महाभारत 3.224 (श्लोक 1)

Project Home / Contents

महाभारत

←वन पर्व→

←अध्याय 224→

[mh-3-224] • 17 श्लोकाः

वैशंपायन उवाच। मार्कण्डेयादिभिर् विप्रैः पाण्डवैश् च महात्मभिः। कथाभिर् अनुकूलाभिः सहासित्वा जनार्दनः।

vaiśaṃpāyana uvāca. mārkaṇḍeyādibhir vipraiḥ pāṇḍavaiś ca mahātmabhiḥ. kathābhir anukūlābhiḥ sahāsitvā janārdanaḥ.

ततस् तैः संविदं कृत्वा यथावन् मधुसूदनः। आरुरुक्षू रथं सत्याम् आह्वयाम् आस केशवः।

tatas taiḥ saṃvidaṃ kṛtvā yathāvan madhusūdanaḥ. ārurukṣū rathaṃ satyām āhvayām āsa keśavaḥ.

सत्यभामा ततस् तत्र स्वजित्वा द्रुपदात्मजाम्। उवाच वचनं हृद्यं यथाभावसमाहितम्।

satyabhāmā tatas tatra svajitvā drupadātmajām. uvāca vacanaṃ hṛdyaṃ yathābhāvasamāhitam.

कृष्णे मा भूत् तवोत्कण्ठा मा व्यथा मा प्रजागरः। भर्तृभिर् देवसंकाशैर् जितां प्राप्स्यसि मेदिनीम्।

kṛṣṇe mā bhūt tavotkaṇṭhā mā vyathā mā prajāgaraḥ. bhartṛbhir devasaṃkāśair jitāṃ prāpsyasi medinīm.

न ह्य् एवं शीलसंपन्ना नैवं पूजितलक्षणाः। प्राप्नुवन्ति चिरं क्लेशं यथा त्वम् असितेक्षणे।

na hy evaṃ śīlasaṃpannā naivaṃ pūjitalakṣaṇāḥ. prāpnuvanti ciraṃ kleśaṃ yathā tvam asitekṣaṇe.

अवश्यं च त्वया भूमिर् इयं निहतकण्टका। भर्तृभिः सह भोक्तव्या निर्द्वंद्वेति श्रुतं मया।

avaśyaṃ ca tvayā bhūmir iyaṃ nihatakaṇṭakā. bhartṛbhiḥ saha bhoktavyā nirdvaṃdveti śrutaṃ mayā.

धार्तराष्ट्रवधं कृत्वा वैराणि प्रतियात्य च। युधिष्ठिरस्थां पृथिवीं द्रष्टासि द्रुपदात्मजे।

dhārtarāṣṭravadhaṃ kṛtvā vairāṇi pratiyātya ca. yudhiṣṭhirasthāṃ pṛthivīṃ draṣṭāsi drupadātmaje.

यास् ताः प्रव्राजमानां त्वां प्राहसन् दर्पमोहिताः। ताः क्षिप्रं हतसंकल्पा द्रक्ष्यसि त्वं कुरुस्त्रियः।

yās tāḥ pravrājamānāṃ tvāṃ prāhasan darpamohitāḥ. tāḥ kṣipraṃ hatasaṃkalpā drakṣyasi tvaṃ kurustriyaḥ.

तव दुःखोपपन्नाया यैर् आचरितम् अप्रियम्। विद्धि संप्रस्थितान् सर्वांस् तान् कृष्णे यमसादनम्। ये च तत्र स्थिता राज्ञि तत्पक्षीयाः क्षितीश्वराः। तेषां कालः क्षितीशानां प्राप्तः कृष्णे दुरासदः।

tava duḥkhopapannāyā yair ācaritam apriyam. viddhi saṃprasthitān sarvāṃs tān kṛṣṇe yamasādanam. ye ca tatra sthitā rājñi tatpakṣīyāḥ kṣitīśvarāḥ. teṣāṃ kālaḥ kṣitīśānāṃ prāptaḥ kṛṣṇe durāsadaḥ.

पुत्रस् ते प्रतिविन्ध्यश् च सुतसोमस् तथा विभुः। श्रुतकर्मार्जुनिश् चैव शतानीकश् च नाकुलिः। सहदेवाच् च यो जातः श्रुतसेनस् तवात्मजः।

putras te prativindhyaś ca sutasomas tathā vibhuḥ. śrutakarmārjuniś caiva śatānīkaś ca nākuliḥ. sahadevāc ca yo jātaḥ śrutasenas tavātmajaḥ.

सर्वे कुशलिनो वीराः कृतास्त्राश् च सुतास् तव। अभिमन्युर् इव प्रीता द्वारवत्यां रता भृशम्।

sarve kuśalino vīrāḥ kṛtāstrāś ca sutās tava. abhimanyur iva prītā dvāravatyāṃ ratā bhṛśam.

त्वम् इवैषां सुभद्रा च प्रीत्या सर्वात्मना स्थिता। प्रीयते भावनिर्द्वंद्वा तेभ्यश् च विगतज्वरा। दुःखिता तेन दुःखेन सुखेन सुखिता तथा।

tvam ivaiṣāṃ subhadrā ca prītyā sarvātmanā sthitā. prīyate bhāvanirdvaṃdvā tebhyaś ca vigatajvarā. duḥkhitā tena duḥkhena sukhena sukhitā tathā.

भेजे सर्वात्मना चैव प्रद्युम्नजननी तथा। भानुप्रभृतिभिश् चैनान् विशिनष्टि च केशवः।

bheje sarvātmanā caiva pradyumnajananī tathā. bhānuprabhṛtibhiś cainān viśinaṣṭi ca keśavaḥ.

भोजनाच्छादने चैषां नित्यं मे श्वशुरः स्थितः। रामप्रभृतयः सर्वे भजन्त्य् अन्धकवृष्णयः। तुल्यो हि प्रणयस् तेषां प्रद्युम्नस्य च भामिनि।

bhojanācchādane caiṣāṃ nityaṃ me śvaśuraḥ sthitaḥ. rāmaprabhṛtayaḥ sarve bhajanty andhakavṛṣṇayaḥ. tulyo hi praṇayas teṣāṃ pradyumnasya ca bhāmini.

एवमादि प्रियं प्रीत्या हृद्यम् उक्त्वा मनोनुगम्। गमनाय मनश् चक्रे वासुदेवरथं प्रति।

evamādi priyaṃ prītyā hṛdyam uktvā manonugam. gamanāya manaś cakre vāsudevarathaṃ prati.

तां कृष्णां कृष्णमहिषी चकाराभिप्रदक्षिणम्। आरुरोह रथं शौरेः सत्यभामा च भामिनी।

tāṃ kṛṣṇāṃ kṛṣṇamahiṣī cakārābhipradakṣiṇam. āruroha rathaṃ śaureḥ satyabhāmā ca bhāminī.

स्मयित्वा तु यदुश्रेष्ठो द्रौपदीं परिसान्त्व्य च। उपावर्त्य ततः शीघ्रैर् हयैः प्रायात् परंतपः।

smayitvā tu yaduśreṣṭho draupadīṃ parisāntvya ca. upāvartya tataḥ śīghrair hayaiḥ prāyāt paraṃtapaḥ.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...