महाभारत 6.115 (श्लोक 1)

Project Home / Contents

महाभारत

←भीष्म पर्व→

←अध्याय 115→

[mh-6-115] • 65 श्लोकाः

धृतराष्ट्र उवाच। कथम् आसंस् तदा योधा हीना भीष्मेण संजय। बलिना देवकल्पेन गुर्वर्थे ब्रह्मचारिणा।

dhṛtarāṣṭra uvāca. katham āsaṃs tadā yodhā hīnā bhīṣmeṇa saṃjaya. balinā devakalpena gurvarthe brahmacāriṇā.

तदैव निहतान् मन्ये कुरून् अन्यांश् च पार्थिवान्। न प्राहरद् यदा भीष्मो घृणित्वाद् द्रुपदात्मजे।

tadaiva nihatān manye kurūn anyāṃś ca pārthivān. na prāharad yadā bhīṣmo ghṛṇitvād drupadātmaje.

ततो दुःखतरं मन्ये किम् अन्यत् प्रभविष्यति। यद् अद्य पितरं श्रुत्वा निहतं मम दुर्मतेः।

tato duḥkhataraṃ manye kim anyat prabhaviṣyati. yad adya pitaraṃ śrutvā nihataṃ mama durmateḥ.

अश्मसारमयं नूनं हृदयं मम संजय। श्रुत्वा विनिहतं भीष्मं शतधा यन् न दीर्यते।

aśmasāramayaṃ nūnaṃ hṛdayaṃ mama saṃjaya. śrutvā vinihataṃ bhīṣmaṃ śatadhā yan na dīryate.

पुनः पुनर् न मृष्यामि हतं देवव्रतं रणे। न हतो जामदग्न्येन दिव्यैर् अस्त्रैः स्म यः पुरा। स हतो द्रौपदेयेन पाञ्चाल्येन शिखण्डिना।

punaḥ punar na mṛṣyāmi hataṃ devavrataṃ raṇe. na hato jāmadagnyena divyair astraiḥ sma yaḥ purā. sa hato draupadeyena pāñcālyena śikhaṇḍinā.

यद् अद्य निहतेनाजौ भीष्मेण जयम् इच्छता। चेष्टितं नरसिंहेन तन् मे कथय संजय।

yad adya nihatenājau bhīṣmeṇa jayam icchatā. ceṣṭitaṃ narasiṃhena tan me kathaya saṃjaya.

संजय उवाच। सायाह्ने न्यपतद् भूमौ धार्तराष्ट्रान् विषादयन्। पाञ्चालानां ददद् धर्षं कुरुवृद्धः पितामहः।

saṃjaya uvāca. sāyāhne nyapatad bhūmau dhārtarāṣṭrān viṣādayan. pāñcālānāṃ dadad dharṣaṃ kuruvṛddhaḥ pitāmahaḥ.

स शेते शरतल्पस्थो मेदिनीम् अस्पृशंस् तदा। भीष्मो रथात् प्रपतितः प्रच्युतो धरणीतले।

sa śete śaratalpastho medinīm aspṛśaṃs tadā. bhīṣmo rathāt prapatitaḥ pracyuto dharaṇītale.

हा हेति तुमुलः शब्दो भूतानां समपद्यत। सीमावृक्षे निपतिते कुरूणां समितिक्षये।

hā heti tumulaḥ śabdo bhūtānāṃ samapadyata. sīmāvṛkṣe nipatite kurūṇāṃ samitikṣaye.

उभयोः सेनयो राजन् क्षत्रियान् भयम् आविशत्। भीष्मं शंतनवं दृष्ट्वा विशीर्णकवचध्वजम्। कुरवः पर्यवर्तन्त पाण्डवाश् च विशां पते।

ubhayoḥ senayo rājan kṣatriyān bhayam āviśat. bhīṣmaṃ śaṃtanavaṃ dṛṣṭvā viśīrṇakavacadhvajam. kuravaḥ paryavartanta pāṇḍavāś ca viśāṃ pate.

खं तमोवृतम् आसीच् च नासीद् भानुमतः प्रभा। कुरुपाण्डवयोश् छत्रे आधारे च धनुष्मताम्। ररास पृथिवी चैव भीष्मे शांतनवे हते।

khaṃ tamovṛtam āsīc ca nāsīd bhānumataḥ prabhā. kurupāṇḍavayoś chatre ādhāre ca dhanuṣmatām. rarāsa pṛthivī caiva bhīṣme śāṃtanave hate.

