महाभारत 13.15 (श्लोक 1)

महाभारत

←अनुशासन पर्व→

←अध्याय 15→

[mh-13-15] • 52 श्लोकाः

वासुदेव उवाच। एतच् छ्रुत्वा वचस् तस्य प्रत्यक्षम् इव दर्शनम्। विस्मयं परमं गत्वा अब्रुवं तं महामुनिम्। धन्यस् त्वम् असि विप्रेन्द्र कस् त्वद् अन्यो ऽस्ति पुण्यकृत्। यस्य देवातिदेवस् ते सांनिध्यं कुरुते ऽऽश्रमे। अपि तावन् ममाप्य् एवं दद्यात् स भगवाञ् शिवः। दर्शनं मुनिशार्दूल प्रसादं चापि शंकरः।

vāsudeva uvāca. etac chrutvā vacas tasya pratyakṣam iva darśanam. vismayaṃ paramaṃ gatvā abruvaṃ taṃ mahāmunim. dhanyas tvam asi viprendra kas tvad anyo 'sti puṇyakṛt. yasya devātidevas te sāṃnidhyaṃ kurute ''śrame. api tāvan mamāpy evaṃ dadyāt sa bhagavāñ śivaḥ. darśanaṃ muniśārdūla prasādaṃ cāpi śaṃkaraḥ.

उपमन्युर् उवाच। द्रक्ष्यसे पुण्डरीकाक्ष महादेवं न संशयः। अचिरेणैव कालेन यथा दृष्टो मयानघ। चक्षुषा चैव दिव्येन पश्याम्य् अमितविक्रम। षष्ठे मासि महादेवं द्रक्ष्यसे पुरुषोत्तम। षोडशाष्टौ वरांश् चापि प्राप्स्यसि त्वं महेश्वरात्। सपत्नीकाद् यदुश्रेष्ठ सत्यम् एतद् ब्रवीमि ते। अतीतानागतं चैव वर्तमानं च नित्यशः। विदितं मे महाबाहो प्रसादात् तस्य धीमतः। एतान् सहस्रशश् चान्यान् समनुध्यातवान् हरः। कस्मात् प्रसादं भगवान् न कुर्यात् तव माधव।

upamanyur uvāca. drakṣyase puṇḍarīkākṣa mahādevaṃ na saṃśayaḥ. acireṇaiva kālena yathā dṛṣṭo mayānagha. cakṣuṣā caiva divyena paśyāmy amitavikrama. ṣaṣṭhe māsi mahādevaṃ drakṣyase puruṣottama. ṣoḍaśāṣṭau varāṃś cāpi prāpsyasi tvaṃ maheśvarāt. sapatnīkād yaduśreṣṭha satyam etad bravīmi te. atītānāgataṃ caiva vartamānaṃ ca nityaśaḥ. viditaṃ me mahābāho prasādāt tasya dhīmataḥ. etān sahasraśaś cānyān samanudhyātavān haraḥ. kasmāt prasādaṃ bhagavān na kuryāt tava mādhava.

त्वादृशेन हि देवानां श्लाघनीयः समागमः। ब्रह्मण्येनानृशंसेन श्रद्दधानेन चाप्य् उत। जप्यं च ते प्रदास्यामि येन द्रक्ष्यसि शंकरम्।

tvādṛśena hi devānāṃ ślāghanīyaḥ samāgamaḥ. brahmaṇyenānṛśaṃsena śraddadhānena cāpy uta. japyaṃ ca te pradāsyāmi yena drakṣyasi śaṃkaram.

कृष्ण उवाच। अब्रुवं तम् अहं ब्रह्मंस् त्वत्प्रसादान् महामुने। द्रक्ष्ये दितिजसंघानां मर्दनं त्रिदशेश्वरम्। एवं कथयतस् तस्य महादेवाश्रितां कथाम्। दिनान्य् अष्टौ ततो जग्मुर् मुहूर्तम् इव भारत।

kṛṣṇa uvāca. abruvaṃ tam ahaṃ brahmaṃs tvatprasādān mahāmune. drakṣye ditijasaṃghānāṃ mardanaṃ tridaśeśvaram. evaṃ kathayatas tasya mahādevāśritāṃ kathām. dināny aṣṭau tato jagmur muhūrtam iva bhārata.

