महाभारत 1.6 (श्लोक 1) - Project अर्थ (Artha)

महाभारत

आदि पर्व→

←अध्याय 6→

[mh-1-6] • 13 श्लोकाः

सूत उवाच। अग्नेर् अथ वचः श्रुत्वा तद् रक्षः प्रजहार ताम्। ब्रह्मन् वराहरूपेण मनोमारुतरंहसा।

sūta uvāca. agner atha vacaḥ śrutvā tad rakṣaḥ prajahāra tām. brahman varāharūpeṇa manomārutaraṃhasā.

ततः स गर्भो निवसन् कुक्षौ भृगुकुलोद्वह। रोषान् मातुश् च्युतः कुक्षेश् च्यवनस् तेन सो ऽभवत्।

tataḥ sa garbho nivasan kukṣau bhṛgukulodvaha. roṣān mātuś cyutaḥ kukṣeś cyavanas tena so 'bhavat.

तं दृष्ट्वा मातुर् उदराच् च्युतम् आदित्यवर्चसम्। तद् रक्षो भस्मसाद् भूतं पपात परिमुच्य ताम्।

taṃ dṛṣṭvā mātur udarāc cyutam ādityavarcasam. tad rakṣo bhasmasād bhūtaṃ papāta parimucya tām.

सा तम् आदाय सुश्रोणी ससार भृगुनन्दनम्। च्यवनं भार्गवं ब्रह्मन् पुलोमा दुःखमूर्च्छिता।

sā tam ādāya suśroṇī sasāra bhṛgunandanam. cyavanaṃ bhārgavaṃ brahman pulomā duḥkhamūrcchitā.

तां ददर्श स्वयं ब्रह्मा सर्वलोकपितामहः। रुदतीं बाष्पपूर्णाक्षीं भृगोर् भार्याम् अनिन्दिताम्। सान्त्वयाम् आस भगवान् वधूं ब्रह्मा पितामहः।

tāṃ dadarśa svayaṃ brahmā sarvalokapitāmahaḥ. rudatīṃ bāṣpapūrṇākṣīṃ bhṛgor bhāryām aninditām. sāntvayām āsa bhagavān vadhūṃ brahmā pitāmahaḥ.

अश्रुबिन्दूद्भवा तस्याः प्रावर्तत महानदी। अनुवर्तती सृतिं तस्या भृगोः पत्न्या यशस्विनः।

aśrubindūdbhavā tasyāḥ prāvartata mahānadī. anuvartatī sṛtiṃ tasyā bhṛgoḥ patnyā yaśasvinaḥ.

तस्या मार्गं सृतवतीं दृष्ट्वा तु सरितं तदा। नाम तस्यास् तदा नद्याश् चक्रे लोकपितामहः। वधूसरेति भगवांश् च्यवनस्याश्रमं प्रति।

tasyā mārgaṃ sṛtavatīṃ dṛṣṭvā tu saritaṃ tadā. nāma tasyās tadā nadyāś cakre lokapitāmahaḥ. vadhūsareti bhagavāṃś cyavanasyāśramaṃ prati.

स एवं च्यवनो जज्ञे भृगोः पुत्रः प्रतापवान्। तं ददर्श पिता तत्र च्यवनं तां च भामिनीम्।

sa evaṃ cyavano jajñe bhṛgoḥ putraḥ pratāpavān. taṃ dadarśa pitā tatra cyavanaṃ tāṃ ca bhāminīm.

स पुलोमां ततो भार्यां पप्रच्छ कुपितो भृगुः। केनासि रक्षसे तस्मै कथितेह जिहीर्षवे। न हि त्वां वेद तद् रक्षो मद्भार्यां चारुहासिनीम्।

sa pulomāṃ tato bhāryāṃ papraccha kupito bhṛguḥ. kenāsi rakṣase tasmai kathiteha jihīrṣave. na hi tvāṃ veda tad rakṣo madbhāryāṃ cāruhāsinīm.

तत् त्वम् आख्याहि तं ह्य् अद्य शप्तुम् इच्छाम्य् अहं रुषा। बिभेति को न शापान् मे कस्य चायं व्यतिक्रमः।

tat tvam ākhyāhi taṃ hy adya śaptum icchāmy ahaṃ ruṣā. bibheti ko na śāpān me kasya cāyaṃ vyatikramaḥ.

पुलोमोवाच। अग्निना भगवंस् तस्मै रक्षसे ऽहं निवेदिता। ततो माम् अनयद् रक्षः क्रोशन्तीं कुररीम् इव।

pulomovāca. agninā bhagavaṃs tasmai rakṣase 'haṃ niveditā. tato mām anayad rakṣaḥ krośantīṃ kurarīm iva.

साहं तव सुतस्यास्य तेजसा परिमोक्षिता। भस्मीभूतं च तद् रक्षो माम् उत्सृज्य पपात वै।

sāhaṃ tava sutasyāsya tejasā parimokṣitā. bhasmībhūtaṃ ca tad rakṣo mām utsṛjya papāta vai.

सूत उवाच। इति श्रुत्वा पुलोमाया भृगुः परममन्युमान्। शशापाग्निम् अभिक्रुद्धः सर्वभक्षो भविष्यसि।

sūta uvāca. iti śrutvā pulomāyā bhṛguḥ paramamanyumān. śaśāpāgnim abhikruddhaḥ sarvabhakṣo bhaviṣyasi.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...