महाभारत 3.223 (श्लोक 1)

महाभारत

←वन पर्व→

←अध्याय 223→

[mh-3-223] • 12 श्लोकाः

द्रौपद्य् उवाच। इमं तु ते मार्गम् अपेतदोषं; वक्ष्यामि चित्तग्रहणाय भर्तुः। यस्मिन् यथावत् सखि वर्तमाना; भर्तारम् आच्छेत्स्यसि कामिनीभ्यः।

draupady uvāca. imaṃ tu te mārgam apetadoṣaṃ; vakṣyāmi cittagrahaṇāya bhartuḥ. yasmin yathāvat sakhi vartamānā; bhartāram ācchetsyasi kāminībhyaḥ.

नैतादृशं दैवतम् अस्ति सत्ये; सर्वेषु लोकेषु सदैवतेषु। यथा पतिस् तस्य हि सर्वकामा; लभ्याः प्रसादे कुपितश् च हन्यात्।

naitādṛśaṃ daivatam asti satye; sarveṣu lokeṣu sadaivateṣu. yathā patis tasya hi sarvakāmā; labhyāḥ prasāde kupitaś ca hanyāt.

तस्माद् अपत्यं विविधाश् च भोगाः; शय्यासनान्य् अद्भुतदर्शनानि। वस्त्राणि माल्यानि तथैव गन्धाः; स्वर्गश् च लोको विषमा च कीर्तिः।

tasmād apatyaṃ vividhāś ca bhogāḥ; śayyāsanāny adbhutadarśanāni. vastrāṇi mālyāni tathaiva gandhāḥ; svargaś ca loko viṣamā ca kīrtiḥ.

सुखं सुखेनेह न जातु लभ्यं; दुःखेन साध्वी लभते सुखानि। सा कृष्णम् आराधय सौहृदेन; प्रेम्णा च नित्यं प्रतिकर्मणा च।

sukhaṃ sukheneha na jātu labhyaṃ; duḥkhena sādhvī labhate sukhāni. sā kṛṣṇam ārādhaya sauhṛdena; premṇā ca nityaṃ pratikarmaṇā ca.

तथाशनैश् चारुभिर् अग्र्यमाल्यैर्; दाक्षिण्ययोगैर् विविधैश् च गन्धैः। अस्याः प्रियो ऽस्मीति यथा विदित्वा; त्वाम् एव संश्लिष्यति सर्वभावैः।

tathāśanaiś cārubhir agryamālyair; dākṣiṇyayogair vividhaiś ca gandhaiḥ. asyāḥ priyo 'smīti yathā viditvā; tvām eva saṃśliṣyati sarvabhāvaiḥ.

श्रुत्वा स्वरं द्वारगतस्य भर्तुः; प्रत्युत्थिता तिष्ठ गृहस्य मध्ये। दृष्ट्वा प्रविष्टं त्वरितासनेन; पाद्येन चैव प्रतिपूजय त्वम्।

śrutvā svaraṃ dvāragatasya bhartuḥ; pratyutthitā tiṣṭha gṛhasya madhye. dṛṣṭvā praviṣṭaṃ tvaritāsanena; pādyena caiva pratipūjaya tvam.

संप्रेषितायाम् अथ चैव दास्याम्; उत्थाय सर्वं स्वयम् एव कुर्याः। जानातु कृष्णस् तव भावम् एतं; सर्वात्मना मां भजतीति सत्ये।

saṃpreṣitāyām atha caiva dāsyām; utthāya sarvaṃ svayam eva kuryāḥ. jānātu kṛṣṇas tava bhāvam etaṃ; sarvātmanā māṃ bhajatīti satye.

त्वत्संनिधौ यत् कथयेत् पतिस् ते; यद्य् अप्य् अगुह्यं परिरक्षितव्यम्। का चित् सपत्नी तव वासुदेवं; प्रत्यादिशेत् तेन भवेद् विरागः।

tvatsaṃnidhau yat kathayet patis te; yady apy aguhyaṃ parirakṣitavyam. kā cit sapatnī tava vāsudevaṃ; pratyādiśet tena bhaved virāgaḥ.

प्रियांश् च रक्तांश् च हितांश् च भर्तुस्; तान् भोजयेथा विविधैर् उपायैः। द्वेष्यैर् अपक्षैर् अहितैश् च तस्य; भिद्यस्व नित्यं कुहकोद्धतैश् च।

priyāṃś ca raktāṃś ca hitāṃś ca bhartus; tān bhojayethā vividhair upāyaiḥ. dveṣyair apakṣair ahitaiś ca tasya; bhidyasva nityaṃ kuhakoddhataiś ca.

मदं प्रमादं पुरुषेषु हित्वा; संयच्छ भावं प्रतिगृह्य मौनम्। प्रद्युम्नसाम्बाव् अपि ते कुमारौ; नोपासितव्यौ रहिते कदा चित्।

madaṃ pramādaṃ puruṣeṣu hitvā; saṃyaccha bhāvaṃ pratigṛhya maunam. pradyumnasāmbāv api te kumārau; nopāsitavyau rahite kadā cit.

महाकुलीनाभिर् अपापिकाभिः; स्त्रीभिः सतीभिस् तव सख्यम् अस्तु। चण्डाश् च शौण्डाश् च महाशनाश् च; चौराश् च दुष्टाश् चपलाश् च वर्ज्याः।

mahākulīnābhir apāpikābhiḥ; strībhiḥ satībhis tava sakhyam astu. caṇḍāś ca śauṇḍāś ca mahāśanāś ca; caurāś ca duṣṭāś capalāś ca varjyāḥ.

एतद् यशस्यं भगवेदनं च; स्वर्ग्यं तथा शत्रुनिबर्हणं च। महार्हमाल्याभरणाङ्गरागा; भर्तारम् आराधय पुण्यगन्धा।

etad yaśasyaṃ bhagavedanaṃ ca; svargyaṃ tathā śatrunibarhaṇaṃ ca. mahārhamālyābharaṇāṅgarāgā; bhartāram ārādhaya puṇyagandhā.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...