महाभारत 6.33 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

Project Home / Contents

महाभारत

←भीष्म पर्व→

←अध्याय 33→

[mh-6-33] • 55 श्लोकाः

अर्जुन उवाच। मदनुग्रहाय परमं गुह्यम् अध्यात्मसंज्ञितम्। यत् त्वयोक्तं वचस् तेन मोहो ऽयं विगतो मम।

arjuna uvāca. madanugrahāya paramaṃ guhyam adhyātmasaṃjñitam. yat tvayoktaṃ vacas tena moho 'yaṃ vigato mama.

भवाप्ययौ हि भूतानां श्रुतौ विस्तरशो मया। त्वत्तः कमलपत्राक्ष माहात्म्यम् अपि चाव्ययम्।

bhavāpyayau hi bhūtānāṃ śrutau vistaraśo mayā. tvattaḥ kamalapatrākṣa māhātmyam api cāvyayam.

एवम् एतद् यथात्थ त्वम् आत्मानं परमेश्वर। द्रष्टुम् इच्छामि ते रूपम् ऐश्वरं पुरुषोत्तम।

evam etad yathāttha tvam ātmānaṃ parameśvara. draṣṭum icchāmi te rūpam aiśvaraṃ puruṣottama.

मन्यसे यदि तच् छक्यं मया द्रष्टुम् इति प्रभो। योगेश्वर ततो मे त्वं दर्शयात्मानम् अव्ययम्।

manyase yadi tac chakyaṃ mayā draṣṭum iti prabho. yogeśvara tato me tvaṃ darśayātmānam avyayam.

श्रीभगवान् उवाच। पश्य मे पार्थ रूपाणि शतशो ऽथ सहस्रशः। नानाविधानि दिव्यानि नानावर्णाकृतीनि च।

śrībhagavān uvāca. paśya me pārtha rūpāṇi śataśo 'tha sahasraśaḥ. nānāvidhāni divyāni nānāvarṇākṛtīni ca.

पश्यादित्यान् वसून् रुद्रान् अश्विनौ मरुतस् तथा। बहून्य् अदृष्टपूर्वाणि पश्याश्चर्याणि भारत।

paśyādityān vasūn rudrān aśvinau marutas tathā. bahūny adṛṣṭapūrvāṇi paśyāścaryāṇi bhārata.

इहैकस्थं जगत् कृत्स्नं पश्याद्य सचराचरम्। मम देहे गुडाकेश यच् चान्यद् द्रष्टुम् इच्छसि।

ihaikasthaṃ jagat kṛtsnaṃ paśyādya sacarācaram. mama dehe guḍākeśa yac cānyad draṣṭum icchasi.

न तु मां शक्यसे द्रष्टुम् अनेनैव स्वचक्षुषा। दिव्यं ददामि ते चक्षुः पश्य मे योगम् ऐश्वरम्।

na tu māṃ śakyase draṣṭum anenaiva svacakṣuṣā. divyaṃ dadāmi te cakṣuḥ paśya me yogam aiśvaram.

संजय उवाच। एवम् उक्त्वा ततो राजन् महायोगेश्वरो हरिः। दर्शयाम् आस पार्थाय परमं रूपम् ऐश्वरम्।

saṃjaya uvāca. evam uktvā tato rājan mahāyogeśvaro hariḥ. darśayām āsa pārthāya paramaṃ rūpam aiśvaram.

अनेकवक्त्रनयनम् अनेकाद्भुतदर्शनम्। अनेकदिव्याभरणं दिव्यानेकोद्यतायुधम्।

anekavaktranayanam anekādbhutadarśanam. anekadivyābharaṇaṃ divyānekodyatāyudham.

दिव्यमाल्याम्बरधरं दिव्यगन्धानुलेपनम्। सर्वाश्चर्यमयं देवम् अनन्तं विश्वतोमुखम्।

divyamālyāmbaradharaṃ divyagandhānulepanam. sarvāścaryamayaṃ devam anantaṃ viśvatomukham.

