महाभारत 1.15 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

Project Home / Contents

महाभारत

आदि पर्व→

←अध्याय 15→

[mh-1-15] • 13 श्लोकाः

सूत उवाच। एतस्मिन्न् एव काले तु भगिन्यौ ते तपोधन। अपश्यतां समायान्तम् उच्चैःश्रवसम् अन्तिकात्।

sūta uvāca. etasminn eva kāle tu bhaginyau te tapodhana. apaśyatāṃ samāyāntam uccaiḥśravasam antikāt.

यं तं देवगणाः सर्वे हृष्टरूपा अपूजयन्। मथ्यमाने ऽमृते जातम् अश्वरत्नम् अनुत्तमम्।

yaṃ taṃ devagaṇāḥ sarve hṛṣṭarūpā apūjayan. mathyamāne 'mṛte jātam aśvaratnam anuttamam.

महौघबलम् अश्वानाम् उत्तमं जवतां वरम्। श्रीमन्तम् अजरं दिव्यं सर्वलक्षणलक्षितम्।

mahaughabalam aśvānām uttamaṃ javatāṃ varam. śrīmantam ajaraṃ divyaṃ sarvalakṣaṇalakṣitam.

शौनक उवाच। कथं तद् अमृतं देवैर् मथितं क्व च शंस मे। कारणं चाथ मथने किं जातम् अमृतात् परम्। यत्र जज्ञे महावीर्यः सो ऽश्वराजो महाद्युतिः।

śaunaka uvāca. kathaṃ tad amṛtaṃ devair mathitaṃ kva ca śaṃsa me. kāraṇaṃ cātha mathane kiṃ jātam amṛtāt param. yatra jajñe mahāvīryaḥ so 'śvarājo mahādyutiḥ.

सूत उवाच। ज्वलन्तम् अचलं मेरुं तेजोराशिम् अनुत्तमम्। पूर्वं सुरगणाः सर्वे तथा दैत्याश् च सर्वशः। क्षुज्जराभ्यां समाक्रान्ता ब्रह्माणम् उपतस्थिरे। आक्षिपन्तं प्रभां भानोः स्वशृङ्गैः काञ्चनोज्ज्वलैः।

sūta uvāca. jvalantam acalaṃ meruṃ tejorāśim anuttamam. pūrvaṃ suragaṇāḥ sarve tathā daityāś ca sarvaśaḥ. kṣujjarābhyāṃ samākrāntā brahmāṇam upatasthire. ākṣipantaṃ prabhāṃ bhānoḥ svaśṛṅgaiḥ kāñcanojjvalaiḥ.

काञ्चनाभरणं चित्रं देवगन्धर्वसेवितम्। अप्रमेयम् अनाधृष्यम् अधर्मबहुलैर् जनैः।

kāñcanābharaṇaṃ citraṃ devagandharvasevitam. aprameyam anādhṛṣyam adharmabahulair janaiḥ.

व्यालैर् आचरितं घोरैर् दिव्यौषधिविदीपितम्। नाकम् आवृत्य तिष्ठन्तम् उच्छ्रयेण महागिरिम्।

vyālair ācaritaṃ ghorair divyauṣadhividīpitam. nākam āvṛtya tiṣṭhantam ucchrayeṇa mahāgirim.

अगम्यं मनसाप्य् अन्यैर् नदीवृक्षसमन्वितम्। नानापतगसंघैश् च नादितं सुमनोहरैः।

agamyaṃ manasāpy anyair nadīvṛkṣasamanvitam. nānāpatagasaṃghaiś ca nāditaṃ sumanoharaiḥ.

तस्य पृष्ठम् उपारुह्य बहुरत्नाचितं शुभम्। अनन्तकल्पम् उद्विद्धं सुराः सर्वे महौजसः।

tasya pṛṣṭham upāruhya bahuratnācitaṃ śubham. anantakalpam udviddhaṃ surāḥ sarve mahaujasaḥ.

ते मन्त्रयितुम् आरब्धास् तत्रासीना दिवौकसः। अमृतार्थे समागम्य तपोनियमसंस्थिताः।

te mantrayitum ārabdhās tatrāsīnā divaukasaḥ. amṛtārthe samāgamya taponiyamasaṃsthitāḥ.

तत्र नारायणो देवो ब्रह्माणम् इदम् अब्रवीत्। चिन्तयत्सु सुरेष्व् एवं मन्त्रयत्सु च सर्वशः।

tatra nārāyaṇo devo brahmāṇam idam abravīt. cintayatsu sureṣv evaṃ mantrayatsu ca sarvaśaḥ.

देवैर् असुरसंघैश् च मथ्यतां कलशोदधिः। भविष्यत्य् अमृतं तत्र मथ्यमाने महोदधौ।

devair asurasaṃghaiś ca mathyatāṃ kalaśodadhiḥ. bhaviṣyaty amṛtaṃ tatra mathyamāne mahodadhau.

सर्वौषधीः समावाप्य सर्वरत्नानि चैव हि। मन्थध्वम् उदधिं देवा वेत्स्यध्वम् अमृतं ततः।

sarvauṣadhīḥ samāvāpya sarvaratnāni caiva hi. manthadhvam udadhiṃ devā vetsyadhvam amṛtaṃ tataḥ.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...