महाभारत 3.237 (श्लोक 1)

Project Home / Contents

महाभारत

←वन पर्व→

←अध्याय 237→

[mh-3-237] • 15 श्लोकाः

दुर्योधन उवाच। अजानतस् ते राधेय नाभ्यसूयाम्य् अहं वचः। जानासि त्वं जिताञ् शत्रून् गन्धर्वांस् तेजसा मया।

duryodhana uvāca. ajānatas te rādheya nābhyasūyāmy ahaṃ vacaḥ. jānāsi tvaṃ jitāñ śatrūn gandharvāṃs tejasā mayā.

आयोधितास् तु गन्धर्वाः सुचिरं सोदरैर् मम। मया सह महाबाहो कृतश् चोभयतः क्षयः।

āyodhitās tu gandharvāḥ suciraṃ sodarair mama. mayā saha mahābāho kṛtaś cobhayataḥ kṣayaḥ.

मायाधिकास् त्व् अयुध्यन्त यदा शूरा वियद्गताः। तदा नो नसमं युद्धम् अभवत् सह खेचरैः। असमर्थास् ततस् तांस् तु प्रतियोद्धुं वियद्गतान्।

māyādhikās tv ayudhyanta yadā śūrā viyadgatāḥ. tadā no nasamaṃ yuddham abhavat saha khecaraiḥ. asamarthās tatas tāṃs tu pratiyoddhuṃ viyadgatān.

पराजयं च प्राप्ताः स्म रणे बन्धनम् एव च। सभृत्यामात्यपुत्राश् च सदारधनवाहनाः। उच्चैर् आकाशमार्गेण ह्रियामस् तैः सुदुःखिताः।

parājayaṃ ca prāptāḥ sma raṇe bandhanam eva ca. sabhṛtyāmātyaputrāś ca sadāradhanavāhanāḥ. uccair ākāśamārgeṇa hriyāmas taiḥ suduḥkhitāḥ.

अथ नः सैनिकाः के चिद् अमात्याश् च महारथान्। उपगम्याब्रुवन् दीनाः पाण्डवाञ् शरणप्रदान्।

atha naḥ sainikāḥ ke cid amātyāś ca mahārathān. upagamyābruvan dīnāḥ pāṇḍavāñ śaraṇapradān.

एष दुर्योधनो राजा धार्तराष्ट्रः सहानुजः। सामात्यदारो ह्रियते गन्धर्वैर् दिवम् आस्थितैः।

eṣa duryodhano rājā dhārtarāṣṭraḥ sahānujaḥ. sāmātyadāro hriyate gandharvair divam āsthitaiḥ.

तं मोक्षयत भद्रं वः सहदारं नराधिपम्। परामर्शो मा भविष्यत् कुरुदारेषु सर्वशः। इत्य् अब्रुवन् रणान् मुक्ता धर्मराजम् उपागताः।

taṃ mokṣayata bhadraṃ vaḥ sahadāraṃ narādhipam. parāmarśo mā bhaviṣyat kurudāreṣu sarvaśaḥ. ity abruvan raṇān muktā dharmarājam upāgatāḥ.

एवम् उक्ते तु धर्मात्मा ज्येष्ठः पाण्डुसुतस् तदा। प्रसाद्य सोदरान् सर्वान् आज्ञापयत मोक्षणे।

evam ukte tu dharmātmā jyeṣṭhaḥ pāṇḍusutas tadā. prasādya sodarān sarvān ājñāpayata mokṣaṇe.

अथागम्य तम् उद्देशं पाण्डवाः पुरुषर्षभाः। सान्त्वपूर्वम् अयाचन्त शक्ताः सन्तो महारथाः।

athāgamya tam uddeśaṃ pāṇḍavāḥ puruṣarṣabhāḥ. sāntvapūrvam ayācanta śaktāḥ santo mahārathāḥ.

यदा चास्मान् न मुमुचुर् गन्धर्वाः सान्त्विता अपि। आकाशचारिणो वीरा नदन्तो जलदा इव। ततो ऽर्जुनश् च भीमश् च यमजौ च बलोत्कटौ। मुमुचुः शरवर्षाणि गन्धर्वान् प्रत्यनेकशः।

yadā cāsmān na mumucur gandharvāḥ sāntvitā api. ākāśacāriṇo vīrā nadanto jaladā iva. tato 'rjunaś ca bhīmaś ca yamajau ca balotkaṭau. mumucuḥ śaravarṣāṇi gandharvān pratyanekaśaḥ.

अथ सर्वे रणं मुक्त्वा प्रयाताः खचरा दिवम्। अस्मान् एवाभिकर्षन्तो दीनान् मुदितमानसाः।

atha sarve raṇaṃ muktvā prayātāḥ khacarā divam. asmān evābhikarṣanto dīnān muditamānasāḥ.

ततः समन्तात् पश्यामि शरजालेन वेष्टितम्। अमानुषाणि चास्त्राणि प्रयुञ्जानं धनंजयम्।

tataḥ samantāt paśyāmi śarajālena veṣṭitam. amānuṣāṇi cāstrāṇi prayuñjānaṃ dhanaṃjayam.

समावृता दिशो दृष्ट्वा पाण्डवेन शितैः शरैः। धनंजयसखात्मानं दर्शयाम् आस वै तदा।

samāvṛtā diśo dṛṣṭvā pāṇḍavena śitaiḥ śaraiḥ. dhanaṃjayasakhātmānaṃ darśayām āsa vai tadā.

चित्रसेनः पाण्डवेन समाश्लिष्य परंतपः। कुशलं परिपप्रच्छ तैः पृष्टश् चाप्य् अनामयम्।

citrasenaḥ pāṇḍavena samāśliṣya paraṃtapaḥ. kuśalaṃ paripapraccha taiḥ pṛṣṭaś cāpy anāmayam.

ते समेत्य तथान्योन्यं संनाहान् विप्रमुच्य च। एकीभूतास् ततो वीरा गन्धर्वाः सह पाण्डवैः। परस्परं समागम्य प्रीत्या परमया युताः। अपूजयेताम् अन्योन्यं चित्रसेनधनंजयौ।

te sametya tathānyonyaṃ saṃnāhān vipramucya ca. ekībhūtās tato vīrā gandharvāḥ saha pāṇḍavaiḥ. parasparaṃ samāgamya prītyā paramayā yutāḥ. apūjayetām anyonyaṃ citrasenadhanaṃjayau.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...