महाभारत 12.261 (श्लोक 1)

Project Home / Contents

महाभारत

←शान्ति पर्व→

←अध्याय 261→

[mh-12-261] • 61 श्लोकाः

कपिल उवाच। एतावद् अनुपश्यन्तो यतयो यान्ति मार्गगाः। नैषां सर्वेषु लोकेषु कश् चिद् अस्ति व्यतिक्रमः।

kapila uvāca. etāvad anupaśyanto yatayo yānti mārgagāḥ. naiṣāṃ sarveṣu lokeṣu kaś cid asti vyatikramaḥ.

निर्द्वंद्वा निर्नमस्कारा निराशीर्बन्धना बुधाः। विमुक्ताः सर्वपापेभ्यश् चरन्ति शुचयो ऽमलाः।

nirdvaṃdvā nirnamaskārā nirāśīrbandhanā budhāḥ. vimuktāḥ sarvapāpebhyaś caranti śucayo 'malāḥ.

अपवर्गे ऽथ संत्यागे बुद्धौ च कृतनिश्चयाः। ब्रह्मिष्ठा ब्रह्मभूताश् च ब्रह्मण्य् एव कृतालयाः।

apavarge 'tha saṃtyāge buddhau ca kṛtaniścayāḥ. brahmiṣṭhā brahmabhūtāś ca brahmaṇy eva kṛtālayāḥ.

विशोका नष्टरजसस् तेषां लोकाः सनातनाः। तेषां गतिं परां प्राप्य गार्हस्थ्ये किं प्रयोजनम्।

viśokā naṣṭarajasas teṣāṃ lokāḥ sanātanāḥ. teṣāṃ gatiṃ parāṃ prāpya gārhasthye kiṃ prayojanam.

स्यूमरश्मिर् उवाच। यद्य् एषा परमा निष्ठा यद्य् एषा परमा गतिः। गृहस्थान् अव्यपाश्रित्य नाश्रमो ऽन्यः प्रवर्तते।

syūmaraśmir uvāca. yady eṣā paramā niṣṭhā yady eṣā paramā gatiḥ. gṛhasthān avyapāśritya nāśramo 'nyaḥ pravartate.

यथा मातरम् आश्रित्य सर्वे जीवन्ति जन्तवः। एवं गृहस्थम् आश्रित्य वर्तन्त इतरे ऽऽश्रमाः।

yathā mātaram āśritya sarve jīvanti jantavaḥ. evaṃ gṛhastham āśritya vartanta itare ''śramāḥ.

गृहस्थ एव यजते गृहस्थस् तप्यते तपः। गार्हस्थ्यम् अस्य धर्मस्य मूलं यत् किं चिद् एजते।

gṛhastha eva yajate gṛhasthas tapyate tapaḥ. gārhasthyam asya dharmasya mūlaṃ yat kiṃ cid ejate.

प्रजनाद् ध्य् अभिनिर्वृत्ताः सर्वे प्राणभृतो मुने। प्रजनं चाप्य् उतान्यत्र न कथं चन विद्यते।

prajanād dhy abhinirvṛttāḥ sarve prāṇabhṛto mune. prajanaṃ cāpy utānyatra na kathaṃ cana vidyate.

यास् ताः स्युर् बहिर् ओषध्यो बह्व् अरण्यास् तथा द्विज। ओषधिभ्यो बहिर् यस्मात् प्राणी कश् चिन् न विद्यते। कस्यैषा वाग् भवेत् सत्या मोक्षो नास्ति गृहाद् इति।

yās tāḥ syur bahir oṣadhyo bahv araṇyās tathā dvija. oṣadhibhyo bahir yasmāt prāṇī kaś cin na vidyate. kasyaiṣā vāg bhavet satyā mokṣo nāsti gṛhād iti.

अश्रद्दधानैर् अप्राज्ञैः सूक्ष्मदर्शनवर्जितैः। निराशैर् अलसैः श्रान्तैस् तप्यमानैः स्वकर्मभिः। श्रमस्योपरमो दृष्टः प्रव्रज्या नाम पण्डितैः।

aśraddadhānair aprājñaiḥ sūkṣmadarśanavarjitaiḥ. nirāśair alasaiḥ śrāntais tapyamānaiḥ svakarmabhiḥ. śramasyoparamo dṛṣṭaḥ pravrajyā nāma paṇḍitaiḥ.

