रामायण 7.86 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

रामायण

←उत्तर काण्ड

←अध्याय 86→

[rm-7-86] • 16 श्लोकाः

रामो बहून्य् अहान्य् एव तद् गीतं परमाद्भुतम्। शुश्राव मुनिभिः सार्धं राजभिः सह वानरैः।

rāmo bahūny ahāny eva tad gītaṃ paramādbhutam. śuśrāva munibhiḥ sārdhaṃ rājabhiḥ saha vānaraiḥ.

तस्मिन् गीते तु विज्ञाय सीतापुत्रौ कुशीलवौ। तस्याः परिषदो मध्ये रामो वचनम् अब्रवीत्।

tasmin gīte tu vijñāya sītāputrau kuśīlavau. tasyāḥ pariṣado madhye rāmo vacanam abravīt.

मद्वचो ब्रूत गच्छध्वम् इति भगवतो ऽन्तिकम्।

madvaco brūta gacchadhvam iti bhagavato 'ntikam.

यदि शुद्धसमाचारा यदि वा वीतकल्मषा। करोत्व् इहात्मनः शुद्धिम् अनुमान्य महामुनिम्।

yadi śuddhasamācārā yadi vā vītakalmaṣā. karotv ihātmanaḥ śuddhim anumānya mahāmunim.

छन्दं मुनेस् तु विज्ञाय सीतायाश् च मनोगतम्। प्रत्ययं दातुकामायास् ततः शंसत मे लघु।

chandaṃ munes tu vijñāya sītāyāś ca manogatam. pratyayaṃ dātukāmāyās tataḥ śaṃsata me laghu.

श्वः प्रभाते तु शपथं मैथिली जनकात्मजा। करोतु परिषन्मध्ये शोधनार्थं ममेह च।

śvaḥ prabhāte tu śapathaṃ maithilī janakātmajā. karotu pariṣanmadhye śodhanārthaṃ mameha ca.

श्रुत्वा तु राघवस्यैतद् वचः परमम् अद्भुतम्। दूताः संप्रययुर् वाटं यत्रास्ते मुनिपुंगवः।

śrutvā tu rāghavasyaitad vacaḥ paramam adbhutam. dūtāḥ saṃprayayur vāṭaṃ yatrāste munipuṃgavaḥ.

ते प्रणम्य महात्मानं ज्वलन्तम् अमितप्रभम्। ऊचुस् ते राम वाक्यानि मृदूनि मधुराणि च।

te praṇamya mahātmānaṃ jvalantam amitaprabham. ūcus te rāma vākyāni mṛdūni madhurāṇi ca.

तेषां तद् भाषितं श्रुत्वा रामस्य च मनोगतम्। विज्ञाय सुमहातेजा मुनिर् वाक्यम् अथाब्रवीत्।

teṣāṃ tad bhāṣitaṃ śrutvā rāmasya ca manogatam. vijñāya sumahātejā munir vākyam athābravīt.

एवं भवतु भद्रं वो यथा तुष्यति राघवः। तथा करिष्यते सीता दैवतं हि पतिः स्त्रियाः।

evaṃ bhavatu bhadraṃ vo yathā tuṣyati rāghavaḥ. tathā kariṣyate sītā daivataṃ hi patiḥ striyāḥ.

तथोक्ता मुनिना सर्वे रामदूता महौजसः। प्रत्येत्य राघवं सर्वे मुनिवाक्यं बभाषिरे।

tathoktā muninā sarve rāmadūtā mahaujasaḥ. pratyetya rāghavaṃ sarve munivākyaṃ babhāṣire.

ततः प्रहृष्टः काकुत्स्थः श्रुत्वा वाक्यं महात्मनः। ऋषींस् तत्र समेतांश् च राज्ञश् चैवाभ्यभाषत।

tataḥ prahṛṣṭaḥ kākutsthaḥ śrutvā vākyaṃ mahātmanaḥ. ṛṣīṃs tatra sametāṃś ca rājñaś caivābhyabhāṣata.

भगवन्तः सशिष्या वै सानुगश् च नराधिपाः। पश्यन्तु सीताशपथं यश् चैवान्यो ऽभिकाङ्क्षते।

bhagavantaḥ saśiṣyā vai sānugaś ca narādhipāḥ. paśyantu sītāśapathaṃ yaś caivānyo 'bhikāṅkṣate.

तस्य तद् वचनं श्रुत्वा राघवस्य महात्मनः। सर्वेषम् ऋषिमुख्यानां साधुवादो महान् अभूत्।

tasya tad vacanaṃ śrutvā rāghavasya mahātmanaḥ. sarveṣam ṛṣimukhyānāṃ sādhuvādo mahān abhūt.

राजानश् च महात्मानः प्रशंसन्ति स्म राघवम्। उपपन्नं नरश्रेष्ठ त्वय्य् एव भुवि नान्यतः।

rājānaś ca mahātmānaḥ praśaṃsanti sma rāghavam. upapannaṃ naraśreṣṭha tvayy eva bhuvi nānyataḥ.

एवं विनिश्चयं कृत्वा श्वोभूत इति राघवः। विसर्जयाम् आस तदा सर्वांस् ताञ् शत्रुसूदनः।

evaṃ viniścayaṃ kṛtvā śvobhūta iti rāghavaḥ. visarjayām āsa tadā sarvāṃs tāñ śatrusūdanaḥ.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...