महाभारत 15.26 (श्लोक 1)

Project Home / Contents

महाभारत

←आश्रमवासिक पर्व→

←अध्याय 26→

[mh-15-26] • 22 श्लोकाः

वैशंपायन उवाच। ततस् तस्मिन् मुनिश्रेष्ठा राजानं द्रष्टुम् अभ्ययुः। नारदः पर्वतश् चैव देवलश् च महातपाः।

vaiśaṃpāyana uvāca. tatas tasmin muniśreṣṭhā rājānaṃ draṣṭum abhyayuḥ. nāradaḥ parvataś caiva devalaś ca mahātapāḥ.

द्वैपायनः सशिष्यश् च सिद्धाश् चान्ये मनीषिणः। शतयूपश् च राजर्षिर् वृद्धः परमधार्मिकः।

dvaipāyanaḥ saśiṣyaś ca siddhāś cānye manīṣiṇaḥ. śatayūpaś ca rājarṣir vṛddhaḥ paramadhārmikaḥ.

तेषां कुन्ती महाराज पूजां चक्रे यथाविधि। ते चापि तुतुषुस् तस्यास् तापसाः परिचर्यया।

teṣāṃ kuntī mahārāja pūjāṃ cakre yathāvidhi. te cāpi tutuṣus tasyās tāpasāḥ paricaryayā.

तत्र धर्म्याः कथास् तात चक्रुस् ते परमर्षयः। रमयन्तो महात्मानं धृतराष्ट्रं जनाधिपम्।

tatra dharmyāḥ kathās tāta cakrus te paramarṣayaḥ. ramayanto mahātmānaṃ dhṛtarāṣṭraṃ janādhipam.

कथान्तरे तु कस्मिंश् चिद् देवर्षिर् नारदस् तदा। कथाम् इमाम् अकथयत् सर्वप्रत्यक्षदर्शिवान्।

kathāntare tu kasmiṃś cid devarṣir nāradas tadā. kathām imām akathayat sarvapratyakṣadarśivān.

पुरा प्रजापतिसमो राजासीद् अकुतोभयः। सहस्रचित्य इत्य् उक्तः शतयूपपितामहः।

purā prajāpatisamo rājāsīd akutobhayaḥ. sahasracitya ity uktaḥ śatayūpapitāmahaḥ.

स पुत्रे राज्यम् आसज्य ज्येष्ठे परमधार्मिके। सहस्रचित्यो धर्मात्मा प्रविवेश वनं नृपः। वनं विवेश धर्मात्मा शतचित्यो महीपतिः।

sa putre rājyam āsajya jyeṣṭhe paramadhārmike. sahasracityo dharmātmā praviveśa vanaṃ nṛpaḥ. vanaṃ viveśa dharmātmā śatacityo mahīpatiḥ.

स गत्वा तपसः पारं दीप्तस्य स नराधिपः। पुरंदरस्य संस्थानं प्रतिपेदे महामनाः।

sa gatvā tapasaḥ pāraṃ dīptasya sa narādhipaḥ. puraṃdarasya saṃsthānaṃ pratipede mahāmanāḥ.

दृष्टपूर्वः स बहुशो राजन् संपतता मया। महेन्द्रसदने राजा तपसा दग्धकिल्बिषः।

dṛṣṭapūrvaḥ sa bahuśo rājan saṃpatatā mayā. mahendrasadane rājā tapasā dagdhakilbiṣaḥ.

तथा शैलालयो राजा भगदत्तपितामहः। तपोबलेनैव नृपो महेन्द्रसदनं गतः।

tathā śailālayo rājā bhagadattapitāmahaḥ. tapobalenaiva nṛpo mahendrasadanaṃ gataḥ.

तथा पृषध्रो नामासीद् राजा वज्रधरोपमः। स चापि तपसा लेभे नाकपृष्ठम् इतो नृपः।

tathā pṛṣadhro nāmāsīd rājā vajradharopamaḥ. sa cāpi tapasā lebhe nākapṛṣṭham ito nṛpaḥ.