त्रैलोक्यस्यैव हेतुर् हि मर्यादा शाश्वती ध्रुवा। ब्राह्मणो नाम भगवाञ् जन्मप्रभृति पूज्यते।

trailokyasyaiva hetur hi maryādā śāśvatī dhruvā. brāhmaṇo nāma bhagavāñ janmaprabhṛti pūjyate.

प्राग् गर्भाधानान् मन्त्रा हि प्रवर्तन्ते द्विजातिषु। अविश्रम्भेषु वर्तन्ते विश्रम्भेष्व् अप्य् असंशयम्।

prāg garbhādhānān mantrā hi pravartante dvijātiṣu. aviśrambheṣu vartante viśrambheṣv apy asaṃśayam.

दाहः पुनः संश्रयणे संस्थिते पात्रभोजनम्। दानं गवां पशूनां वा पिण्डानां चाप्सु मज्जनम्।

dāhaḥ punaḥ saṃśrayaṇe saṃsthite pātrabhojanam. dānaṃ gavāṃ paśūnāṃ vā piṇḍānāṃ cāpsu majjanam.

अर्चिष्मन्तो बर्हिषदः क्रव्यादाः पितरः स्मृताः। मृतस्याप्य् अनुमन्यन्ते मन्त्रा मन्त्राश् च कारणम्।

arciṣmanto barhiṣadaḥ kravyādāḥ pitaraḥ smṛtāḥ. mṛtasyāpy anumanyante mantrā mantrāś ca kāraṇam.

एवं क्रोशत्सु वेदेषु कुतो मोक्षो ऽस्ति कस्य चित्। ऋणवन्तो यदा मर्त्याः पितृदेवद्विजातिषु।

evaṃ krośatsu vedeṣu kuto mokṣo 'sti kasya cit. ṛṇavanto yadā martyāḥ pitṛdevadvijātiṣu.

श्रिया विहीनैर् अलसैः पण्डितैर् अपलापितम्। वेदवादापरिज्ञानं सत्याभासम् इवानृतम्।

śriyā vihīnair alasaiḥ paṇḍitair apalāpitam. vedavādāparijñānaṃ satyābhāsam ivānṛtam.

न वै पापैर् ह्रियते कृष्यते वा; यो ब्राह्मणो यजते वेदशास्त्रैः। ऊर्ध्वं यज्ञः पशुभिः सार्धम् एति; संतर्पितस् तर्पयते च कामैः।

na vai pāpair hriyate kṛṣyate vā; yo brāhmaṇo yajate vedaśāstraiḥ. ūrdhvaṃ yajñaḥ paśubhiḥ sārdham eti; saṃtarpitas tarpayate ca kāmaiḥ.

न वेदानां परिभवान् न शाठ्येन न मायया। महत् प्राप्नोति पुरुषो ब्रह्म ब्रह्मणि विन्दति।

na vedānāṃ paribhavān na śāṭhyena na māyayā. mahat prāpnoti puruṣo brahma brahmaṇi vindati.

कपिल उवाच। दर्शं च पौर्णमासं च अग्निहोत्रं च धीमताम्। चातुर्मास्यानि चैवासंस् तेषु यज्ञः सनातनः।

kapila uvāca. darśaṃ ca paurṇamāsaṃ ca agnihotraṃ ca dhīmatām. cāturmāsyāni caivāsaṃs teṣu yajñaḥ sanātanaḥ.

अनारम्भाः सुधृतयः शुचयो ब्रह्मसंश्रिताः। ब्रह्मणैव स्म ते देवांस् तर्पयन्त्य् अमृतैषिणः।

anārambhāḥ sudhṛtayaḥ śucayo brahmasaṃśritāḥ. brahmaṇaiva sma te devāṃs tarpayanty amṛtaiṣiṇaḥ.

सर्वभूतात्मभूतस्य सर्वभूतानि पश्यतः। देवापि मार्गे मुह्यन्ति अपदस्य पदैषिणः।

sarvabhūtātmabhūtasya sarvabhūtāni paśyataḥ. devāpi mārge muhyanti apadasya padaiṣiṇaḥ.