दिवि सूर्यसहस्रस्य भवेद् युगपद् उत्थिता। यदि भाः सदृशी सा स्याद् भासस् तस्य महात्मनः।

divi sūryasahasrasya bhaved yugapad utthitā. yadi bhāḥ sadṛśī sā syād bhāsas tasya mahātmanaḥ.

तत्रैकस्थं जगत् कृत्स्नं प्रविभक्तम् अनेकधा। अपश्यद् देवदेवस्य शरीरे पाण्डवस् तदा।

tatraikasthaṃ jagat kṛtsnaṃ pravibhaktam anekadhā. apaśyad devadevasya śarīre pāṇḍavas tadā.

ततः स विस्मयाविष्टो हृष्टरोमा धनंजयः। प्रणम्य शिरसा देवं कृताञ्जलिर् अभाषत।

tataḥ sa vismayāviṣṭo hṛṣṭaromā dhanaṃjayaḥ. praṇamya śirasā devaṃ kṛtāñjalir abhāṣata.

अर्जुन उवाच। पश्यामि देवांस् तव देव देहे; सर्वांस् तथा भूतविशेषसंघान्। ब्रह्माणम् ईशं कमलासनस्थम्; ऋषींश् च सर्वान् उरगांश् च दिव्यान्।

arjuna uvāca. paśyāmi devāṃs tava deva dehe; sarvāṃs tathā bhūtaviśeṣasaṃghān. brahmāṇam īśaṃ kamalāsanastham; ṛṣīṃś ca sarvān uragāṃś ca divyān.

अनेकबाहूदरवक्त्रनेत्रं; पश्यामि त्वा सर्वतो ऽनन्तरूपम्। नान्तं न मध्यं न पुनस् तवादिं; पश्यामि विश्वेश्वर विश्वरूप।

anekabāhūdaravaktranetraṃ; paśyāmi tvā sarvato 'nantarūpam. nāntaṃ na madhyaṃ na punas tavādiṃ; paśyāmi viśveśvara viśvarūpa.

किरीटिनं गदिनं चक्रिणं च; तेजोराशिं सर्वतो दीप्तिमन्तम्। पश्यामि त्वां दुर्निरीक्ष्यं समन्ताद्; दीप्तानलार्कद्युतिम् अप्रमेयम्।

kirīṭinaṃ gadinaṃ cakriṇaṃ ca; tejorāśiṃ sarvato dīptimantam. paśyāmi tvāṃ durnirīkṣyaṃ samantād; dīptānalārkadyutim aprameyam.

त्वम् अक्षरं परमं वेदितव्यं; त्वम् अस्य विश्वस्य परं निधानम्। त्वम् अव्ययः शाश्वतधर्मगोप्ता; सनातनस् त्वं पुरुषो मतो मे।

tvam akṣaraṃ paramaṃ veditavyaṃ; tvam asya viśvasya paraṃ nidhānam. tvam avyayaḥ śāśvatadharmagoptā; sanātanas tvaṃ puruṣo mato me.

अनादिमध्यान्तम् अनन्तवीर्यम्; अनन्तबाहुं शशिसूर्यनेत्रम्। पश्यामि त्वां दीप्तहुताशवक्त्रं; स्वतेजसा विश्वम् इदं तपन्तम्।

anādimadhyāntam anantavīryam; anantabāhuṃ śaśisūryanetram. paśyāmi tvāṃ dīptahutāśavaktraṃ; svatejasā viśvam idaṃ tapantam.

द्यावापृथिव्योर् इदम् अन्तरं हि; व्याप्तं त्वयैकेन दिशश् च सर्वाः। दृष्ट्वाद्भुतं रूपम् इदं तवोग्रं; लोकत्रयं प्रव्यथितं महात्मन्।

dyāvāpṛthivyor idam antaraṃ hi; vyāptaṃ tvayaikena diśaś ca sarvāḥ. dṛṣṭvādbhutaṃ rūpam idaṃ tavograṃ; lokatrayaṃ pravyathitaṃ mahātman.

