महाभारत 1.106 (श्लोक 1)

महाभारत

आदि पर्व→

←अध्याय 106→

[mh-1-106] • 14 श्लोकाः

वैशंपायन उवाच। धृतराष्ट्राभ्यनुज्ञातः स्वबाहुविजितं धनम्। भीष्माय सत्यवत्यै च मात्रे चोपजहार सः।

vaiśaṃpāyana uvāca. dhṛtarāṣṭrābhyanujñātaḥ svabāhuvijitaṃ dhanam. bhīṣmāya satyavatyai ca mātre copajahāra saḥ.

विदुराय च वै पाण्डुः प्रेषयाम् आस तद् धनम्। सुहृदश् चापि धर्मात्मा धनेन समतर्पयत्।

vidurāya ca vai pāṇḍuḥ preṣayām āsa tad dhanam. suhṛdaś cāpi dharmātmā dhanena samatarpayat.

ततः सत्यवतीं भीष्मः कौसल्यां च यशस्विनीम्। शुभैः पाण्डुजितै रत्नैस् तोषयाम् आस भारत।

tataḥ satyavatīṃ bhīṣmaḥ kausalyāṃ ca yaśasvinīm. śubhaiḥ pāṇḍujitai ratnais toṣayām āsa bhārata.

ननन्द माता कौसल्या तम् अप्रतिमतेजसम्। जयन्तम् इव पौलोमी परिष्वज्य नरर्षभम्।

nananda mātā kausalyā tam apratimatejasam. jayantam iva paulomī pariṣvajya nararṣabham.

तस्य वीरस्य विक्रान्तैः सहस्रशतदक्षिणैः। पाण्डोर् बाहुविनिर्जितैः। असंख्येयैर् धनै राजा। अश्वमेधशतैर् ईजे धृतराष्ट्रो महामखैः।

tasya vīrasya vikrāntaiḥ sahasraśatadakṣiṇaiḥ. pāṇḍor bāhuvinirjitaiḥ. asaṃkhyeyair dhanai rājā. aśvamedhaśatair īje dhṛtarāṣṭro mahāmakhaiḥ.

संप्रयुक्तश् च कुन्त्या च माद्र्या च भरतर्षभ। जिततन्द्रीस् तदा पाण्डुर् बभूव वनगोचरः।

saṃprayuktaś ca kuntyā ca mādryā ca bharatarṣabha. jitatandrīs tadā pāṇḍur babhūva vanagocaraḥ.

हित्वा प्रासादनिलयं शुभानि शयनानि च। अरण्यनित्यः सततं बभूव मृगयापरः।

hitvā prāsādanilayaṃ śubhāni śayanāni ca. araṇyanityaḥ satataṃ babhūva mṛgayāparaḥ.

स चरन् दक्षिणं पार्श्वं रम्यं हिमवतो गिरेः। उवास गिरिपृष्ठेषु महाशालवनेषु च।

sa caran dakṣiṇaṃ pārśvaṃ ramyaṃ himavato gireḥ. uvāsa giripṛṣṭheṣu mahāśālavaneṣu ca.

रराज कुन्त्या माद्र्या च पाण्डुः सह वने वसन्। करेण्वोर् इव मध्यस्थः श्रीमान् पौरंदरो गजः।

rarāja kuntyā mādryā ca pāṇḍuḥ saha vane vasan. kareṇvor iva madhyasthaḥ śrīmān pauraṃdaro gajaḥ.

भारतं सह भार्याभ्यां बाणखड्गधनुर्धरम्। विचित्रकवचं वीरं परमास्त्रविदं नृपम्। देवो ऽयम् इत्य् अमन्यन्त चरन्तं वनवासिनः।

bhārataṃ saha bhāryābhyāṃ bāṇakhaḍgadhanurdharam. vicitrakavacaṃ vīraṃ paramāstravidaṃ nṛpam. devo 'yam ity amanyanta carantaṃ vanavāsinaḥ.

तस्य कामांश् च भोगांश् च नरा नित्यम् अतन्द्रिताः। उपजह्रुर् वनान्तेषु धृतराष्ट्रेण चोदिताः।

tasya kāmāṃś ca bhogāṃś ca narā nityam atandritāḥ. upajahrur vanānteṣu dhṛtarāṣṭreṇa coditāḥ.

अथ पारशवीं कन्यां देवकस्य महीपतेः। रूपयौवनसंपन्नां स शुश्रावापगासुतः।

atha pāraśavīṃ kanyāṃ devakasya mahīpateḥ. rūpayauvanasaṃpannāṃ sa śuśrāvāpagāsutaḥ.

ततस् तु वरयित्वा ताम् आनाय्य पुरुषर्षभः। विवाहं कारयाम् आस विदुरस्य महामतेः।

tatas tu varayitvā tām ānāyya puruṣarṣabhaḥ. vivāhaṃ kārayām āsa vidurasya mahāmateḥ.

तस्यां चोत्पादयाम् आस विदुरः कुरुनन्दनः। पुत्रान् विनयसंपन्नान् आत्मनः सदृशान् गुणैः।

tasyāṃ cotpādayām āsa viduraḥ kurunandanaḥ. putrān vinayasaṃpannān ātmanaḥ sadṛśān guṇaiḥ.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...