चतुर्द्वारं पुरुषं चतुर्मुखं; चतुर्धा चैनम् उपयाति निन्दा। बाहुभ्यां वाच उदराद् उपस्थात्; तेषां द्वारं द्वारपालो बुभूषेत्।

caturdvāraṃ puruṣaṃ caturmukhaṃ; caturdhā cainam upayāti nindā. bāhubhyāṃ vāca udarād upasthāt; teṣāṃ dvāraṃ dvārapālo bubhūṣet.

नाक्षैर् दीव्येन् नाददीतान्यवित्तं; न वायोनीयस्य शृतं प्रगृह्णेत्। क्रुद्धो न चैव प्रहरेत धीमांस्; तथास्य तत् पाणिपादं सुगुप्तम्।

nākṣair dīvyen nādadītānyavittaṃ; na vāyonīyasya śṛtaṃ pragṛhṇet. kruddho na caiva prahareta dhīmāṃs; tathāsya tat pāṇipādaṃ suguptam.

नाक्रोशम् अर्छेन् न मृषा वदेच् च; न पैशुनं जनवादं च कुर्यात्। सत्यव्रतो मितभाषो ऽप्रमत्तस्; तथास्य वाग्द्वारम् अथो सुगुप्तम्।

nākrośam archen na mṛṣā vadec ca; na paiśunaṃ janavādaṃ ca kuryāt. satyavrato mitabhāṣo 'pramattas; tathāsya vāgdvāram atho suguptam.

नानाशनः स्यान् न महाशनः स्याद्; अलोलुपः साधुभिर् आगतः स्यात्। यात्रार्थम् आहारम् इहाददीत; तथास्य स्याज् जाठरी द्वारगुप्तिः।

nānāśanaḥ syān na mahāśanaḥ syād; alolupaḥ sādhubhir āgataḥ syāt. yātrārtham āhāram ihādadīta; tathāsya syāj jāṭharī dvāraguptiḥ.

न वीरपत्नीं विहरेत नारीं; न चापि नारीम् अनृताव् आह्वयीत। भार्याव्रतं ह्य् आत्मनि धारयीत; तथास्योपस्थद्वारगुप्तिर् भवेत।

na vīrapatnīṃ vihareta nārīṃ; na cāpi nārīm anṛtāv āhvayīta. bhāryāvrataṃ hy ātmani dhārayīta; tathāsyopasthadvāraguptir bhaveta.

द्वाराणि यस्य सर्वाणि सुगुप्तानि मनीषिणः। उपस्थम् उदरं बाहू वाक् चतुर्थी स वै द्विजः।

dvārāṇi yasya sarvāṇi suguptāni manīṣiṇaḥ. upastham udaraṃ bāhū vāk caturthī sa vai dvijaḥ.

मोघान्य् अगुप्तद्वारस्य सर्वाण्य् एव भवन्त्य् उत। किं तस्य तपसा कार्यं किं यज्ञेन किम् आत्मना।

moghāny aguptadvārasya sarvāṇy eva bhavanty uta. kiṃ tasya tapasā kāryaṃ kiṃ yajñena kim ātmanā.

अनुत्तरीयवसनम् अनुपस्तीर्णशायिनम्। बाहूपधानं शाम्यन्तं तं देवा ब्राह्मणं विदुः।

anuttarīyavasanam anupastīrṇaśāyinam. bāhūpadhānaṃ śāmyantaṃ taṃ devā brāhmaṇaṃ viduḥ.

द्वंद्वारामेषु सर्वेषु य एको रमते मुनिः। परेषाम् अननुध्यायंस् तं देवा ब्राह्मणं विदुः।

dvaṃdvārāmeṣu sarveṣu ya eko ramate muniḥ. pareṣām ananudhyāyaṃs taṃ devā brāhmaṇaṃ viduḥ.

येन सर्वम् इदं बुद्धं प्रकृतिर् विकृतिश् च या। गतिज्ञः सर्वभूतानां तं देवा ब्राह्मणं विदुः।

yena sarvam idaṃ buddhaṃ prakṛtir vikṛtiś ca yā. gatijñaḥ sarvabhūtānāṃ taṃ devā brāhmaṇaṃ viduḥ.

अभयं सर्वभूतेभ्यः सर्वेषाम् अभयं यतः। सर्वभूतात्मभूतो यस् तं देवा ब्राह्मणं विदुः।

abhayaṃ sarvabhūtebhyaḥ sarveṣām abhayaṃ yataḥ. sarvabhūtātmabhūto yas taṃ devā brāhmaṇaṃ viduḥ.