अमी हि त्वा सुरसंघा विशन्ति; के चिद् भीताः प्राञ्जलयो गृणन्ति। स्वस्तीत्य् उक्त्वा महर्षिसिद्धसंघाः; स्तुवन्ति त्वां स्तुतिभिः पुष्कलाभिः।

amī hi tvā surasaṃghā viśanti; ke cid bhītāḥ prāñjalayo gṛṇanti. svastīty uktvā maharṣisiddhasaṃghāḥ; stuvanti tvāṃ stutibhiḥ puṣkalābhiḥ.

रुद्रादित्या वसवो ये च साध्या; विश्वे ऽश्विनौ मरुतश् चोष्मपाश् च। गन्धर्वयक्षासुरसिद्धसंघा; वीक्षन्ते त्वा विस्मिताश् चैव सर्वे।

rudrādityā vasavo ye ca sādhyā; viśve 'śvinau marutaś coṣmapāś ca. gandharvayakṣāsurasiddhasaṃghā; vīkṣante tvā vismitāś caiva sarve.

रूपं महत् ते बहुवक्त्रनेत्रं; महाबाहो बहुबाहूरुपादम्। बहूदरं बहुदंष्ट्राकरालं; दृष्ट्वा लोकाः प्रव्यथितास् तथाहम्।

rūpaṃ mahat te bahuvaktranetraṃ; mahābāho bahubāhūrupādam. bahūdaraṃ bahudaṃṣṭrākarālaṃ; dṛṣṭvā lokāḥ pravyathitās tathāham.

नभःस्पृशं दीप्तम् अनेकवर्णं; व्यात्ताननं दीप्तविशालनेत्रम्। दृष्ट्वा हि त्वां प्रव्यथितान्तरात्मा; धृतिं न विन्दामि शमं च विष्णो।

nabhaḥspṛśaṃ dīptam anekavarṇaṃ; vyāttānanaṃ dīptaviśālanetram. dṛṣṭvā hi tvāṃ pravyathitāntarātmā; dhṛtiṃ na vindāmi śamaṃ ca viṣṇo.

दंष्ट्राकरालानि च ते मुखानि; दृष्ट्वैव कालानलसंनिभानि। दिशो न जाने न लभे च शर्म; प्रसीद देवेश जगन्निवास।

daṃṣṭrākarālāni ca te mukhāni; dṛṣṭvaiva kālānalasaṃnibhāni. diśo na jāne na labhe ca śarma; prasīda deveśa jagannivāsa.

अमी च त्वां धृतराष्ट्रस्य पुत्राः; सर्वे सहैवावनिपालसंघैः। भीष्मो द्रोणः सूतपुत्रस् तथासौ; सहास्मदीयैर् अपि योधमुख्यैः।

amī ca tvāṃ dhṛtarāṣṭrasya putrāḥ; sarve sahaivāvanipālasaṃghaiḥ. bhīṣmo droṇaḥ sūtaputras tathāsau; sahāsmadīyair api yodhamukhyaiḥ.

वक्त्राणि ते त्वरमाणा विशन्ति; दंष्ट्राकरालानि भयानकानि। सहस्रसूर्यातसंनिभानि। तथा जगद्ग्रासकृतक्षणानि। नानारूपैः पुरुषैर् वध्यमाना। विशन्ति ते वक्त्रम् अचिन्त्यरूपम्। यौधिष्ठिरा धार्तराष्ट्राश् च योधाः। शस्त्रैः कृत्ता विविधैः सर्व एव। त्वत्तेजसा निहता नूनम् एते। तथा हीमे त्वच्छरीरं प्रविष्टाः। के चिद् विलग्ना दशनान्तरेषु; संदृश्यन्ते चूर्णितैर् उत्तमाङ्गैः।

vaktrāṇi te tvaramāṇā viśanti; daṃṣṭrākarālāni bhayānakāni. sahasrasūryātasaṃnibhāni. tathā jagadgrāsakṛtakṣaṇāni. nānārūpaiḥ puruṣair vadhyamānā. viśanti te vaktram acintyarūpam. yaudhiṣṭhirā dhārtarāṣṭrāś ca yodhāḥ. śastraiḥ kṛttā vividhaiḥ sarva eva. tvattejasā nihatā nūnam ete. tathā hīme tvaccharīraṃ praviṣṭāḥ. ke cid vilagnā daśanāntareṣu; saṃdṛśyante cūrṇitair uttamāṅgaiḥ.