अयं ब्रह्मविदां श्रेष्ठो अयं ब्रह्मविदां गतिः। इत्य् अभाषन्त भूतानि शयानं भरतर्षभम्।

ayaṃ brahmavidāṃ śreṣṭho ayaṃ brahmavidāṃ gatiḥ. ity abhāṣanta bhūtāni śayānaṃ bharatarṣabham.

अयं पितरम् आज्ञाय कामार्तं शंतनुं पुरा। ऊर्ध्वरेतसम् आत्मानं चकार पुरुषर्षभः।

ayaṃ pitaram ājñāya kāmārtaṃ śaṃtanuṃ purā. ūrdhvaretasam ātmānaṃ cakāra puruṣarṣabhaḥ.

इति स्म शरतल्पस्थं भरतानाम् अमध्यमम्। ऋषयः पर्यधावन्त सहिताः सिद्धचारणैः।

iti sma śaratalpasthaṃ bharatānām amadhyamam. ṛṣayaḥ paryadhāvanta sahitāḥ siddhacāraṇaiḥ.

हते शांतनवे भीष्मे भरतानां पितामहे। न किं चित् प्रत्यपद्यन्त पुत्रास् तव च भारत।

hate śāṃtanave bhīṣme bharatānāṃ pitāmahe. na kiṃ cit pratyapadyanta putrās tava ca bhārata.

विवर्णवदनाश् चासन् गतश्रीकाश् च भारत। अतिष्ठन् व्रीडिताश् चैव ह्रिया युक्ता ह्य् अधोमुखाः।

vivarṇavadanāś cāsan gataśrīkāś ca bhārata. atiṣṭhan vrīḍitāś caiva hriyā yuktā hy adhomukhāḥ.

पाण्डवाश् च जयं लब्ध्वा संग्रामशिरसि स्थिताः। सर्वे दध्मुर् महाशङ्खान् हेमजालपरिष्कृतान्।

pāṇḍavāś ca jayaṃ labdhvā saṃgrāmaśirasi sthitāḥ. sarve dadhmur mahāśaṅkhān hemajālapariṣkṛtān.

भृशं तूर्यनिनादेषु वाद्यमानेषु चानघ। अपश्याम रणे राजन् भीमसेनं महाबलम्। आक्रीडमानं कौन्तेयं हर्षेण महता युतम्।

bhṛśaṃ tūryaninādeṣu vādyamāneṣu cānagha. apaśyāma raṇe rājan bhīmasenaṃ mahābalam. ākrīḍamānaṃ kaunteyaṃ harṣeṇa mahatā yutam.

निहत्य समरे शत्रून् महाबलसमन्वितान्। संमोहश् चापि तुमुलः कुरूणाम् अभवत् तदा।

nihatya samare śatrūn mahābalasamanvitān. saṃmohaś cāpi tumulaḥ kurūṇām abhavat tadā.

कर्णदुर्योधनौ चापि निःश्वसेतां मुहुर् मुहुः। तथा निपतिते भीष्मे कौरवाणां धुरंधरे। हाहाकारम् अभूत् सर्वं निर्मर्यादम् अवर्तत।

karṇaduryodhanau cāpi niḥśvasetāṃ muhur muhuḥ. tathā nipatite bhīṣme kauravāṇāṃ dhuraṃdhare. hāhākāram abhūt sarvaṃ nirmaryādam avartata.

दृष्ट्वा च पतितं भीष्मं पुत्रो दुःशासनस् तव। उत्तमं जवम् आस्थाय द्रोणानीकं समाद्रवत्। आगतस् त्वरमाणस् तु बलेन महता वृतः। समेत्य पुरुषव्याघ्र त्वरमाणो महारथः। दुःशासनं द्रुततरं द्रोणविज्ञापनाय तत्।

dṛṣṭvā ca patitaṃ bhīṣmaṃ putro duḥśāsanas tava. uttamaṃ javam āsthāya droṇānīkaṃ samādravat. āgatas tvaramāṇas tu balena mahatā vṛtaḥ. sametya puruṣavyāghra tvaramāṇo mahārathaḥ. duḥśāsanaṃ drutataraṃ droṇavijñāpanāya tat.

भ्रात्रा प्रस्थापितो वीरः स्वेनानीकेन दंशितः। प्रययौ पुरुषव्याघ्रः स्वसैन्यम् अभिचोदयन्।

bhrātrā prasthāpito vīraḥ svenānīkena daṃśitaḥ. prayayau puruṣavyāghraḥ svasainyam abhicodayan.