नान्तरेणानुजानन्ति वेदानां यत् क्रियाफलम्। अनुज्ञाय च तत् सर्वम् अन्यद् रोचयते ऽफलम्।

nāntareṇānujānanti vedānāṃ yat kriyāphalam. anujñāya ca tat sarvam anyad rocayate 'phalam.

फलवन्ति च कर्माणि व्युष्टिमन्ति ध्रुवाणि च। विगुणानि च पश्यन्ति तथानैकान्तिकानि च।

phalavanti ca karmāṇi vyuṣṭimanti dhruvāṇi ca. viguṇāni ca paśyanti tathānaikāntikāni ca.

गुणाश् चात्र सुदुर्ज्ञेया ज्ञाताश् चापि सुदुष्कराः। अनुष्ठिताश् चान्तवन्त इति त्वम् अनुपश्यसि।

guṇāś cātra sudurjñeyā jñātāś cāpi suduṣkarāḥ. anuṣṭhitāś cāntavanta iti tvam anupaśyasi.

स्यूमरश्मिर् उवाच। यथा च वेदप्रामाण्यं त्यागश् च सफलो यथा। तौ पन्थानाव् उभौ व्यक्तौ भगवंस् तद् ब्रवीहि मे।

syūmaraśmir uvāca. yathā ca vedaprāmāṇyaṃ tyāgaś ca saphalo yathā. tau panthānāv ubhau vyaktau bhagavaṃs tad bravīhi me.

कपिल उवाच। प्रत्यक्षम् इह पश्यन्ति भवन्तः सत्पथे स्थिताः। प्रत्यक्षं तु किम् अत्रास्ति यद् भवन्त उपासते।

kapila uvāca. pratyakṣam iha paśyanti bhavantaḥ satpathe sthitāḥ. pratyakṣaṃ tu kim atrāsti yad bhavanta upāsate.

स्यूमरश्मिर् उवाच। स्यूमरश्मिर् अहं ब्रह्मञ् जिज्ञासार्थम् इहागतः। श्रेयस्कामः प्रत्यवोचम् आर्जवान् न विवक्षया। इमं च संशयं घोरं भगवान् प्रब्रवीतु मे।

syūmaraśmir uvāca. syūmaraśmir ahaṃ brahmañ jijñāsārtham ihāgataḥ. śreyaskāmaḥ pratyavocam ārjavān na vivakṣayā. imaṃ ca saṃśayaṃ ghoraṃ bhagavān prabravītu me.

प्रत्यक्षम् इह पश्यन्तो भवन्तः सत्पथे स्थिताः। किम् अत्र प्रत्यक्षतमं भवन्तो यद् उपासते। अन्यत्र तर्कशास्त्रेभ्य आगमाच् च यथागमम्।

pratyakṣam iha paśyanto bhavantaḥ satpathe sthitāḥ. kim atra pratyakṣatamaṃ bhavanto yad upāsate. anyatra tarkaśāstrebhya āgamāc ca yathāgamam.

आगमो वेदवादस् तु तर्कशास्त्राणि चागमः। यथागमम् उपासीत आगमस् तत्र सिध्यति। सिद्धिः प्रत्यक्षरूपा च दृश्यत्य् आगमनिश्चयात्।

āgamo vedavādas tu tarkaśāstrāṇi cāgamaḥ. yathāgamam upāsīta āgamas tatra sidhyati. siddhiḥ pratyakṣarūpā ca dṛśyaty āgamaniścayāt.

नौर् नावीव निबद्धा हि स्रोतसा सनिबन्धना। ह्रियमाणा कथं विप्र कुबुद्धींस् तारयिष्यति। एतद् ब्रवीतु भगवान् उपपन्नो ऽस्म्य् अधीहि भोः।

naur nāvīva nibaddhā hi srotasā sanibandhanā. hriyamāṇā kathaṃ vipra kubuddhīṃs tārayiṣyati. etad bravītu bhagavān upapanno 'smy adhīhi bhoḥ.

नैव त्यागी न संतुष्टो नाशोको न निरामयः। न निर्विवित्सो नावृत्तो नापवृत्तो ऽस्ति कश् चन।

naiva tyāgī na saṃtuṣṭo nāśoko na nirāmayaḥ. na nirvivitso nāvṛtto nāpavṛtto 'sti kaś cana.