दिने ऽष्टमे च विप्रेण दीक्षितो ऽहं यथाविधि। दण्डी मुण्डी कुशी चीरी घृताक्तो मेखली तथा।

dine 'ṣṭame ca vipreṇa dīkṣito 'haṃ yathāvidhi. daṇḍī muṇḍī kuśī cīrī ghṛtākto mekhalī tathā.

मासम् एकं फलाहारो द्वितीयं सलिलाशनः। तृतीयं च चतुर्थं च पञ्चमं चानिलाशनः।

māsam ekaṃ phalāhāro dvitīyaṃ salilāśanaḥ. tṛtīyaṃ ca caturthaṃ ca pañcamaṃ cānilāśanaḥ.

एकपादेन तिष्ठंश् च ऊर्ध्वबाहुर् अतन्द्रितः। तेजः सूर्यसहस्रस्य अपश्यं दिवि भारत।

ekapādena tiṣṭhaṃś ca ūrdhvabāhur atandritaḥ. tejaḥ sūryasahasrasya apaśyaṃ divi bhārata.

तस्य मध्यगतं चापि तेजसः पाण्डुनन्दन। इन्द्रायुधपिनद्धाङ्गं विद्युन्मालागवाक्षकम्। नीलशैलचयप्रख्यं बलाकाभूषितं घनम्।

tasya madhyagataṃ cāpi tejasaḥ pāṇḍunandana. indrāyudhapinaddhāṅgaṃ vidyunmālāgavākṣakam. nīlaśailacayaprakhyaṃ balākābhūṣitaṃ ghanam.

तम् आस्थितश् च भगवान् देव्या सह महाद्युतिः। तपसा तेजसा कान्त्या दीप्तया सह भार्यया।

tam āsthitaś ca bhagavān devyā saha mahādyutiḥ. tapasā tejasā kāntyā dīptayā saha bhāryayā.

रराज भगवांस् तत्र देव्या सह महेश्वरः। सोमेन सहितः सूर्यो यथा मेघस्थितस् तथा।

rarāja bhagavāṃs tatra devyā saha maheśvaraḥ. somena sahitaḥ sūryo yathā meghasthitas tathā.

संहृष्टरोमा कौन्तेय विस्मयोत्फुल्ललोचनः। अपश्यं देवसंघानां गतिम् आर्तिहरं हरम्।

saṃhṛṣṭaromā kaunteya vismayotphullalocanaḥ. apaśyaṃ devasaṃghānāṃ gatim ārtiharaṃ haram.

किरीटिनं गदिनं शूलपाणिं; व्याघ्राजिनं जटिलं दण्डपाणिम्। पिनाकिनं वज्रिणं तीक्ष्णदंष्ट्रं; शुभाङ्गदं व्यालयज्ञोपवीतम्।

kirīṭinaṃ gadinaṃ śūlapāṇiṃ; vyāghrājinaṃ jaṭilaṃ daṇḍapāṇim. pinākinaṃ vajriṇaṃ tīkṣṇadaṃṣṭraṃ; śubhāṅgadaṃ vyālayajñopavītam.

दिव्यां मालाम् उरसानेकवर्णां; समुद्वहन्तं गुल्फदेशावलम्बाम्। चन्द्रं यथा परिविष्टं ससंध्यं; वर्षात्यये तद्वद् अपश्यम् एनम्। महेश्वरं नन्दिविनायकाद्यैः।

divyāṃ mālām urasānekavarṇāṃ; samudvahantaṃ gulphadeśāvalambām. candraṃ yathā pariviṣṭaṃ sasaṃdhyaṃ; varṣātyaye tadvad apaśyam enam. maheśvaraṃ nandivināyakādyaiḥ.

प्रमथानां गणैश् चैव समन्तात् परिवारितम्। शरदीव सुदुष्प्रेक्ष्यं परिविष्टं दिवाकरम्।

pramathānāṃ gaṇaiś caiva samantāt parivāritam. śaradīva suduṣprekṣyaṃ pariviṣṭaṃ divākaram.

एकादश तथा चैनं रुद्राणां वृषवाहनम्। एकादशा गताश् चैव रुद्राश् चैनं सुखावहम्। अस्तुवन् नियतात्मानः कर्मभिः शुभकर्मिणम्।

ekādaśa tathā cainaṃ rudrāṇāṃ vṛṣavāhanam. ekādaśā gatāś caiva rudrāś cainaṃ sukhāvaham. astuvan niyatātmānaḥ karmabhiḥ śubhakarmiṇam.