तम् आयान्तम् अभिप्रेक्ष्य कुरवः पर्यवारयन्। दुःशासनं महाराज किम् अयं वक्ष्यतीति वै।

tam āyāntam abhiprekṣya kuravaḥ paryavārayan. duḥśāsanaṃ mahārāja kim ayaṃ vakṣyatīti vai.

ततो द्रोणाय निहतं भीष्मम् आचष्ट कौरवः। द्रोणस् तद् अप्रियं श्रुत्वा सहसा न्यपतद् रथात्।

tato droṇāya nihataṃ bhīṣmam ācaṣṭa kauravaḥ. droṇas tad apriyaṃ śrutvā sahasā nyapatad rathāt.

स संज्ञाम् उपलभ्याथ भारद्वाजः प्रतापवान्। निवारयाम् आस तदा स्वान्य् अनीकानि मारिष।

sa saṃjñām upalabhyātha bhāradvājaḥ pratāpavān. nivārayām āsa tadā svāny anīkāni māriṣa.

विनिवृत्तान् कुरून् दृष्ट्वा पाण्डवापि स्वसैनिकान्। दूतैः शीघ्राश्वसंयुक्तैर् अवहारम् अकारयन्।

vinivṛttān kurūn dṛṣṭvā pāṇḍavāpi svasainikān. dūtaiḥ śīghrāśvasaṃyuktair avahāram akārayan.

विनिवृत्तेषु सैन्येषु पारंपर्येण सर्वशः। विमुक्तकवचाः सर्वे भीष्मम् ईयुर् नराधिपाः।

vinivṛtteṣu sainyeṣu pāraṃparyeṇa sarvaśaḥ. vimuktakavacāḥ sarve bhīṣmam īyur narādhipāḥ.

व्युपारम्य ततो युद्धाद् योधाः शतसहस्रशः। उपतस्थुर् महात्मानं प्रजापतिम् इवामराः।

vyupāramya tato yuddhād yodhāḥ śatasahasraśaḥ. upatasthur mahātmānaṃ prajāpatim ivāmarāḥ.

ते तु भीष्मं समासाद्य शयानं भरतर्षभम्। अभिवाद्य व्यतिष्ठन्त पाण्डवाः कुरुभिः सह।

te tu bhīṣmaṃ samāsādya śayānaṃ bharatarṣabham. abhivādya vyatiṣṭhanta pāṇḍavāḥ kurubhiḥ saha.

अथ पाण्डून् कुरूंश् चैव प्रणिपत्याग्रतः स्थितान्। अभ्यभाषत धर्मात्मा भीष्मः शांतनवस् तदा।

atha pāṇḍūn kurūṃś caiva praṇipatyāgrataḥ sthitān. abhyabhāṣata dharmātmā bhīṣmaḥ śāṃtanavas tadā.

स्वागतं वो महाभागाः स्वागतं वो महारथाः। तुष्यामि दर्शनाच् चाहं युष्माकम् अमरोपमाः।

svāgataṃ vo mahābhāgāḥ svāgataṃ vo mahārathāḥ. tuṣyāmi darśanāc cāhaṃ yuṣmākam amaropamāḥ.

अभिनन्द्य स तान् एवं शिरसा लम्बताब्रवीत्। परिपार्श्वे तव सुतान् स्थितान् उद्वीक्ष्य भारत। शिरो मे लम्बते ऽत्यर्थम् उपधानं प्रदीयताम्। एतच् छ्रुत्वा तु वचनं भीष्माद् भागीरथीसुतात्।

abhinandya sa tān evaṃ śirasā lambatābravīt. paripārśve tava sutān sthitān udvīkṣya bhārata. śiro me lambate 'tyartham upadhānaṃ pradīyatām. etac chrutvā tu vacanaṃ bhīṣmād bhāgīrathīsutāt.

ततो नृपाः समाजह्रुस् तनूनि च मृदूनि च। उपधानानि मुख्यानि नैच्छत् तानि पितामहः।

tato nṛpāḥ samājahrus tanūni ca mṛdūni ca. upadhānāni mukhyāni naicchat tāni pitāmahaḥ.

अब्रवीच् च नरव्याघ्रः प्रहसन्न् इव तान् नृपान्। नैतानि वीरशय्यासु युक्तरूपाणि पार्थिवाः।

abravīc ca naravyāghraḥ prahasann iva tān nṛpān. naitāni vīraśayyāsu yuktarūpāṇi pārthivāḥ.