अस्मिन्न् अरण्ये नृपते मान्धातुर् अपि चात्मजः। पुरुकुत्सो नृपः सिद्धिं महतीं समवाप्तवान्।

asminn araṇye nṛpate māndhātur api cātmajaḥ. purukutso nṛpaḥ siddhiṃ mahatīṃ samavāptavān.

भार्या समभवद् यस्य नर्मदा सरितां वरा। सो ऽस्मिन्न् अरण्ये नृपतिस् तपस् तप्त्वा दिवं गतः।

bhāryā samabhavad yasya narmadā saritāṃ varā. so 'sminn araṇye nṛpatis tapas taptvā divaṃ gataḥ.

शशलोमा च नामासीद् राजा परमधार्मिकः। स चाप्य् अस्मिन् वने तप्त्वा तपो दिवम् अवाप्तवान्।

śaśalomā ca nāmāsīd rājā paramadhārmikaḥ. sa cāpy asmin vane taptvā tapo divam avāptavān.

द्वैपायनप्रसादाच् च त्वम् अपीदं तपोवनम्। राजन्न् अवाप्य दुष्प्रापां सिद्धिम् अग्र्यां गमिष्यसि।

dvaipāyanaprasādāc ca tvam apīdaṃ tapovanam. rājann avāpya duṣprāpāṃ siddhim agryāṃ gamiṣyasi.

त्वं चापि राजशार्दूल तपसो ऽन्ते श्रिया वृतः। गान्धारीसहितो गन्ता गतिं तेषां महात्मनाम्।

tvaṃ cāpi rājaśārdūla tapaso 'nte śriyā vṛtaḥ. gāndhārīsahito gantā gatiṃ teṣāṃ mahātmanām.

पाण्डुः स्मरति नित्यं च बलहन्तुः समीपतः। त्वां सदैव महीपाल स त्वां श्रेयसि योक्ष्यति।

pāṇḍuḥ smarati nityaṃ ca balahantuḥ samīpataḥ. tvāṃ sadaiva mahīpāla sa tvāṃ śreyasi yokṣyati.

तव शुश्रूषया चैव गान्धार्याश् च यशस्विनी। भर्तुः सलोकतां कुन्ती गमिष्यति वधूस् तव।

tava śuśrūṣayā caiva gāndhāryāś ca yaśasvinī. bhartuḥ salokatāṃ kuntī gamiṣyati vadhūs tava.

युधिष्ठिरस्य जननी स हि धर्मः सनातनः। वयम् एतत् प्रपश्यामो नृपते दिव्यचक्षुषा।

yudhiṣṭhirasya jananī sa hi dharmaḥ sanātanaḥ. vayam etat prapaśyāmo nṛpate divyacakṣuṣā.

प्रवेक्ष्यति महात्मानं विदुरश् च युधिष्ठिरम्। संजयस् त्वदनुध्यानात् पूतः स्वर्गम् अवाप्स्यति।

pravekṣyati mahātmānaṃ viduraś ca yudhiṣṭhiram. saṃjayas tvadanudhyānāt pūtaḥ svargam avāpsyati.

एतच् छ्रुत्वा कौरवेन्द्रो महात्मा; सहैव पत्न्या प्रीतिमान् प्रत्यगृह्णात्। विद्वान् वाक्यं नारदस्य प्रशस्य; चक्रे पूजां चातुलां नारदाय।

etac chrutvā kauravendro mahātmā; sahaiva patnyā prītimān pratyagṛhṇāt. vidvān vākyaṃ nāradasya praśasya; cakre pūjāṃ cātulāṃ nāradāya.

तथा सर्वे नारदं विप्रसंघाः; संपूजयाम् आसुर् अतीव राजन्। राज्ञः प्रीत्या धृतराष्ट्रस्य ते वै; पुनः पुनः समहृष्टास् तदानीम्।

tathā sarve nāradaṃ viprasaṃghāḥ; saṃpūjayām āsur atīva rājan. rājñaḥ prītyā dhṛtarāṣṭrasya te vai; punaḥ punaḥ samahṛṣṭās tadānīm.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...