आदित्या वसवः साध्या विश्वेदेवास् तथाश्विनौ। विश्वाभिः स्तुतिभिर् देवं विश्वदेवं समस्तुवन्।

ādityā vasavaḥ sādhyā viśvedevās tathāśvinau. viśvābhiḥ stutibhir devaṃ viśvadevaṃ samastuvan.

शतक्रतुश् च भगवान् विष्णुश् चादितिनन्दनौ। ब्रह्मा रथन्तरं साम ईरयन्ति भवान्तिके।

śatakratuś ca bhagavān viṣṇuś cāditinandanau. brahmā rathantaraṃ sāma īrayanti bhavāntike.

योगीश्वराः सुबहवो योगदं पितरं गुरुम्। ब्रह्मर्षयश् च ससुतास् तथा देवर्षयश् च वै।

yogīśvarāḥ subahavo yogadaṃ pitaraṃ gurum. brahmarṣayaś ca sasutās tathā devarṣayaś ca vai.

पृथिवी चान्तरिक्षं च नक्षत्राणि ग्रहास् तथा। मासार्धमासा ऋतवो रात्र्यः संवत्सराः क्षणाः।

pṛthivī cāntarikṣaṃ ca nakṣatrāṇi grahās tathā. māsārdhamāsā ṛtavo rātryaḥ saṃvatsarāḥ kṣaṇāḥ.

मुहूर्ताश् च निमेषाश् च तथैव युगपर्ययाः। दिव्या राजन् नमस्यन्ति विद्याः सर्वा दिशस् तथा।

muhūrtāś ca nimeṣāś ca tathaiva yugaparyayāḥ. divyā rājan namasyanti vidyāḥ sarvā diśas tathā.

सनत्कुमारो वेदाश् च इतिहासास् तथैव च। मरीचिर् अङ्गिरा अत्रिः पुलस्त्यः पुलहः क्रतुः।

sanatkumāro vedāś ca itihāsās tathaiva ca. marīcir aṅgirā atriḥ pulastyaḥ pulahaḥ kratuḥ.

मनवः सप्तसोमश् च अथर्वा सबृहस्पतिः। भृगुर् दक्षः कश्यपश् च वसिष्ठः काश्य एव च।

manavaḥ saptasomaś ca atharvā sabṛhaspatiḥ. bhṛgur dakṣaḥ kaśyapaś ca vasiṣṭhaḥ kāśya eva ca.

छन्दांसि दीक्षा यज्ञाश् च दक्षिणाः पावको हविः। यज्ञोपगानि द्रव्याणि मूर्तिमन्ति युधिष्ठिर।

chandāṃsi dīkṣā yajñāś ca dakṣiṇāḥ pāvako haviḥ. yajñopagāni dravyāṇi mūrtimanti yudhiṣṭhira.

प्रजानां पतयः सर्वे सरितः पन्नगा नगाः। देवानां मातरः सर्वा देवपत्न्यः सकन्यकाः।

prajānāṃ patayaḥ sarve saritaḥ pannagā nagāḥ. devānāṃ mātaraḥ sarvā devapatnyaḥ sakanyakāḥ.

सहस्राणि मुनीनां च अयुतान्य् अर्बुदानि च। नमस्यन्ति प्रभुं शान्तं पर्वताः सागरा दिशः। वृक्षौषध्यश् च राजेन्द्र धातवो विविधास् तथा।

sahasrāṇi munīnāṃ ca ayutāny arbudāni ca. namasyanti prabhuṃ śāntaṃ parvatāḥ sāgarā diśaḥ. vṛkṣauṣadhyaś ca rājendra dhātavo vividhās tathā.

गन्धर्वाप्सरसश् चैव गीतवादित्रकोविदाः। दिव्यतानेन गायन्तः स्तुवन्ति भवम् अद्भुतम्। विद्याधरा दानवाश् च गुह्यका राक्षसास् तथा।

gandharvāpsarasaś caiva gītavāditrakovidāḥ. divyatānena gāyantaḥ stuvanti bhavam adbhutam. vidyādharā dānavāś ca guhyakā rākṣasās tathā.