ततो वीक्ष्य नरश्रेष्ठम् अभ्यभाषत पाण्डवम्। धनंजयं दीर्घबाहुं सर्वलोकमहारथम्।

tato vīkṣya naraśreṣṭham abhyabhāṣata pāṇḍavam. dhanaṃjayaṃ dīrghabāhuṃ sarvalokamahāratham.

धनंजय महाबाहो शिरसो मे ऽस्य लम्बतः। दीयताम् उपधानं वै यद् युक्तम् इह मन्यसे।

dhanaṃjaya mahābāho śiraso me 'sya lambataḥ. dīyatām upadhānaṃ vai yad yuktam iha manyase.

स संन्यस्य महच् चापम् अभिवाद्य पितामहम्। नेत्राभ्याम् अश्रुपूर्णाभ्याम् इदं वचनम् अब्रवीत्।

sa saṃnyasya mahac cāpam abhivādya pitāmaham. netrābhyām aśrupūrṇābhyām idaṃ vacanam abravīt.

आज्ञापय कुरुश्रेष्ठ सर्वशस्त्रभृतां वर। प्रेष्यो ऽहं तव दुर्धर्ष क्रियतां किं पितामह।

ājñāpaya kuruśreṣṭha sarvaśastrabhṛtāṃ vara. preṣyo 'haṃ tava durdharṣa kriyatāṃ kiṃ pitāmaha.

तम् अब्रवीच् छांतनवः शिरो मे तात लम्बते। उपधानं कुरुश्रेष्ठ फल्गुनोपनयस्व मे। शयनस्यानुरूपं हि शीघ्रं वीर प्रयच्छ मे।

tam abravīc chāṃtanavaḥ śiro me tāta lambate. upadhānaṃ kuruśreṣṭha phalgunopanayasva me. śayanasyānurūpaṃ hi śīghraṃ vīra prayaccha me.

त्वं हि पार्थ महाबाहो श्रेष्ठः सर्वधनुष्मताम्। क्षत्रधर्मस्य वेत्ता च बुद्धिसत्त्वगुणान्वितः।

tvaṃ hi pārtha mahābāho śreṣṭhaḥ sarvadhanuṣmatām. kṣatradharmasya vettā ca buddhisattvaguṇānvitaḥ.

फल्गुनस् तु तथेत्य् उक्त्वा व्यवसायपुरोजवः। प्रगृह्यामन्त्र्य गाण्डीवं शरांश् च नतपर्वणः।

phalgunas tu tathety uktvā vyavasāyapurojavaḥ. pragṛhyāmantrya gāṇḍīvaṃ śarāṃś ca nataparvaṇaḥ.

अनुमान्य महात्मानं भरतानाम् अमध्यमम्। त्रिभिस् तीक्ष्णैर् महावेगैर् उदगृह्णाच् छिरः शरैः।

anumānya mahātmānaṃ bharatānām amadhyamam. tribhis tīkṣṇair mahāvegair udagṛhṇāc chiraḥ śaraiḥ.

अभिप्राये तु विदिते धर्मात्मा सव्यसाचिना। अतुष्यद् भरतश्रेष्ठो भीष्मो धर्मार्थतत्त्ववित्। उपधाने तथा दत्ते भीष्मस्य सव्यसाचिना। भीष्मो ऽपि भरतां श्रेष्ठः सर्वधर्मार्थतत्त्ववित्।

abhiprāye tu vidite dharmātmā savyasācinā. atuṣyad bharataśreṣṭho bhīṣmo dharmārthatattvavit. upadhāne tathā datte bhīṣmasya savyasācinā. bhīṣmo 'pi bharatāṃ śreṣṭhaḥ sarvadharmārthatattvavit.

उपधानेन दत्तेन प्रत्यनन्दद् धनंजयम्। प्राह सर्वान् समुद्वीक्ष्य भरतान् भारतं प्रति। कुन्तीपुत्रं युधां श्रेष्ठं सुहृदां प्रीतिवर्धनम्।

upadhānena dattena pratyanandad dhanaṃjayam. prāha sarvān samudvīkṣya bharatān bhārataṃ prati. kuntīputraṃ yudhāṃ śreṣṭhaṃ suhṛdāṃ prītivardhanam.

अनुरूपं शयानस्य पाण्डवोपहितं त्वया। यद्य् अन्यथा प्रवर्तेथाः शपेयं त्वाम् अहं रुषा।

anurūpaṃ śayānasya pāṇḍavopahitaṃ tvayā. yady anyathā pravartethāḥ śapeyaṃ tvām ahaṃ ruṣā.