यथा नदीनां बहवो ऽम्बुवेगाः; समुद्रम् एवाभिमुखा द्रवन्ति। तथा तवामी नरलोकवीरा; विशन्ति वक्त्राण्य् अभिविज्वलन्ति।

yathā nadīnāṃ bahavo 'mbuvegāḥ; samudram evābhimukhā dravanti. tathā tavāmī naralokavīrā; viśanti vaktrāṇy abhivijvalanti.

यथा प्रदीप्तं ज्वलनं पतंगा; विशन्ति नाशाय समृद्धवेगाः। तथैव नाशाय विशन्ति लोकास्; तवापि वक्त्राणि समृद्धवेगाः।

yathā pradīptaṃ jvalanaṃ pataṃgā; viśanti nāśāya samṛddhavegāḥ. tathaiva nāśāya viśanti lokās; tavāpi vaktrāṇi samṛddhavegāḥ.

लेलिह्यसे ग्रसमानः समन्ताल्; लोकान् समग्रान् वदनैर् ज्वलद्भिः। तेजोभिर् आपूर्य जगत् समग्रं; भासस् तवोग्राः प्रतपन्ति विष्णो।

lelihyase grasamānaḥ samantāl; lokān samagrān vadanair jvaladbhiḥ. tejobhir āpūrya jagat samagraṃ; bhāsas tavogrāḥ pratapanti viṣṇo.

आख्याहि मे को भवान् उग्ररूपो; नमो ऽस्तु ते देववर प्रसीद। विज्ञातुम् इच्छामि भवन्तम् आद्यं; न हि प्रजानामि तव प्रवृत्तिम्।

ākhyāhi me ko bhavān ugrarūpo; namo 'stu te devavara prasīda. vijñātum icchāmi bhavantam ādyaṃ; na hi prajānāmi tava pravṛttim.

श्रीभगवान् उवाच। कालो ऽस्मि लोकक्षयकृत् प्रवृद्धो; लोकान् समाहर्तुम् इह प्रवृत्तः। ऋते ऽपि त्वा न भविष्यन्ति सर्वे; ये ऽवस्थिताः प्रत्यनीकेषु योधाः।

śrībhagavān uvāca. kālo 'smi lokakṣayakṛt pravṛddho; lokān samāhartum iha pravṛttaḥ. ṛte 'pi tvā na bhaviṣyanti sarve; ye 'vasthitāḥ pratyanīkeṣu yodhāḥ.

तस्मात् त्वम् उत्तिष्ठ यशो लभस्व; जित्वा शत्रून् भुङ्क्ष्व राज्यं समृद्धम्। मयैवैते निहताः पूर्वम् एव; निमित्तमात्रं भव सव्यसाचिन्।

tasmāt tvam uttiṣṭha yaśo labhasva; jitvā śatrūn bhuṅkṣva rājyaṃ samṛddham. mayaivaite nihatāḥ pūrvam eva; nimittamātraṃ bhava savyasācin.

द्रोणं च भीष्मं च जयद्रथं च; कर्णं तथान्यान् अपि योधवीरान्। मया हतांस् त्वं जहि मा व्यथिष्ठा; युध्यस्व जेतासि रणे सपत्नान्।

droṇaṃ ca bhīṣmaṃ ca jayadrathaṃ ca; karṇaṃ tathānyān api yodhavīrān. mayā hatāṃs tvaṃ jahi mā vyathiṣṭhā; yudhyasva jetāsi raṇe sapatnān.