सर्वाणि चैव भूतानि स्थावराणि चराणि च। नमस्यन्ति महाराज वाङ्मनःकर्मभिर् विभुम्। पुरस्ताद् विष्ठितः शर्वो ममासीत् त्रिदशेश्वरः।

sarvāṇi caiva bhūtāni sthāvarāṇi carāṇi ca. namasyanti mahārāja vāṅmanaḥkarmabhir vibhum. purastād viṣṭhitaḥ śarvo mamāsīt tridaśeśvaraḥ.

पुरस्ताद् विष्ठितं दृष्ट्वा ममेशानं च भारत। सप्रजापतिशक्रान्तं जगन् माम् अभ्युदैक्षत।

purastād viṣṭhitaṃ dṛṣṭvā mameśānaṃ ca bhārata. saprajāpatiśakrāntaṃ jagan mām abhyudaikṣata.

ईक्षितुं च महादेवं न मे शक्तिर् अभूत् तदा। ततो माम् अब्रवीद् देवः पश्य कृष्ण वदस्व च। त्वया ह्य् आराधितश् चाहं शतशो ऽथ सहस्रशः। त्वत्समो नास्ति मे कश् चित् त्रिषु लोकेषु वै प्रियः।

īkṣituṃ ca mahādevaṃ na me śaktir abhūt tadā. tato mām abravīd devaḥ paśya kṛṣṇa vadasva ca. tvayā hy ārādhitaś cāhaṃ śataśo 'tha sahasraśaḥ. tvatsamo nāsti me kaś cit triṣu lokeṣu vai priyaḥ.

शिरसा वन्दिते देवे देवी प्रीता उमाभवत्। ततो ऽहम् अस्तुवं स्थाणुं स्तुतं ब्रह्मादिभिः सुरैः। ततो ऽस्तुवं देवदेवं देवीं च शुभलक्षणाम्। योगेश्वराः सुबहवो महेशं बहुधास्तुवन्। महाभूतानि च्छन्दांसि प्रजानां पतयो मखाः। सरितः सागरा नागा गन्धर्वाप्सरसस् तथा। विद्याधराश् च गीतेन वाद्यनृत्तादिनार्चयन्। तेजस्विनां मध्यगतं तेजोराशिं जगत्पतिम्। ईक्षितुं च महादेवं न मे शक्तिर् अभूत् तदा। ततो देवेन पश्येति वदस्वेत्य् अभिभाषितम्। दृष्ट्वा देवं तथा देवीम् अस्तुवं संस्तुतं सुरैः।

śirasā vandite deve devī prītā umābhavat. tato 'ham astuvaṃ sthāṇuṃ stutaṃ brahmādibhiḥ suraiḥ. tato 'stuvaṃ devadevaṃ devīṃ ca śubhalakṣaṇām. yogeśvarāḥ subahavo maheśaṃ bahudhāstuvan. mahābhūtāni cchandāṃsi prajānāṃ patayo makhāḥ. saritaḥ sāgarā nāgā gandharvāpsarasas tathā. vidyādharāś ca gītena vādyanṛttādinārcayan. tejasvināṃ madhyagataṃ tejorāśiṃ jagatpatim. īkṣituṃ ca mahādevaṃ na me śaktir abhūt tadā. tato devena paśyeti vadasvety abhibhāṣitam. dṛṣṭvā devaṃ tathā devīm astuvaṃ saṃstutaṃ suraiḥ.

नमो ऽस्तु ते शाश्वत सर्वयोने; ब्रह्माधिपं त्वाम् ऋषयो वदन्ति। तपश् च सत्त्वं च रजस् तमश् च; त्वाम् एव सत्यं च वदन्ति सन्तः।

namo 'stu te śāśvata sarvayone; brahmādhipaṃ tvām ṛṣayo vadanti. tapaś ca sattvaṃ ca rajas tamaś ca; tvām eva satyaṃ ca vadanti santaḥ.

त्वं वै ब्रह्मा च रुद्रश् च वरुणो ऽग्निर् मनुर् भवः। धाता त्वष्टा विधाता च त्वं प्रभुः सर्वतोमुखः।

tvaṃ vai brahmā ca rudraś ca varuṇo 'gnir manur bhavaḥ. dhātā tvaṣṭā vidhātā ca tvaṃ prabhuḥ sarvatomukhaḥ.

