महाभारत 1.176 (श्लोक 1)

Project Home / Contents

महाभारत

आदि पर्व→

←अध्याय 176→

[mh-1-176] • 36 श्लोकाः

वैशंपायन उवाच। एवम् उक्ताः प्रयातास् ते पाण्डवा जनमेजय। राज्ञा दक्षिणपाञ्चालान् द्रुपदेनाभिरक्षितान्।

vaiśaṃpāyana uvāca. evam uktāḥ prayātās te pāṇḍavā janamejaya. rājñā dakṣiṇapāñcālān drupadenābhirakṣitān.

ततस् ते तं महात्मानं शुद्धात्मानम् अकल्मषम्। ददृशुः पाण्डवा राजन् पथि द्वैपायनं तदा।

tatas te taṃ mahātmānaṃ śuddhātmānam akalmaṣam. dadṛśuḥ pāṇḍavā rājan pathi dvaipāyanaṃ tadā.

तस्मै यथावत् सत्कारं कृत्वा तेन च सान्त्विताः। कथान्ते चाभ्यनुज्ञाताः प्रययुर् द्रुपदक्षयम्।

tasmai yathāvat satkāraṃ kṛtvā tena ca sāntvitāḥ. kathānte cābhyanujñātāḥ prayayur drupadakṣayam.

पश्यन्तो रमणीयानि वनानि च सरांसि च। तत्र तत्र वसन्तश् च शनैर् जग्मुर् महारथाः।

paśyanto ramaṇīyāni vanāni ca sarāṃsi ca. tatra tatra vasantaś ca śanair jagmur mahārathāḥ.

स्वाध्यायवन्तः शुचयो मधुराः प्रियवादिनः। आनुपूर्व्येण संप्राप्ताः पाञ्चालान् कुरुनन्दनाः।

svādhyāyavantaḥ śucayo madhurāḥ priyavādinaḥ. ānupūrvyeṇa saṃprāptāḥ pāñcālān kurunandanāḥ.

ते तु दृष्ट्वा पुरं तच् च स्कन्धावारं च पाण्डवाः। कुम्भकारस्य शालायां निवेशं चक्रिरे तदा।

te tu dṛṣṭvā puraṃ tac ca skandhāvāraṃ ca pāṇḍavāḥ. kumbhakārasya śālāyāṃ niveśaṃ cakrire tadā.

तत्र भैक्षं समाजह्रुर् ब्राह्मीं वृत्तिं समाश्रिताः। तांश् च प्राप्तांस् तदा वीराञ् जज्ञिरे न नराः क्व चित्। यज्ञसेनस् तु पाञ्चालो भीष्मद्रोणकृतागसम्। ज्ञात्वात्मानं तदारेभे त्राणायात्मक्रियां क्षमाम्। अवाप्य धृष्टद्युम्नं हि न स द्रोणम् अचिन्तयत्। सुतवैरप्रसङ्गाच् च भीष्माद् भयम् अचिन्तयत्। कन्यादानात् तु शरणं सो ऽमन्यत महीपतिः। जामातुर् बलसंयोगान् मेने ह बलवत्तरम्।

tatra bhaikṣaṃ samājahrur brāhmīṃ vṛttiṃ samāśritāḥ. tāṃś ca prāptāṃs tadā vīrāñ jajñire na narāḥ kva cit. yajñasenas tu pāñcālo bhīṣmadroṇakṛtāgasam. jñātvātmānaṃ tadārebhe trāṇāyātmakriyāṃ kṣamām. avāpya dhṛṣṭadyumnaṃ hi na sa droṇam acintayat. sutavairaprasaṅgāc ca bhīṣmād bhayam acintayat. kanyādānāt tu śaraṇaṃ so 'manyata mahīpatiḥ. jāmātur balasaṃyogān mene ha balavattaram.

यज्ञसेनस्य कामस् तु पाण्डवाय किरीटिने। कृष्णां दद्याम् इति सदा न चैतद् विवृणोति सः।

yajñasenasya kāmas tu pāṇḍavāya kirīṭine. kṛṣṇāṃ dadyām iti sadā na caitad vivṛṇoti saḥ.