भवन्तो ऽपि च हृष्यन्ति शोचन्ति च यथा वयम्। इन्द्रियार्थाश् च भवतां समानाः सर्वजन्तुषु।

bhavanto 'pi ca hṛṣyanti śocanti ca yathā vayam. indriyārthāś ca bhavatāṃ samānāḥ sarvajantuṣu.

एवं चतुर्णां वर्णानाम् आश्रमाणां प्रवृत्तिषु। एकम् आलम्बमानानां निर्णये किं निरामयम्।

evaṃ caturṇāṃ varṇānām āśramāṇāṃ pravṛttiṣu. ekam ālambamānānāṃ nirṇaye kiṃ nirāmayam.

कपिल उवाच। यद् यद् आचरते शास्त्रम् अथ सर्वप्रवृत्तिषु। यस्य यत्र ह्य् अनुष्ठानं तत्र तत्र निरामयम्।

kapila uvāca. yad yad ācarate śāstram atha sarvapravṛttiṣu. yasya yatra hy anuṣṭhānaṃ tatra tatra nirāmayam.

सर्वं पावयते ज्ञानं यो ज्ञानं ह्य् अनुवर्तते। ज्ञानाद् अपेत्य या वृत्तिः सा विनाशयति प्रजाः।

sarvaṃ pāvayate jñānaṃ yo jñānaṃ hy anuvartate. jñānād apetya yā vṛttiḥ sā vināśayati prajāḥ.

भवन्तो ज्ञानिनो नित्यं सर्वतश् च निरागमाः। ऐकात्म्यं नाम कश् चिद् धि कदा चिद् अभिपद्यते।

bhavanto jñānino nityaṃ sarvataś ca nirāgamāḥ. aikātmyaṃ nāma kaś cid dhi kadā cid abhipadyate.

शास्त्रं ह्य् अबुद्ध्वा तत्त्वेन के चिद् वादबला जनाः। कामद्वेषाभिभूतत्वाद् अहंकारवशं गताः।

śāstraṃ hy abuddhvā tattvena ke cid vādabalā janāḥ. kāmadveṣābhibhūtatvād ahaṃkāravaśaṃ gatāḥ.

याथातथ्यम् अविज्ञाय शास्त्राणां शास्त्रदस्यवः। ब्रह्मस्तेना निरारम्भा अपक्वमतयो ऽशिवाः।

yāthātathyam avijñāya śāstrāṇāṃ śāstradasyavaḥ. brahmastenā nirārambhā apakvamatayo 'śivāḥ.

वैगुण्यम् एव पश्यन्ति न गुणान् अनुयुञ्जते। तेषां तमःशरीराणां तम एव परायणम्।

vaiguṇyam eva paśyanti na guṇān anuyuñjate. teṣāṃ tamaḥśarīrāṇāṃ tama eva parāyaṇam.

यो यथाप्रकृतिर् जन्तुः प्रकृतेः स्याद् वशानुगः। तस्य द्वेषश् च कामश् च क्रोधो दम्भो ऽनृतं मदः। नित्यम् एवाभिवर्तन्ते गुणाः प्रकृतिसंभवाः।

yo yathāprakṛtir jantuḥ prakṛteḥ syād vaśānugaḥ. tasya dveṣaś ca kāmaś ca krodho dambho 'nṛtaṃ madaḥ. nityam evābhivartante guṇāḥ prakṛtisaṃbhavāḥ.

एतद् बुद्ध्यानुपश्यन्तः संत्यजेयुः शुभाशुभम्। परां गतिम् अभीप्सन्तो यतयः संयमे रताः। यतः स्वरूपतश् चान्यो जातितः श्रुतितो ऽर्थतः। कथम् अस्मिन् स इत्य् एव संबन्धः स्याद् असंहितः।

etad buddhyānupaśyantaḥ saṃtyajeyuḥ śubhāśubham. parāṃ gatim abhīpsanto yatayaḥ saṃyame ratāḥ. yataḥ svarūpataś cānyo jātitaḥ śrutito 'rthataḥ. katham asmin sa ity eva saṃbandhaḥ syād asaṃhitaḥ.

स्यूमरश्मिर् उवाच। सर्वम् एतन् मया ब्रह्मञ् शास्त्रतः परिकीर्तितम्। न ह्य् अविज्ञाय शात्रार्थं प्रवर्तन्ते प्रवृत्तयः।

syūmaraśmir uvāca. sarvam etan mayā brahmañ śāstrataḥ parikīrtitam. na hy avijñāya śātrārthaṃ pravartante pravṛttayaḥ.