त्वत्तो जातानि भूतानि स्थावराणि चराणि च। त्वम् आदिः सर्वभूतानां संहारश् च त्वम् एव हि। त्वया सृष्टम् इदं कृत्स्नं त्रैलोक्यं सचराचरम्।

tvatto jātāni bhūtāni sthāvarāṇi carāṇi ca. tvam ādiḥ sarvabhūtānāṃ saṃhāraś ca tvam eva hi. tvayā sṛṣṭam idaṃ kṛtsnaṃ trailokyaṃ sacarācaram.

ये चेन्द्रियार्थाश् च मनश् च कृत्स्नं; ये वायवः सप्त तथैव चाग्निः। ये वा दिविस्था देवताश् चापि पुंसां; तस्मात् परं त्वाम् ऋषयो वदन्ति।

ye cendriyārthāś ca manaś ca kṛtsnaṃ; ye vāyavaḥ sapta tathaiva cāgniḥ. ye vā divisthā devatāś cāpi puṃsāṃ; tasmāt paraṃ tvām ṛṣayo vadanti.

वेदा यज्ञाश् च सोमश् च दक्षिणा पावको हविः। यज्ञोपगं च यत् किं चिद् भगवांस् तद् असंशयम्।

vedā yajñāś ca somaś ca dakṣiṇā pāvako haviḥ. yajñopagaṃ ca yat kiṃ cid bhagavāṃs tad asaṃśayam.

इष्टं दत्तम् अधीतं च व्रतानि नियमाश् च ये। ह्रीः कीर्तिः श्रीर् द्युतिस् तुष्टिः सिद्धिश् चैव त्वदर्पणा।

iṣṭaṃ dattam adhītaṃ ca vratāni niyamāś ca ye. hrīḥ kīrtiḥ śrīr dyutis tuṣṭiḥ siddhiś caiva tvadarpaṇā.

कामः क्रोधो भयं लोभो मदः स्तम्भो ऽथ मत्सरः। आधयो व्याधयश् चैव भगवंस् तनयास् तव।

kāmaḥ krodho bhayaṃ lobho madaḥ stambho 'tha matsaraḥ. ādhayo vyādhayaś caiva bhagavaṃs tanayās tava.

कृतिर् विकारः प्रलयः प्रधानं प्रभवो ऽव्ययः। मनसः परमा योनिः स्वभावश् चापि शाश्वतः। अव्यक्तः पावन विभो सहस्रांशो हिरण्मयः।

kṛtir vikāraḥ pralayaḥ pradhānaṃ prabhavo 'vyayaḥ. manasaḥ paramā yoniḥ svabhāvaś cāpi śāśvataḥ. avyaktaḥ pāvana vibho sahasrāṃśo hiraṇmayaḥ.

आदिर् गुणानां सर्वेषां भवान् वै जीवनाश्रयः। महान् आत्मा मतिर् ब्रह्मा विश्वः शंभुः स्वयंभुवः।

ādir guṇānāṃ sarveṣāṃ bhavān vai jīvanāśrayaḥ. mahān ātmā matir brahmā viśvaḥ śaṃbhuḥ svayaṃbhuvaḥ.

बुद्धिः प्रज्ञोपलब्धिश् च संवित् ख्यातिर् धृतिः स्मृतिः। पर्यायवाचकैः शब्दैर् महान् आत्मा विभाव्यसे।

buddhiḥ prajñopalabdhiś ca saṃvit khyātir dhṛtiḥ smṛtiḥ. paryāyavācakaiḥ śabdair mahān ātmā vibhāvyase.

त्वां बुद्ध्वा ब्राह्मणो विद्वान् न प्रमोहं निगच्छति। तत्त्वविद् ब्राह्मणो विद्वान् अप्रमेयगतिस् तथा। हृदयं सर्वभूतानां क्षेत्रज्ञस् त्वम् ऋषिष्टुतः।

tvāṃ buddhvā brāhmaṇo vidvān na pramohaṃ nigacchati. tattvavid brāhmaṇo vidvān aprameyagatis tathā. hṛdayaṃ sarvabhūtānāṃ kṣetrajñas tvam ṛṣiṣṭutaḥ.

