśukau.

न विशेषस् तयोर् युद्धे तदा कश् चन दृश्यते। प्रज्ञानार्थं तदा रामो निश्चित्य मनसा तदा। सुग्रीवस्य तदा मालां हनूमान् कण्ठ आसजत्।

na viśeṣas tayor yuddhe tadā kaś cana dṛśyate. prajñānārthaṃ tadā rāmo niścitya manasā tadā. sugrīvasya tadā mālāṃ hanūmān kaṇṭha āsajat.

स मालया तदा वीरः शुशुभे कण्ठसक्तया। श्रीमान् इव महाशैलो मलयो मेघमालया।

sa mālayā tadā vīraḥ śuśubhe kaṇṭhasaktayā. śrīmān iva mahāśailo malayo meghamālayā.

कृतचिह्नं तु सुग्रीवं रामो दृष्ट्वा महाधनुः। विचकर्ष धनुःश्रेष्ठं वालिम् उद्दिश्य लक्ष्यवत्।

kṛtacihnaṃ tu sugrīvaṃ rāmo dṛṣṭvā mahādhanuḥ. vicakarṣa dhanuḥśreṣṭhaṃ vālim uddiśya lakṣyavat.

विस्फारस् तस्य धनुषो यन्त्रस्येव तदा बभौ। वितत्रास तदा वाली शरेणाभिहतो हृदि।

visphāras tasya dhanuṣo yantrasyeva tadā babhau. vitatrāsa tadā vālī śareṇābhihato hṛdi.

स भिन्नमर्माभिहतो वक्त्राच् छोणितम् उद्वमन्। ददर्शावस्थितं रामम् आरात् सौमित्रिणा सह।

sa bhinnamarmābhihato vaktrāc choṇitam udvaman. dadarśāvasthitaṃ rāmam ārāt saumitriṇā saha.

गर्हयित्वा स काकुत्स्थं पपात भुवि मूर्छितः। तारा ददर्श तं भूमौ तारापतिम् इव च्युतम्।

garhayitvā sa kākutsthaṃ papāta bhuvi mūrchitaḥ. tārā dadarśa taṃ bhūmau tārāpatim iva cyutam.

हते वालिनि सुग्रीवः किष्किन्धां प्रत्यपद्यत। तां च तारापतिमुखीं तारां निपतितेश्वराम्।

hate vālini sugrīvaḥ kiṣkindhāṃ pratyapadyata. tāṃ ca tārāpatimukhīṃ tārāṃ nipatiteśvarām.

रामस् तु चतुरो मासान् पृष्ठे माल्यवतः शुभे। निवासम् अकरोद् धीमान् सुग्रीवेणाभ्युपस्थितः।

rāmas tu caturo māsān pṛṣṭhe mālyavataḥ śubhe. nivāsam akarod dhīmān sugrīveṇābhyupasthitaḥ.

रावणो ऽपि पुरीं गत्वा लङ्कां कामबलात्कृतः। सीतां निवेशयाम् आस भवने नन्दनोपमे। अशोकवनिकाभ्याशे तापसाश्रमसंनिभे।

rāvaṇo 'pi purīṃ gatvā laṅkāṃ kāmabalātkṛtaḥ. sītāṃ niveśayām āsa bhavane nandanopame. aśokavanikābhyāśe tāpasāśramasaṃnibhe.

भर्तृस्मरणतन्वङ्गी तापसीवेषधारिणी। उपवासतपःशीला तत्र सा पृथुलेक्षणा। उवास दुःखवसतीः फलमूलकृताशना।

bhartṛsmaraṇatanvaṅgī tāpasīveṣadhāriṇī. upavāsatapaḥśīlā tatra sā pṛthulekṣaṇā. uvāsa duḥkhavasatīḥ phalamūlakṛtāśanā.

दिदेश राक्षसीस् तत्र रक्षणे राक्षसाधिपः। प्रासासिशूलपरशुमुद्गरालातधारिणीः।

dideśa rākṣasīs tatra rakṣaṇe rākṣasādhipaḥ. prāsāsiśūlaparaśumudgarālātadhāriṇīḥ.

द्व्यक्षीं त्र्यक्षीं ललाटाक्षीं दीर्घजिह्वाम् अजिह्विकाम्। त्रिस्तनीम् एकपादां च त्रिजटाम् एकलोचनाम्।

dvyakṣīṃ tryakṣīṃ lalāṭākṣīṃ dīrghajihvām ajihvikām. tristanīm ekapādāṃ ca trijaṭām ekalocanām.

एताश् चान्याश् च दीप्ताक्ष्यः करभोत्कटमूर्धजाः। परिवार्यासते सीतां दिवारात्रम् अतन्द्रिताः।

etāś cānyāś ca dīptākṣyaḥ karabhotkaṭamūrdhajāḥ. parivāryāsate sītāṃ divārātram atandritāḥ.