एवम् एतन् महाबाहो धर्मेषु परिनिष्ठितम्। स्वप्तव्यं क्षत्रियेणाजौ शरतल्पगतेन वै।

evam etan mahābāho dharmeṣu pariniṣṭhitam. svaptavyaṃ kṣatriyeṇājau śaratalpagatena vai.

एवम् उक्त्वा तु बीभत्सुं सर्वांस् तान् अब्रवीद् वचः। राज्ञश् च राजपुत्रांश् च पाण्डवेनाभि संस्थितान्। पश्यध्वम् उपधानं मे पाण्डवेनाभिसंधितम्।

evam uktvā tu bībhatsuṃ sarvāṃs tān abravīd vacaḥ. rājñaś ca rājaputrāṃś ca pāṇḍavenābhi saṃsthitān. paśyadhvam upadhānaṃ me pāṇḍavenābhisaṃdhitam.

शयेयम् अस्यां शय्यायां यावद् आवर्तनं रवेः। ये तदा पारयिष्यन्ति ते मां द्रक्ष्यन्ति वै नृपाः।

śayeyam asyāṃ śayyāyāṃ yāvad āvartanaṃ raveḥ. ye tadā pārayiṣyanti te māṃ drakṣyanti vai nṛpāḥ.

दिशं वैश्रवणाक्रान्तां यदा गन्ता दिवाकरः। अर्चिष्मान् प्रतपंल् लोकान् रथेनोत्तमतेजसा। विमोक्ष्ये ऽहं तदा प्राणान् सुहृदः सुप्रियान् अपि।

diśaṃ vaiśravaṇākrāntāṃ yadā gantā divākaraḥ. arciṣmān pratapaṃl lokān rathenottamatejasā. vimokṣye 'haṃ tadā prāṇān suhṛdaḥ supriyān api.

परिखा खन्यताम् अत्र ममावसदने नृपाः। उपासिष्ये विवस्वन्तम् एवं शरशताचितः। उपारमध्वं संग्रामाद् वैराण्य् उत्सृज्य पार्थिवाः।

parikhā khanyatām atra mamāvasadane nṛpāḥ. upāsiṣye vivasvantam evaṃ śaraśatācitaḥ. upāramadhvaṃ saṃgrāmād vairāṇy utsṛjya pārthivāḥ.

उपातिष्ठन्न् अथो वैद्याः शल्योद्धरणकोविदाः। सर्वोपकरणैर् युक्ताः कुशलास् ते सुशिक्षिताः।

upātiṣṭhann atho vaidyāḥ śalyoddharaṇakovidāḥ. sarvopakaraṇair yuktāḥ kuśalās te suśikṣitāḥ.

तान् दृष्ट्वा जाह्नवीपुत्रः प्रोवाच वचनं तदा। दत्तदेया विसृज्यन्तां पूजयित्वा चिकित्सकाः।

tān dṛṣṭvā jāhnavīputraḥ provāca vacanaṃ tadā. dattadeyā visṛjyantāṃ pūjayitvā cikitsakāḥ.

एवंगते न हीदानीं वैद्यैः कार्यम् इहास्ति मे। भवन्तः कुशला नित्यं भिषजो वेदनाहराः। उवाच पुत्रो गंगाया न वैद्यैः कार्यम् अस्ति मे। क्षत्रधर्मप्रशस्तां हि प्राप्तो ऽस्मि परमां गतिम्।

evaṃgate na hīdānīṃ vaidyaiḥ kāryam ihāsti me. bhavantaḥ kuśalā nityaṃ bhiṣajo vedanāharāḥ. uvāca putro gaṃgāyā na vaidyaiḥ kāryam asti me. kṣatradharmapraśastāṃ hi prāpto 'smi paramāṃ gatim.

नैष धर्मो महीपालाः शरतल्पगतस्य मे। एतान् पूजय राजेन्द्र वस्त्रालंकरणादिभिः। एतैर् एव शरैश् चाहं दग्धव्यो ऽन्ते नराधिपाः। विद्यास् तिष्ठन्ति कुशलाः सदा व्याधिचिकित्सने।

naiṣa dharmo mahīpālāḥ śaratalpagatasya me. etān pūjaya rājendra vastrālaṃkaraṇādibhiḥ. etair eva śaraiś cāhaṃ dagdhavyo 'nte narādhipāḥ. vidyās tiṣṭhanti kuśalāḥ sadā vyādhicikitsane.