सो ऽन्वेषमाणः कौन्तेयान् पाञ्चाल्यो जनमेजय। शंकरेण वरो दत्तः प्रीतेन च महात्मना। स निष्फलः स्यान् न तु मे इति प्रामाण्यम् आगतः। मया कर्तव्यम् अधुना दुष्करं लक्ष्यवेधनम्। इति निश्चित्य मनसा कारितं लक्ष्यम् उत्तमम्। दृढं धनुर् अनायम्यं कारयाम् आस भारत। वैय्याघ्रपद्यसोग्रं वै सृञ्जयस्य महीपतेः। तद् धनुः किंधुरं नाम देवदत्तम् उपानयत्। आयसी तस्य ज्या चासीत् प्रतिबद्धा महाबला। न तु ज्यां प्रसहेद् अन्यां तद् धनुःप्रवरं महत्।

so 'nveṣamāṇaḥ kaunteyān pāñcālyo janamejaya. śaṃkareṇa varo dattaḥ prītena ca mahātmanā. sa niṣphalaḥ syān na tu me iti prāmāṇyam āgataḥ. mayā kartavyam adhunā duṣkaraṃ lakṣyavedhanam. iti niścitya manasā kāritaṃ lakṣyam uttamam. dṛḍhaṃ dhanur anāyamyaṃ kārayām āsa bhārata. vaiyyāghrapadyasograṃ vai sṛñjayasya mahīpateḥ. tad dhanuḥ kiṃdhuraṃ nāma devadattam upānayat. āyasī tasya jyā cāsīt pratibaddhā mahābalā. na tu jyāṃ prasahed anyāṃ tad dhanuḥpravaraṃ mahat.

यन्त्रं वैहायसं चापि कारयाम् आस कृत्रिमम्। तेन यन्त्रेण सहितं राजा लक्ष्यं च काञ्चनम्।

yantraṃ vaihāyasaṃ cāpi kārayām āsa kṛtrimam. tena yantreṇa sahitaṃ rājā lakṣyaṃ ca kāñcanam.

द्रुपद उवाच। इदं सज्यं धनुः कृत्वा सज्येनानेन सायकैः। अतीत्य लक्ष्यं यो वेद्धा स लब्धा मत्सुताम् इति।

drupada uvāca. idaṃ sajyaṃ dhanuḥ kṛtvā sajyenānena sāyakaiḥ. atītya lakṣyaṃ yo veddhā sa labdhā matsutām iti.

वैशंपायन उवाच। इति स द्रुपदो राजा सर्वतः समघोषयत्। तच् छ्रुत्वा पार्थिवाः सर्वे समीयुस् तत्र भारत।

vaiśaṃpāyana uvāca. iti sa drupado rājā sarvataḥ samaghoṣayat. tac chrutvā pārthivāḥ sarve samīyus tatra bhārata.

ऋषयश् च महात्मानः स्वयंवरदिदृक्षया। यादवा वासुदेवेन सार्धम् अन्धकवृष्णयः। राजानो राजपुत्राश् च युवानो मृष्टकुण्डलाः। नानाजनपदाधीशा यज्वानो भूरिदक्षिणाः। मनोज्ञरूपलावण्या महेन्द्रसमविक्रमाः। क्रोधेन चाग्निसदृशाः क्षमया पृथिवीसमाः। स्थैर्ये मेरुसमा धीराः सूर्यवैश्वानरोपमाः। पृथिव्यां ये च राजान ऋषयश् च तपोधनाः। बालवृद्धान् ऋते सर्वे महीपालाः समागताः। त्रयस्त्रिंशत् सुराः सर्वे विमानैर् व्योम्नि निष्ठिताः। दुर्योधनपुरोगाश् च सकर्णाः कुरवो नृप।

ṛṣayaś ca mahātmānaḥ svayaṃvaradidṛkṣayā. yādavā vāsudevena sārdham andhakavṛṣṇayaḥ. rājāno rājaputrāś ca yuvāno mṛṣṭakuṇḍalāḥ. nānājanapadādhīśā yajvāno bhūridakṣiṇāḥ. manojñarūpalāvaṇyā mahendrasamavikramāḥ. krodhena cāgnisadṛśāḥ kṣamayā pṛthivīsamāḥ. sthairye merusamā dhīrāḥ sūryavaiśvānaropamāḥ. pṛthivyāṃ ye ca rājāna ṛṣayaś ca tapodhanāḥ. bālavṛddhān ṛte sarve mahīpālāḥ samāgatāḥ. trayastriṃśat surāḥ sarve vimānair vyomni niṣṭhitāḥ. duryodhanapurogāś ca sakarṇāḥ kuravo nṛpa.

ब्राह्मणाश् च महाभागा देशेभ्यः समुपागमन्। ते ऽभ्यर्चिता राजगणा द्रुपदेन महात्मना। ब्राह्मणैर् एव सहिताः पाण्डवाः समुपाविशन्। वैतालिका नर्तकाश् च सूतमागधबन्दिनः। उपोपविष्टा मञ्चेषु द्रष्टुकामाः स्वयंवरम्।

brāhmaṇāś ca mahābhāgā deśebhyaḥ samupāgaman. te 'bhyarcitā rājagaṇā drupadena mahātmanā. brāhmaṇair eva sahitāḥ pāṇḍavāḥ samupāviśan. vaitālikā nartakāś ca sūtamāgadhabandinaḥ. upopaviṣṭā mañceṣu draṣṭukāmāḥ svayaṃvaram.