संजय उवाच। एतच् छ्रुत्वा वचनं केशवस्य; कृताञ्जलिर् वेपमानः किरीटी। नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं; सगद्गदं भीतभीतः प्रणम्य।

saṃjaya uvāca. etac chrutvā vacanaṃ keśavasya; kṛtāñjalir vepamānaḥ kirīṭī. namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṃ; sagadgadaṃ bhītabhītaḥ praṇamya.

अर्जुन उवाच। स्थाने हृषीकेश तव प्रकीर्त्या; जगत् प्रहृष्यत्य् अनुरज्यते च। रक्षांसि भीतानि दिशो द्रवन्ति; सर्वे नमस्यन्ति च सिद्धसंघाः।

arjuna uvāca. sthāne hṛṣīkeśa tava prakīrtyā; jagat prahṛṣyaty anurajyate ca. rakṣāṃsi bhītāni diśo dravanti; sarve namasyanti ca siddhasaṃghāḥ.

कस्माच् च ते न नमेरन् महात्मन्; गरीयसे ब्रह्मणो ऽप्य् आदिकर्त्रे। अनन्त देवेश जगन्निवास; त्वम् अक्षरं सद् असत् तत्परं यत्।

kasmāc ca te na nameran mahātman; garīyase brahmaṇo 'py ādikartre. ananta deveśa jagannivāsa; tvam akṣaraṃ sad asat tatparaṃ yat.

त्वम् आदिदेवः पुरुषः पुराणस्; त्वम् अस्य विश्वस्य परं निधानम्। वेत्तासि वेद्यं च परं च धाम; त्वया ततं विश्वम् अनन्तरूप।

tvam ādidevaḥ puruṣaḥ purāṇas; tvam asya viśvasya paraṃ nidhānam. vettāsi vedyaṃ ca paraṃ ca dhāma; tvayā tataṃ viśvam anantarūpa.

वायुर् यमो ऽग्निर् वरुणः शशाङ्कः; प्रजापतिस् त्वं प्रपितामहश् च। नमो नमस् ते ऽस्तु सहस्रकृत्वः; पुनश् च भूयो ऽपि नमो नमस् ते। अनादिमान् अप्रतिमप्रभावः। सर्वेश्वरः सर्वमहाविभूते।

vāyur yamo 'gnir varuṇaḥ śaśāṅkaḥ; prajāpatis tvaṃ prapitāmahaś ca. namo namas te 'stu sahasrakṛtvaḥ; punaś ca bhūyo 'pi namo namas te. anādimān apratimaprabhāvaḥ. sarveśvaraḥ sarvamahāvibhūte.

नमः पुरस्ताद् अथ पृष्ठतस् ते; नमो ऽस्तु ते सर्वत एव सर्व। न हि त्वद् अन्यः कश् चिद् अपीह देव। लोकत्रये दृश्यते ऽचिन्त्यकर्मा। अनन्तवीर्यामितविक्रमस् त्वं; सर्वं समाप्नोषि ततो ऽसि सर्वः।

namaḥ purastād atha pṛṣṭhatas te; namo 'stu te sarvata eva sarva. na hi tvad anyaḥ kaś cid apīha deva. lokatraye dṛśyate 'cintyakarmā. anantavīryāmitavikramas tvaṃ; sarvaṃ samāpnoṣi tato 'si sarvaḥ.

सखेति मत्वा प्रसभं यद् उक्तं; हे कृष्ण हे यादव हे सखेति। अजानता महिमानं तवेदं; मया प्रमादात् प्रणयेन वापि।

sakheti matvā prasabhaṃ yad uktaṃ; he kṛṣṇa he yādava he sakheti. ajānatā mahimānaṃ tavedaṃ; mayā pramādāt praṇayena vāpi.

यच् चावहासार्थम् असत्कृतो ऽसि; विहारशय्यासनभोजनेषु। एको ऽथ वाप्य् अच्युत तत्समक्षं; तत् क्षामये त्वाम् अहम् अप्रमेयम्।

yac cāvahāsārtham asatkṛto 'si; vihāraśayyāsanabhojaneṣu. eko 'tha vāpy acyuta tatsamakṣaṃ; tat kṣāmaye tvām aham aprameyam.

