स गत्वा बाहुदां शीघ्रं तर्पयस्व यथाविधि। देवान् पितॄन् ऋषींश् चैव मा चाधर्मे मनः कृथाः। ब्रह्महत्यां सुरापानं स्तेयं गुर्वङ्गनागमम्। महान्ति पातकान्य् आहुः संयोगं चैव तैः सह। न स्तेयसदृशं ब्रह्मन् महापातकम् अस्त्य् उत। जगत्य् अस्मिन् महाभाग ब्रह्महत्यासमं हि तत्। सर्वपातकिनां ब्रह्मन् दण्डः शारीर उच्यते। तस्करस्य विशेषेण नान्यो दण्डो विधीयते। ब्राह्मणः क्षत्रियो वापि वैश्यः शूद्रो ऽथ वा द्विजः। सर्वे कामकृते पापे हन्तव्या न विचारणा। राजभिर् धृतदण्डा वै कृत्वा पापानि मानवाः। निर्मलाः स्वर्गम् आयान्ति सन्तः सुकृतिनो यथा। उद्धृतं नः कुलं ब्रह्मन् राज्ञा दण्डे धृते त्वयि।
sa gatvā bāhudāṃ śīghraṃ tarpayasva yathāvidhi. devān pitṝn ṛṣīṃś caiva mā cādharme manaḥ kṛthāḥ. brahmahatyāṃ surāpānaṃ steyaṃ gurvaṅganāgamam. mahānti pātakāny āhuḥ saṃyogaṃ caiva taiḥ saha. na steyasadṛśaṃ brahman mahāpātakam asty uta. jagaty asmin mahābhāga brahmahatyāsamaṃ hi tat. sarvapātakināṃ brahman daṇḍaḥ śārīra ucyate. taskarasya viśeṣeṇa nānyo daṇḍo vidhīyate. brāhmaṇaḥ kṣatriyo vāpi vaiśyaḥ śūdro 'tha vā dvijaḥ. sarve kāmakṛte pāpe hantavyā na vicāraṇā. rājabhir dhṛtadaṇḍā vai kṛtvā pāpāni mānavāḥ. nirmalāḥ svargam āyānti santaḥ sukṛtino yathā. uddhṛtaṃ naḥ kulaṃ brahman rājñā daṇḍe dhṛte tvayi.