सर्वतःपाणिपादस् त्वं सर्वतोक्षिशिरोमुखः। सर्वतःश्रुतिमांल् लोके सर्वम् आवृत्य तिष्ठसि।

sarvataḥpāṇipādas tvaṃ sarvatokṣiśiromukhaḥ. sarvataḥśrutimāṃl loke sarvam āvṛtya tiṣṭhasi.

फलं त्वम् असि तिग्मांशो निमेषादिषु कर्मसु। त्वं वै प्रभार्चिः पुरुषः सर्वस्य हृदि संस्थितः। अणिमा लघिमा प्राप्तिर् ईशानो ज्योतिर् अव्ययः।

phalaṃ tvam asi tigmāṃśo nimeṣādiṣu karmasu. tvaṃ vai prabhārciḥ puruṣaḥ sarvasya hṛdi saṃsthitaḥ. aṇimā laghimā prāptir īśāno jyotir avyayaḥ.

त्वयि बुद्धिर् मतिर् लोकाः प्रपन्नाः संश्रिताश् च ये। ध्यानिनो नित्ययोगाश् च सत्यसंधा जितेन्द्रियाः।

tvayi buddhir matir lokāḥ prapannāḥ saṃśritāś ca ye. dhyānino nityayogāś ca satyasaṃdhā jitendriyāḥ.

यस् त्वां ध्रुवं वेदयते गुहाशयं; प्रभुं पुराणं पुरुषं विश्वरूपम्। हिरण्मयं बुद्धिमतां परां गतिं; स बुद्धिमान् बुद्धिम् अतीत्य तिष्ठति।

yas tvāṃ dhruvaṃ vedayate guhāśayaṃ; prabhuṃ purāṇaṃ puruṣaṃ viśvarūpam. hiraṇmayaṃ buddhimatāṃ parāṃ gatiṃ; sa buddhimān buddhim atītya tiṣṭhati.

विदित्वा सप्त सूक्ष्माणि षडङ्गं त्वां च मूर्तितः। प्रधानविधियोगस्थस् त्वाम् एव विशते बुधः।

viditvā sapta sūkṣmāṇi ṣaḍaṅgaṃ tvāṃ ca mūrtitaḥ. pradhānavidhiyogasthas tvām eva viśate budhaḥ.

एवम् उक्ते मया पार्थ भवे चार्तिविनाशने। चराचरं जगत् सर्वं सिंहनादम् अथाकरोत्।

evam ukte mayā pārtha bhave cārtivināśane. carācaraṃ jagat sarvaṃ siṃhanādam athākarot.

सविप्रसंघाश् च सुरासुराश् च; नागाः पिशाचाः पितरो वयांसि। रक्षोगणा भूतगणाश् च सर्वे; महर्षयश् चैव तथा प्रणेमुः।

saviprasaṃghāś ca surāsurāś ca; nāgāḥ piśācāḥ pitaro vayāṃsi. rakṣogaṇā bhūtagaṇāś ca sarve; maharṣayaś caiva tathā praṇemuḥ.

मम मूर्ध्नि च दिव्यानां कुसुमानां सुगन्धिनाम्। राशयो निपतन्ति स्म वायुश् च सुसुखो ववौ।

mama mūrdhni ca divyānāṃ kusumānāṃ sugandhinām. rāśayo nipatanti sma vāyuś ca susukho vavau.

निरीक्ष्य भगवान् देवीम् उमां मां च जगद्धितः। शतक्रतुं चाभिवीक्ष्य स्वयं माम् आह शंकरः।

nirīkṣya bhagavān devīm umāṃ māṃ ca jagaddhitaḥ. śatakratuṃ cābhivīkṣya svayaṃ mām āha śaṃkaraḥ.

विद्मः कृष्ण परां भक्तिम् अस्मासु तव शत्रुहन्। क्रियताम् आत्मनः श्रेयः प्रीतिर् हि परमा त्वयि।

vidmaḥ kṛṣṇa parāṃ bhaktim asmāsu tava śatruhan. kriyatām ātmanaḥ śreyaḥ prītir hi paramā tvayi.

वृणीष्वाष्टौ वरान् कृष्ण दातास्मि तव सत्तम। ब्रूहि यादवशार्दूल यान् इच्छसि सुदुर्लभान्।

vṛṇīṣvāṣṭau varān kṛṣṇa dātāsmi tava sattama. brūhi yādavaśārdūla yān icchasi sudurlabhān.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...

Project Home / Contents