रामायण 7.37 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

रामायण

←उत्तर काण्ड

←अध्याय 37→

[rm-7-37] • 15 श्लोकाः

विमृश्य च ततो रामो वयस्यम् अकुतोभयम्। प्रतर्दनं काशिपतिं परिष्वज्येदम् अब्रवीत्।

vimṛśya ca tato rāmo vayasyam akutobhayam. pratardanaṃ kāśipatiṃ pariṣvajyedam abravīt.

दर्शिता भवता प्रीतिर् दर्शितं सौहृदं परम्। उद्योगश् च कृतो राजन् भरतेन त्वया सह।

darśitā bhavatā prītir darśitaṃ sauhṛdaṃ param. udyogaś ca kṛto rājan bharatena tvayā saha.

तद् भवान् अद्य काशेयीं पुरीं वाराणसीं व्रज। रमणीयां त्वया गुप्तां सुप्राकारां सुतोरणाम्।

tad bhavān adya kāśeyīṃ purīṃ vārāṇasīṃ vraja. ramaṇīyāṃ tvayā guptāṃ suprākārāṃ sutoraṇām.

एतावद् उक्त्वा उत्थाय काकुत्स्थः परमासनात्। पर्यष्वजत धर्मात्मा निरन्तरम् उरोगतम्।

etāvad uktvā utthāya kākutsthaḥ paramāsanāt. paryaṣvajata dharmātmā nirantaram urogatam.

विसृज्य तं वयस्यं स स्वागतान् पृथिवीपतीन्। प्रहसन् राघवो वाक्यम् उवाच मधुराक्षरम्।

visṛjya taṃ vayasyaṃ sa svāgatān pṛthivīpatīn. prahasan rāghavo vākyam uvāca madhurākṣaram.

भवतां प्रीतिर् अव्यग्रा तेजसा परिरक्षिता। धर्मश् च नियतो नित्यं सत्यं च भवतां सदा।

bhavatāṃ prītir avyagrā tejasā parirakṣitā. dharmaś ca niyato nityaṃ satyaṃ ca bhavatāṃ sadā.

युष्माकं च प्रभावेन तेजसा च महात्मनाम्। हतो दुरात्मा दुर्बुद्धी रावणो राक्षसाधिपः।

yuṣmākaṃ ca prabhāvena tejasā ca mahātmanām. hato durātmā durbuddhī rāvaṇo rākṣasādhipaḥ.

हेतुमात्रम् अहं तत्र भवतां तेजसां हतः। रावणः सगणो युद्धे सपुत्रः सहबान्धवः।

hetumātram ahaṃ tatra bhavatāṃ tejasāṃ hataḥ. rāvaṇaḥ sagaṇo yuddhe saputraḥ sahabāndhavaḥ.

भवन्तश् च समानीता भरतेन महात्मना। श्रुत्वा जनकराजस्य कानने तनयां हृताम्।

bhavantaś ca samānītā bharatena mahātmanā. śrutvā janakarājasya kānane tanayāṃ hṛtām.

उद्युक्तानां च सर्वेषां पार्थिवानां महात्मनाम्। कालो ह्य् अतीतः सुमहान् गमने रोचतां मतिः।

udyuktānāṃ ca sarveṣāṃ pārthivānāṃ mahātmanām. kālo hy atītaḥ sumahān gamane rocatāṃ matiḥ.

प्रत्यूचुस् तं च राजानो हर्षेण महतान्विताः। दिष्ट्या त्वं विजयी राम राज्यं चापि प्रतिष्ठितम्।

pratyūcus taṃ ca rājāno harṣeṇa mahatānvitāḥ. diṣṭyā tvaṃ vijayī rāma rājyaṃ cāpi pratiṣṭhitam.

दिष्ट्या प्रत्याहृता सीता दिष्ट्या शत्रुः पराजितः। एष नः परमः काम एषा नः कीर्तिर् उत्तमा।

diṣṭyā pratyāhṛtā sītā diṣṭyā śatruḥ parājitaḥ. eṣa naḥ paramaḥ kāma eṣā naḥ kīrtir uttamā.

यत् त्वां विजयिनं राम पश्यामो हतशात्रवम्। उपपन्नं च काकुत्स्थ यत् त्वम् अस्मान् प्रशंससि।

yat tvāṃ vijayinaṃ rāma paśyāmo hataśātravam. upapannaṃ ca kākutstha yat tvam asmān praśaṃsasi.

प्रशंसार्हा हि जानन्ति प्रशंसां वक्तुम् ईदृशीम्। आपृच्छामो गमिष्यामो हृदिस्थो नः सदा भवान्।

praśaṃsārhā hi jānanti praśaṃsāṃ vaktum īdṛśīm. āpṛcchāmo gamiṣyāmo hṛdistho naḥ sadā bhavān.

भवेच् च ते महाराज प्रीतिर् अस्मासु नित्यदा।

bhavec ca te mahārāja prītir asmāsu nityadā.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...