यः कश् चिन् न्याय्य आचारः सर्वं शास्त्रम् इति श्रुतिः। यद् अन्याय्यम् अशास्त्रं तद् इत्य् एषा श्रूयते श्रुतिः।

yaḥ kaś cin nyāyya ācāraḥ sarvaṃ śāstram iti śrutiḥ. yad anyāyyam aśāstraṃ tad ity eṣā śrūyate śrutiḥ.

न प्रवृत्तिर् ऋते शास्त्रात् का चिद् अस्तीति निश्चयः। यद् अन्यद् वेदवादेभ्यस् तद् अशास्त्रम् इति श्रुतिः।

na pravṛttir ṛte śāstrāt kā cid astīti niścayaḥ. yad anyad vedavādebhyas tad aśāstram iti śrutiḥ.

शास्त्राद् अपेतं पश्यन्ति बहवो व्यक्तमानिनः। शास्त्रदोषान् न पश्यन्ति इह चामुत्र चापरे। इन्द्रियार्थाश् च भवतां समानाः सर्वजन्तुषु। एवं चतुर्णां वर्णानाम् आश्रमाणां प्रवृत्तिषु। एवम् आलम्बमानानां निर्णये सर्वतोदिशम्। अविज्ञानहतप्रज्ञा हीनप्रज्ञास् तमोवृताः।

śāstrād apetaṃ paśyanti bahavo vyaktamāninaḥ. śāstradoṣān na paśyanti iha cāmutra cāpare. indriyārthāś ca bhavatāṃ samānāḥ sarvajantuṣu. evaṃ caturṇāṃ varṇānām āśramāṇāṃ pravṛttiṣu. evam ālambamānānāṃ nirṇaye sarvatodiśam. avijñānahataprajñā hīnaprajñās tamovṛtāḥ.

शक्यं त्व् एकेन मुक्तेन कृतकृत्येन सर्वशः। पिण्डमात्रं व्यपाश्रित्य चरितुं सर्वतोदिशम्। आनन्त्यं वदमानेन शक्तेन विजितात्मना। वेदवादं व्यपाश्रित्य मोक्षो ऽस्तीति प्रभाषितुम्। अपेतन्यायशास्त्रेण सर्वलोकविगर्हिणा।

śakyaṃ tv ekena muktena kṛtakṛtyena sarvaśaḥ. piṇḍamātraṃ vyapāśritya carituṃ sarvatodiśam. ānantyaṃ vadamānena śaktena vijitātmanā. vedavādaṃ vyapāśritya mokṣo 'stīti prabhāṣitum. apetanyāyaśāstreṇa sarvalokavigarhiṇā.

इदं तु दुष्करं कर्म कुटुम्बम् अभिसंश्रितम्। दानम् अध्ययनं यज्ञः प्रजासंतानम् आर्जवम्।

idaṃ tu duṣkaraṃ karma kuṭumbam abhisaṃśritam. dānam adhyayanaṃ yajñaḥ prajāsaṃtānam ārjavam.

यद्य् एतद् एवं कृत्वापि न विमोक्षो ऽस्ति कस्य चित्। धिक् कर्तारं च कार्यं च श्रमश् चायं निरर्थकः।

yady etad evaṃ kṛtvāpi na vimokṣo 'sti kasya cit. dhik kartāraṃ ca kāryaṃ ca śramaś cāyaṃ nirarthakaḥ.

नास्तिक्यम् अन्यथा च स्याद् वेदानां पृष्ठतःक्रिया। एतस्यानन्त्यम् इच्छामि भगवञ् श्रोतुम् अञ्जसा।

nāstikyam anyathā ca syād vedānāṃ pṛṣṭhataḥkriyā. etasyānantyam icchāmi bhagavañ śrotum añjasā.

तथ्यं वदस्व मे ब्रह्मन्न् उपसन्नो ऽस्म्य् अधीहि भोः। यथा ते विदितो मोक्षस् तथेच्छाम्य् उपशिक्षितुम्।

tathyaṃ vadasva me brahmann upasanno 'smy adhīhi bhoḥ. yathā te vidito mokṣas tathecchāmy upaśikṣitum.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...