तच् छ्रुत्वा वचनं तस्य पुत्रो दुर्योधनस् तव। वैद्यान् विसर्जयाम् आस पूजयित्वा यथार्हतः।

tac chrutvā vacanaṃ tasya putro duryodhanas tava. vaidyān visarjayām āsa pūjayitvā yathārhataḥ.

ततस् ते विस्मयं जग्मुर् नानाजनपदेश्वराः। स्थितिं धर्मे परां दृष्ट्वा भीष्मस्यामिततेजसः।

tatas te vismayaṃ jagmur nānājanapadeśvarāḥ. sthitiṃ dharme parāṃ dṛṣṭvā bhīṣmasyāmitatejasaḥ.

उपधानं ततो दत्त्वा पितुस् तव जनेश्वर। सहिताः पाण्डवाः सर्वे कुरवश् च महारथाः।

upadhānaṃ tato dattvā pitus tava janeśvara. sahitāḥ pāṇḍavāḥ sarve kuravaś ca mahārathāḥ.

उपगम्य महात्मानं शयानं शयने शुभे। ते ऽभिवाद्य ततो भीष्मं कृत्वा चाभिप्रदक्षिणम्।

upagamya mahātmānaṃ śayānaṃ śayane śubhe. te 'bhivādya tato bhīṣmaṃ kṛtvā cābhipradakṣiṇam.

विधाय रक्षां भीष्मस्य सर्व एव समन्ततः। वीराः स्वशिबिराण्य् एव ध्यायन्तः परमातुराः। निवेशायाभ्युपागच्छन् सायाह्ने रुधिरोक्षिताः।

vidhāya rakṣāṃ bhīṣmasya sarva eva samantataḥ. vīrāḥ svaśibirāṇy eva dhyāyantaḥ paramāturāḥ. niveśāyābhyupāgacchan sāyāhne rudhirokṣitāḥ.

निविष्टान् पाण्डवांश् चापि प्रीयमाणान् महारथान्। भीष्मस्य पतनाद् धृष्टान् उपगम्य महारथान्। उवाच यादवः काले धर्मपुत्रं युधिष्ठिरम्।

niviṣṭān pāṇḍavāṃś cāpi prīyamāṇān mahārathān. bhīṣmasya patanād dhṛṣṭān upagamya mahārathān. uvāca yādavaḥ kāle dharmaputraṃ yudhiṣṭhiram.

दिष्ट्या जयसि कौरव्य दिष्ट्या भीष्मो निपातितः। अवध्यो मानुषैर् एष सत्यसंधो महारथः।

diṣṭyā jayasi kauravya diṣṭyā bhīṣmo nipātitaḥ. avadhyo mānuṣair eṣa satyasaṃdho mahārathaḥ.

अथ वा दैवतैः पार्थ सर्वशस्त्रास्त्रपारगः। त्वां तु चक्षुर्हणं प्राप्य दग्धो घोरेण चक्षुषा।

atha vā daivataiḥ pārtha sarvaśastrāstrapāragaḥ. tvāṃ tu cakṣurhaṇaṃ prāpya dagdho ghoreṇa cakṣuṣā.

एवम् उक्तो धर्मराजः प्रत्युवाच जनार्दनम्। तव प्रसादाद् विजयः क्रोधात् तव पराजयः। त्वं हि नः शरणं कृष्ण भक्तानाम् अभयंकरः।

evam ukto dharmarājaḥ pratyuvāca janārdanam. tava prasādād vijayaḥ krodhāt tava parājayaḥ. tvaṃ hi naḥ śaraṇaṃ kṛṣṇa bhaktānām abhayaṃkaraḥ.

अनाश्चर्यो जयस् तेषां येषां त्वम् असि केशव। रष्किता समरे नित्यं नित्यं चापि हिते रतः। सर्वथा त्वां समासाद्य नाश्चर्यम् इति मे मतिः।

anāścaryo jayas teṣāṃ yeṣāṃ tvam asi keśava. raṣkitā samare nityaṃ nityaṃ cāpi hite rataḥ. sarvathā tvāṃ samāsādya nāścaryam iti me matiḥ.

एवम् उक्तः प्रत्युवाच स्मयमानो जनार्दनः। त्वय्य् एवैतद् युक्तरूपं वचनं पार्थिवोत्तम।

evam uktaḥ pratyuvāca smayamāno janārdanaḥ. tvayy evaitad yuktarūpaṃ vacanaṃ pārthivottama.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...