तास् तु ताम् आयतापाङ्गीं पिशाच्यो दारुणस्वनाः। तर्जयन्ति सदा रौद्राः परुषव्यञ्जनाक्षराः।

tās tu tām āyatāpāṅgīṃ piśācyo dāruṇasvanāḥ. tarjayanti sadā raudrāḥ paruṣavyañjanākṣarāḥ.

खादाम पाटयामैनां तिलशः प्रविभज्य ताम्। येयं भर्तारम् अस्माकम् अवमन्येह जीवति।

khādāma pāṭayāmaināṃ tilaśaḥ pravibhajya tām. yeyaṃ bhartāram asmākam avamanyeha jīvati.

इत्य् एवं परिभर्त्सन्तीस् त्रास्यमाना पुनः पुनः। भर्तृशोकसमाविष्टा निःश्वस्येदम् उवाच ताः।

ity evaṃ paribhartsantīs trāsyamānā punaḥ punaḥ. bhartṛśokasamāviṣṭā niḥśvasyedam uvāca tāḥ.

आर्याः खादत मां शीघ्रं न मे लोभो ऽस्ति जीविते। विना तं पुण्डरीकाक्षं नीलकुञ्चितमूर्धजम्।

āryāḥ khādata māṃ śīghraṃ na me lobho 'sti jīvite. vinā taṃ puṇḍarīkākṣaṃ nīlakuñcitamūrdhajam.

अप्य् एवाहं निराहारा जीवितप्रियवर्जिता। शोषयिष्यामि गात्राणि व्याली तालगता यथा।

apy evāhaṃ nirāhārā jīvitapriyavarjitā. śoṣayiṣyāmi gātrāṇi vyālī tālagatā yathā.

न त्व् अन्यम् अभिगच्छेयं पुमांसं राघवाद् ऋते। इति जानीत सत्यं मे क्रियतां यद् अनन्तरम्।

na tv anyam abhigaccheyaṃ pumāṃsaṃ rāghavād ṛte. iti jānīta satyaṃ me kriyatāṃ yad anantaram.

तस्यास् तद् वचनं श्रुत्वा राक्षस्यस् ताः खरस्वनाः। आख्यातुं राक्षसेन्द्राय जग्मुस् तत् सर्वम् आदितः।

tasyās tad vacanaṃ śrutvā rākṣasyas tāḥ kharasvanāḥ. ākhyātuṃ rākṣasendrāya jagmus tat sarvam āditaḥ.

गतासु तासु सर्वासु त्रिजटा नाम राक्षसी। सान्त्वयाम् आस वैदेहीं धर्मज्ञा प्रियवादिनी।

gatāsu tāsu sarvāsu trijaṭā nāma rākṣasī. sāntvayām āsa vaidehīṃ dharmajñā priyavādinī.

सीते वक्ष्यामि ते किं चिद् विश्वासं कुरु मे सखि। भयं ते व्येतु वामोरु शृणु चेदं वचो मम।

sīte vakṣyāmi te kiṃ cid viśvāsaṃ kuru me sakhi. bhayaṃ te vyetu vāmoru śṛṇu cedaṃ vaco mama.

अविन्ध्यो नाम मेधावी वृद्धो राक्षसपुंगवः। स रामस्य हितान्वेषी त्वदर्थे हि स मावदत्।

avindhyo nāma medhāvī vṛddho rākṣasapuṃgavaḥ. sa rāmasya hitānveṣī tvadarthe hi sa māvadat.

सीता मद्वचनाद् वाच्या समाश्वास्य प्रसाद्य च। भर्ता ते कुशली रामो लक्ष्मणानुगतो बली।

sītā madvacanād vācyā samāśvāsya prasādya ca. bhartā te kuśalī rāmo lakṣmaṇānugato balī.

सख्यं वानरराजेन शक्रप्रतिमतेजसा। कृतवान् राघवः श्रीमांस् त्वदर्थे च समुद्यतः।

sakhyaṃ vānararājena śakrapratimatejasā. kṛtavān rāghavaḥ śrīmāṃs tvadarthe ca samudyataḥ.

मा च ते ऽस्तु भयं भीरु रावणाल् लोकगर्हितात्। नलकूबरशापेन रक्षिता ह्य् अस्य् अनिन्दिते।

mā ca te 'stu bhayaṃ bhīru rāvaṇāl lokagarhitāt. nalakūbaraśāpena rakṣitā hy asy anindite.

शप्तो ह्य् एष पुरा पापो वधूं रम्भां परामृशन्। न शक्तो विवशां नारीम् उपैतुम् अजितेन्द्रियः।

śapto hy eṣa purā pāpo vadhūṃ rambhāṃ parāmṛśan. na śakto vivaśāṃ nārīm upaitum ajitendriyaḥ.

क्षिप्रम् एष्यति ते भर्ता सुग्रीवेणाभिरक्षितः। सौमित्रिसहितो धीमांस् त्वां चेतो मोक्षयिष्यति।

kṣipram eṣyati te bhartā sugrīveṇābhirakṣitaḥ. saumitrisahito dhīmāṃs tvāṃ ceto mokṣayiṣyati.