पितासि लोकस्य चराचरस्य; त्वम् अस्य पूज्यश् च गुरुर् गरीयान्। न त्वत्समो ऽस्त्य् अभ्यधिकः कुतो ऽन्यो; लोकत्रये ऽप्य् अप्रतिमप्रभाव।

pitāsi lokasya carācarasya; tvam asya pūjyaś ca gurur garīyān. na tvatsamo 'sty abhyadhikaḥ kuto 'nyo; lokatraye 'py apratimaprabhāva.

तस्मात् प्रणम्य प्रणिधाय कायं; प्रसादये त्वाम् अहम् ईशम् ईड्यम्। पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः; प्रियः प्रियायार्हसि देव सोढुम्। दिव्यानि कर्माणि तवाद्भुतानि। पूर्वाणि पूर्वे ऽप्य् ऋषयः स्मरन्ति। नान्यो ऽस्ति कर्ता जगतस् त्वम् एको। धाता विधाता च विभुर् भवश् च। तवाद्भुतं किं नु भवेद् असह्यं। किं वाशक्यं परतः कीर्तयिष्ये। कर्तासि सर्वस्य यतः स्वयं वै। विभो ततः सर्वम् इदं त्वम् एव। अत्य् अद्भुतं कर्म न दुष्करं ते। कर्मोपमानं न हि विद्यते ते। न ते गुणानां परिमाणम् अस्ति। न तेजसो नापि बलस्य नर्द्धेः। इमानि कर्माणि तवाद्भुतानि। कृतानि पूर्वे मुनयो वदन्ति। न ते गुणानां परिमाणम् अस्ति। न तेजसश् चापि बलस्य विष्णो।

tasmāt praṇamya praṇidhāya kāyaṃ; prasādaye tvām aham īśam īḍyam. piteva putrasya sakheva sakhyuḥ; priyaḥ priyāyārhasi deva soḍhum. divyāni karmāṇi tavādbhutāni. pūrvāṇi pūrve 'py ṛṣayaḥ smaranti. nānyo 'sti kartā jagatas tvam eko. dhātā vidhātā ca vibhur bhavaś ca. tavādbhutaṃ kiṃ nu bhaved asahyaṃ. kiṃ vāśakyaṃ parataḥ kīrtayiṣye. kartāsi sarvasya yataḥ svayaṃ vai. vibho tataḥ sarvam idaṃ tvam eva. aty adbhutaṃ karma na duṣkaraṃ te. karmopamānaṃ na hi vidyate te. na te guṇānāṃ parimāṇam asti. na tejaso nāpi balasya narddheḥ. imāni karmāṇi tavādbhutāni. kṛtāni pūrve munayo vadanti. na te guṇānāṃ parimāṇam asti. na tejasaś cāpi balasya viṣṇo.

अदृष्टपूर्वं हृषितो ऽस्मि दृष्ट्वा; भयेन च प्रव्यथितं मनो मे। तद् एव मे दर्शय देव रूपं; प्रसीद देवेश जगन्निवास।

adṛṣṭapūrvaṃ hṛṣito 'smi dṛṣṭvā; bhayena ca pravyathitaṃ mano me. tad eva me darśaya deva rūpaṃ; prasīda deveśa jagannivāsa.

किरीटिनं गदिनं चक्रहस्तम्; इच्छामि त्वां द्रष्टुम् अहं तथैव। तेनैव रूपेण चतुर्भुजेन; सहस्रबाहो भव विश्वमूर्ते।

kirīṭinaṃ gadinaṃ cakrahastam; icchāmi tvāṃ draṣṭum ahaṃ tathaiva. tenaiva rūpeṇa caturbhujena; sahasrabāho bhava viśvamūrte.

