महाभारत 16.6 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

Project Home / Contents

महाभारत

←मौसल पर्व→

←अध्याय 6→

[mh-16-6] • 15 श्लोकाः

वैशंपायन उवाच। दारुको ऽपि कुरून् गत्वा दृष्ट्वा पार्थान् महारथान्। आचष्ट मौसले वृष्णीन् अन्योन्येनोपसंहृतान्।

vaiśaṃpāyana uvāca. dāruko 'pi kurūn gatvā dṛṣṭvā pārthān mahārathān. ācaṣṭa mausale vṛṣṇīn anyonyenopasaṃhṛtān.

श्रुत्वा विनष्टान् वार्ष्णेयान् सभोजकुकुरान्धकान्। पाण्डवाः शोकसंतप्ता वित्रस्तमनसो ऽभवन्।

śrutvā vinaṣṭān vārṣṇeyān sabhojakukurāndhakān. pāṇḍavāḥ śokasaṃtaptā vitrastamanaso 'bhavan.

ततो ऽर्जुनस् तान् आमन्त्र्य केशवस्य प्रियः सखा। प्रययौ मातुलं द्रष्टुं नेदम् अस्तीति चाब्रवीत्।

tato 'rjunas tān āmantrya keśavasya priyaḥ sakhā. prayayau mātulaṃ draṣṭuṃ nedam astīti cābravīt.

स वृष्णिनिलयं गत्वा दारुकेण सह प्रभो। ददर्श द्वारकां वीरो मृतनाथाम् इव स्त्रियम्।

sa vṛṣṇinilayaṃ gatvā dārukeṇa saha prabho. dadarśa dvārakāṃ vīro mṛtanāthām iva striyam.

याः स्म ता लोकनाथेन नाथवत्यः पुराभवन्। तास् त्व् अनाथास् तदा नाथं पार्थं दृष्ट्वा विचुक्रुशुः। अर्जुनं ताः स्म नाथं च दृष्ट्वानाथं विचुक्रुशुः।

yāḥ sma tā lokanāthena nāthavatyaḥ purābhavan. tās tv anāthās tadā nāthaṃ pārthaṃ dṛṣṭvā vicukruśuḥ. arjunaṃ tāḥ sma nāthaṃ ca dṛṣṭvānāthaṃ vicukruśuḥ.

षोडशस्त्रीसहस्राणि वासुदेवपरिग्रहः। तासाम् आसीन् महान् नादो दृष्ट्वैवार्जुनम् आगतम्।

ṣoḍaśastrīsahasrāṇi vāsudevaparigrahaḥ. tāsām āsīn mahān nādo dṛṣṭvaivārjunam āgatam.

तास् तु दृष्ट्वैव कौरव्यो बाष्पेण पिहितो ऽर्जुनः। हीनाः कृष्णेन पुत्रैश् च नाशकत् सो ऽभिवीक्षितुम्।

tās tu dṛṣṭvaiva kauravyo bāṣpeṇa pihito 'rjunaḥ. hīnāḥ kṛṣṇena putraiś ca nāśakat so 'bhivīkṣitum.

तां स वृष्ण्यन्धकजलां हयमीनां रथोडुपाम्। वादित्ररथघोषौघां वेश्मतीर्थमहाग्रहाम्।

tāṃ sa vṛṣṇyandhakajalāṃ hayamīnāṃ rathoḍupām. vāditrarathaghoṣaughāṃ veśmatīrthamahāgrahām.

रत्नशैवलसंघाटां वज्रप्राकारमालिनीम्। रथ्यास्रोतोजलावर्तां चत्वरस्तिमितह्रदाम्।

ratnaśaivalasaṃghāṭāṃ vajraprākāramālinīm. rathyāsrotojalāvartāṃ catvarastimitahradām.

रामकृष्णमहाग्राहां द्वारकासरितं तदा। कालपाशग्रहां घोरां नदीं वैतरणीम् इव।

rāmakṛṣṇamahāgrāhāṃ dvārakāsaritaṃ tadā. kālapāśagrahāṃ ghorāṃ nadīṃ vaitaraṇīm iva.

तां ददर्शार्जुनो धीमान् विहीनां वृष्णिपुंगवैः। गतश्रियं निरानन्दां पद्मिनीं शिशिरे यथा।

tāṃ dadarśārjuno dhīmān vihīnāṃ vṛṣṇipuṃgavaiḥ. gataśriyaṃ nirānandāṃ padminīṃ śiśire yathā.

तां दृष्ट्वा द्वारकां पार्थस् ताश् च कृष्णस्य योषितः। सस्वनं बाष्पम् उत्सृज्य निपपात महीतले।

tāṃ dṛṣṭvā dvārakāṃ pārthas tāś ca kṛṣṇasya yoṣitaḥ. sasvanaṃ bāṣpam utsṛjya nipapāta mahītale.

सात्राजिती ततः सत्या रुक्मिणी च विशां पते। अभिपत्य प्ररुरुदुः परिवार्य धनंजयम्।

sātrājitī tataḥ satyā rukmiṇī ca viśāṃ pate. abhipatya praruruduḥ parivārya dhanaṃjayam.

ततस् ताः काञ्चने पीठे समुत्थायोपवेश्य च। अब्रुवन्त्यो महात्मानं परिवार्योपतस्थिरे।

tatas tāḥ kāñcane pīṭhe samutthāyopaveśya ca. abruvantyo mahātmānaṃ parivāryopatasthire.

ततः संस्तूय गोविन्दं कथयित्वा च पाण्डवः। आश्वास्य ताः स्त्रियश् चापि मातुलं द्रष्टुम् अभ्यगात्।

tataḥ saṃstūya govindaṃ kathayitvā ca pāṇḍavaḥ. āśvāsya tāḥ striyaś cāpi mātulaṃ draṣṭum abhyagāt.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...