स्वप्ना हि सुमहाघोरा दृष्टा मे ऽनिष्टदर्शनाः। विनाशायास्य दुर्बुद्धेः पौलस्त्यकुलघातिनः।

svapnā hi sumahāghorā dṛṣṭā me 'niṣṭadarśanāḥ. vināśāyāsya durbuddheḥ paulastyakulaghātinaḥ.

दारुणो ह्य् एष दुष्टात्मा क्षुद्रकर्मा निशाचरः। स्वभावाच् छीलदोषेण सर्वेषां भयवर्धनः।

dāruṇo hy eṣa duṣṭātmā kṣudrakarmā niśācaraḥ. svabhāvāc chīladoṣeṇa sarveṣāṃ bhayavardhanaḥ.

स्पर्धते सर्वदेवैर् यः कालोपहतचेतनः। मया विनाशलिङ्गानि स्वप्ने दृष्टानि तस्य वै।

spardhate sarvadevair yaḥ kālopahatacetanaḥ. mayā vināśaliṅgāni svapne dṛṣṭāni tasya vai.

तैलाभिषिक्तो विकचो मज्जन् पङ्के दशाननः। असकृत् खरयुक्ते तु रथे नृत्यन्न् इव स्थितः।

tailābhiṣikto vikaco majjan paṅke daśānanaḥ. asakṛt kharayukte tu rathe nṛtyann iva sthitaḥ.

कुम्भकर्णादयश् चेमे नग्नाः पतितमूर्धजाः। कृष्यन्ते दक्षिणाम् आशां रक्तमाल्यानुलेपनाः।

kumbhakarṇādayaś ceme nagnāḥ patitamūrdhajāḥ. kṛṣyante dakṣiṇām āśāṃ raktamālyānulepanāḥ.

श्वेतातपत्रः सोष्णीषः शुक्लमाल्यविभूषणः। श्वेतपर्वतम् आरूढ एक एव विभीषणः।

śvetātapatraḥ soṣṇīṣaḥ śuklamālyavibhūṣaṇaḥ. śvetaparvatam ārūḍha eka eva vibhīṣaṇaḥ.

सचिवाश् चास्य चत्वारः शुक्लमाल्यानुलेपनाः। श्वेतपर्वतम् आरूढा मोक्ष्यन्ते ऽस्मान् महाभयात्। मोक्षिता त्वां भयाद् अस्माद् रामः शत्रुनिषूदनः।

sacivāś cāsya catvāraḥ śuklamālyānulepanāḥ. śvetaparvatam ārūḍhā mokṣyante 'smān mahābhayāt. mokṣitā tvāṃ bhayād asmād rāmaḥ śatruniṣūdanaḥ.

रामस्यास्त्रेण पृथिवी परिक्षिप्ता ससागरा। यशसा पृथिवीं कृत्स्नां पूरयिष्यति ते पतिः।

rāmasyāstreṇa pṛthivī parikṣiptā sasāgarā. yaśasā pṛthivīṃ kṛtsnāṃ pūrayiṣyati te patiḥ.

अस्थिसंचयम् आरूढो भुञ्जानो मधुपायसम्। लक्ष्मणश् च मया दृष्टो निरीक्षन् सर्वतोदिशः।

asthisaṃcayam ārūḍho bhuñjāno madhupāyasam. lakṣmaṇaś ca mayā dṛṣṭo nirīkṣan sarvatodiśaḥ.

रुदती रुधिरार्द्राङ्गी व्याघ्रेण परिरक्षिता। असकृत् त्वं मया दृष्टा गच्छन्ती दिशम् उत्तराम्।

rudatī rudhirārdrāṅgī vyāghreṇa parirakṣitā. asakṛt tvaṃ mayā dṛṣṭā gacchantī diśam uttarām.

हर्षम् एष्यसि वैदेहि क्षिप्रं भर्तृसमन्विता। राघवेण सह भ्रात्रा सीते त्वम् अचिराद् इव।

harṣam eṣyasi vaidehi kṣipraṃ bhartṛsamanvitā. rāghaveṇa saha bhrātrā sīte tvam acirād iva.

इति सा मृगशावाक्षी तच् छ्रुत्वा त्रिजटावचः। बभूवाशावती बाला पुनर् भर्तृसमागमे।

iti sā mṛgaśāvākṣī tac chrutvā trijaṭāvacaḥ. babhūvāśāvatī bālā punar bhartṛsamāgame.

यावद् अभ्यागता रौद्राः पिशाच्यस् ताः सुदारुणाः। ददृशुस् तां त्रिजटया सहासीनां यथा पुरा।

yāvad abhyāgatā raudrāḥ piśācyas tāḥ sudāruṇāḥ. dadṛśus tāṃ trijaṭayā sahāsīnāṃ yathā purā.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...