श्रीभगवान् उवाच। मया प्रसन्नेन तवार्जुनेदं; रूपं परं दर्शितम् आत्मयोगात्। तेजोमयं विश्वम् अनन्तम् आद्यं; यन् मे त्वद् अन्येन न दृष्टपूर्वम्।

śrībhagavān uvāca. mayā prasannena tavārjunedaṃ; rūpaṃ paraṃ darśitam ātmayogāt. tejomayaṃ viśvam anantam ādyaṃ; yan me tvad anyena na dṛṣṭapūrvam.

न वेदयज्ञाध्ययनैर् न दानैर्; न च क्रियाभिर् न तपोभिर् उग्रैः। एवंरूपः शक्य अहं नृलोके; द्रष्टुं त्वद् अन्येन कुरुप्रवीर।

na vedayajñādhyayanair na dānair; na ca kriyābhir na tapobhir ugraiḥ. evaṃrūpaḥ śakya ahaṃ nṛloke; draṣṭuṃ tvad anyena kurupravīra.

मा ते व्यथा मा च विमूढभावो; दृष्ट्वा रूपं घोरम् ईदृङ् ममेदम्। व्यपेतभीः प्रीतमनाः पुनस् त्वं; तद् एव मे रूपम् इदं प्रपश्य।

mā te vyathā mā ca vimūḍhabhāvo; dṛṣṭvā rūpaṃ ghoram īdṛṅ mamedam. vyapetabhīḥ prītamanāḥ punas tvaṃ; tad eva me rūpam idaṃ prapaśya.

संजय उवाच। इत्य् अर्जुनं वासुदेवस् तथोक्त्वा; स्वकं रूपं दर्शयाम् आस भूयः। आश्वासयाम् आस च भीतम् एनं; भूत्वा पुनः सौम्यवपुर् महात्मा।

saṃjaya uvāca. ity arjunaṃ vāsudevas tathoktvā; svakaṃ rūpaṃ darśayām āsa bhūyaḥ. āśvāsayām āsa ca bhītam enaṃ; bhūtvā punaḥ saumyavapur mahātmā.

अर्जुन उवाच। दृष्ट्वेदं मानुषं रूपं तव सौम्यं जनार्दन। इदानीम् अस्मि संवृत्तः सचेताः प्रकृतिं गतः।

arjuna uvāca. dṛṣṭvedaṃ mānuṣaṃ rūpaṃ tava saumyaṃ janārdana. idānīm asmi saṃvṛttaḥ sacetāḥ prakṛtiṃ gataḥ.

श्रीभगवान् उवाच। सुदुर्दर्शम् इदं रूपं दृष्टवान् असि यन् मम। देवा अप्य् अस्य रूपस्य नित्यं दर्शनकाङ्क्षिणः।

śrībhagavān uvāca. sudurdarśam idaṃ rūpaṃ dṛṣṭavān asi yan mama. devā apy asya rūpasya nityaṃ darśanakāṅkṣiṇaḥ.

नाहं वेदैर् न तपसा न दानेन न चेज्यया। शक्य एवंविधो द्रष्टुं दृष्टवान् असि मां यथा।

nāhaṃ vedair na tapasā na dānena na cejyayā. śakya evaṃvidho draṣṭuṃ dṛṣṭavān asi māṃ yathā.

भक्त्या त्व् अनन्यया शक्य अहम् एवंविधो ऽर्जुन। ज्ञातुं द्रष्टुं च तत्त्वेन प्रवेष्टुं च परंतप।

bhaktyā tv ananyayā śakya aham evaṃvidho 'rjuna. jñātuṃ draṣṭuṃ ca tattvena praveṣṭuṃ ca paraṃtapa.

मत्कर्मकृन् मत्परमो मद्भक्तः सङ्गवर्जितः। निर्वैरः सर्वभूतेषु यः स माम् एति पाण्डव।

matkarmakṛn matparamo madbhaktaḥ saṅgavarjitaḥ. nirvairaḥ sarvabhūteṣu yaḥ sa mām eti pāṇḍava.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...