रामायण 5.64 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

रामायण

←सुन्दर काण्ड→

←अध्याय 64→

[rm-5-64] • 15 श्लोकाः

एवम् उक्तो हनुमता रामो दशरथात्मजः। तं मणिं हृदये कृत्वा प्ररुरोद सलक्ष्मणः।

evam ukto hanumatā rāmo daśarathātmajaḥ. taṃ maṇiṃ hṛdaye kṛtvā praruroda salakṣmaṇaḥ.

तं तु दृष्ट्वा मणिश्रेष्ठं राघवः शोककर्शितः। नेत्राभ्याम् अश्रुपूर्णाभ्यां सुग्रीवम् इदम् अब्रवीत्।

taṃ tu dṛṣṭvā maṇiśreṣṭhaṃ rāghavaḥ śokakarśitaḥ. netrābhyām aśrupūrṇābhyāṃ sugrīvam idam abravīt.

यथैव धेनुः स्रवति स्नेहाद् वत्सस्य वत्सला। तथा ममापि हृदयं मणिरत्नस्य दर्शनात्।

yathaiva dhenuḥ sravati snehād vatsasya vatsalā. tathā mamāpi hṛdayaṃ maṇiratnasya darśanāt.

मणिरत्नम् इदं दत्तं वैदेह्याः श्वशुरेण मे। वधूकाले यथा बद्धम् अधिकं मूर्ध्नि शोभते।

maṇiratnam idaṃ dattaṃ vaidehyāḥ śvaśureṇa me. vadhūkāle yathā baddham adhikaṃ mūrdhni śobhate.

अयं हि जलसंभूतो मणिः प्रवरपूजितः। यज्ञे परमतुष्टेन दत्तः शक्रेण धीमता।

ayaṃ hi jalasaṃbhūto maṇiḥ pravarapūjitaḥ. yajñe paramatuṣṭena dattaḥ śakreṇa dhīmatā.

इमं दृष्ट्वा मणिश्रेष्ठं तथा तातस्य दर्शनम्। अद्यास्म्य् अवगतः सौम्य वैदेहस्य तथा विभोः।

imaṃ dṛṣṭvā maṇiśreṣṭhaṃ tathā tātasya darśanam. adyāsmy avagataḥ saumya vaidehasya tathā vibhoḥ.

अयं हि शोभते तस्याः प्रियाया मूर्ध्नि मे मणिः। अद्यास्य दर्शनेनाहं प्राप्तां ताम् इव चिन्तये।

ayaṃ hi śobhate tasyāḥ priyāyā mūrdhni me maṇiḥ. adyāsya darśanenāhaṃ prāptāṃ tām iva cintaye.

किम् आह सीता वैदेही ब्रूहि सौम्य पुनः पुनः। परासुम् इव तोयेन सिञ्चन्ती वाक्यवारिणा।

kim āha sītā vaidehī brūhi saumya punaḥ punaḥ. parāsum iva toyena siñcantī vākyavāriṇā.

इतस् तु किं दुःखतरं यद् इमं वारिसंभवम्। मणिं पश्यामि सौमित्रे वैदेहीम् आगतं विना।

itas tu kiṃ duḥkhataraṃ yad imaṃ vārisaṃbhavam. maṇiṃ paśyāmi saumitre vaidehīm āgataṃ vinā.

चिरं जीवति वैदेही यदि मासं धरिष्यति। क्षणं सौम्य न जीवेयं विना ताम् असितेक्षणाम्।

ciraṃ jīvati vaidehī yadi māsaṃ dhariṣyati. kṣaṇaṃ saumya na jīveyaṃ vinā tām asitekṣaṇām.

नय माम् अपि तं देशं यत्र दृष्टा मम प्रिया। न तिष्ठेयं क्षणम् अपि प्रवृत्तिम् उपलभ्य च।

naya mām api taṃ deśaṃ yatra dṛṣṭā mama priyā. na tiṣṭheyaṃ kṣaṇam api pravṛttim upalabhya ca.

कथं सा मम सुश्रोणि भीरु भीरुः सती तदा। भयावहानां घोराणां मध्ये तिष्ठति रक्षसाम्।

kathaṃ sā mama suśroṇi bhīru bhīruḥ satī tadā. bhayāvahānāṃ ghorāṇāṃ madhye tiṣṭhati rakṣasām.

शारदस् तिमिरोन्मुखो नूनं चन्द्र इवाम्बुदैः। आवृतं वदनं तस्या न विराजति राक्षसैः।

śāradas timironmukho nūnaṃ candra ivāmbudaiḥ. āvṛtaṃ vadanaṃ tasyā na virājati rākṣasaiḥ.

किम् आह सीता हनुमंस् तत्त्वतः कथयस्व मे। एतेन खलु जीविष्ये भेषजेनातुरो यथा।

kim āha sītā hanumaṃs tattvataḥ kathayasva me. etena khalu jīviṣye bheṣajenāturo yathā.

मधुरा मधुरालापा किम् आह मम भामिनी। मद्विहीना वरारोहा हनुमन् कथयस्व मे। दुःखाद् दुःखतरं प्राप्य कथं जीवति जानकी।

madhurā madhurālāpā kim āha mama bhāminī. madvihīnā varārohā hanuman kathayasva me. duḥkhād duḥkhataraṃ prāpya kathaṃ jīvati jānakī.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...