ततः पौरजनाः सर्वे सागरोद्धूतनिःस्वनाः। शिशुमारपुरं प्राप्य न्यविशंस् ते च पार्थिवाः।

tataḥ paurajanāḥ sarve sāgaroddhūtaniḥsvanāḥ. śiśumārapuraṃ prāpya nyaviśaṃs te ca pārthivāḥ.

प्रागुत्तरेण नगराद् भूमिभागे समे शुभे। समाजवाटः शुशुभे भवनैः सर्वतो वृतः।

prāguttareṇa nagarād bhūmibhāge same śubhe. samājavāṭaḥ śuśubhe bhavanaiḥ sarvato vṛtaḥ.

प्राकारपरिखोपेतो द्वारतोरणमण्डितः। वितानेन विचित्रेण सर्वतः समवस्तृतः।

prākāraparikhopeto dvāratoraṇamaṇḍitaḥ. vitānena vicitreṇa sarvataḥ samavastṛtaḥ.

तूर्यौघशतसंकीर्णः परार्ध्यागुरुधूपितः। चन्दनोदकसिक्तश् च माल्यदामैश् च शोभितः।

tūryaughaśatasaṃkīrṇaḥ parārdhyāgurudhūpitaḥ. candanodakasiktaś ca mālyadāmaiś ca śobhitaḥ.

कैलासशिखरप्रख्यैर् नभस्तलविलेखिभिः। सर्वतः संवृतैर् नद्धः प्रासादैः सुकृतोच्छ्रितैः।

kailāsaśikharaprakhyair nabhastalavilekhibhiḥ. sarvataḥ saṃvṛtair naddhaḥ prāsādaiḥ sukṛtocchritaiḥ.

सुवर्णजालसंवीतैर् मणिकुट्टिमभूषितैः। सुखारोहणसोपानैर् महासनपरिच्छदैः।

suvarṇajālasaṃvītair maṇikuṭṭimabhūṣitaiḥ. sukhārohaṇasopānair mahāsanaparicchadaiḥ.

अग्राम्यसमवच्छन्नैर् अगुरूत्तमवासितैः। हंसाच्छवर्णैर् बहुभिर् आयोजनसुगन्धिभिः।

agrāmyasamavacchannair agurūttamavāsitaiḥ. haṃsācchavarṇair bahubhir āyojanasugandhibhiḥ.

असंबाधशतद्वारैः शयनासनशोभितैः। बहुधातुपिनद्धाङ्गैर् हिमवच्छिखरैर् इव।

asaṃbādhaśatadvāraiḥ śayanāsanaśobhitaiḥ. bahudhātupinaddhāṅgair himavacchikharair iva.

तत्र नानाप्रकारेषु विमानेषु स्वलंकृताः। स्पर्धमानास् तदान्योन्यं निषेदुः सर्वपार्थिवाः।

tatra nānāprakāreṣu vimāneṣu svalaṃkṛtāḥ. spardhamānās tadānyonyaṃ niṣeduḥ sarvapārthivāḥ.

तत्रोपविष्टान् ददृशुर् महासत्त्वपराक्रमान्। राजसिंहान् महाभागान् कृष्णागुरुविभूषितान्।

tatropaviṣṭān dadṛśur mahāsattvaparākramān. rājasiṃhān mahābhāgān kṛṣṇāguruvibhūṣitān.

महाप्रसादान् ब्रह्मण्यान् स्वराष्ट्रपरिरक्षिणः। प्रियान् सर्वस्य लोकस्य सुकृतैः कर्मभिः शुभैः।

mahāprasādān brahmaṇyān svarāṣṭraparirakṣiṇaḥ. priyān sarvasya lokasya sukṛtaiḥ karmabhiḥ śubhaiḥ.

मञ्चेषु च परार्ध्येषु पौरजानपदा जनाः। कृष्णादर्शनतुष्ट्यर्थं सर्वतः समुपाविशन्।

mañceṣu ca parārdhyeṣu paurajānapadā janāḥ. kṛṣṇādarśanatuṣṭyarthaṃ sarvataḥ samupāviśan.

ब्राह्मणैस् ते च सहिताः पाण्डवाः समुपाविशन्। ऋद्धिं पाञ्चालराजस्य पश्यन्तस् ताम् अनुत्तमाम्।

brāhmaṇais te ca sahitāḥ pāṇḍavāḥ samupāviśan. ṛddhiṃ pāñcālarājasya paśyantas tām anuttamām.

ततः समाजो ववृधे स राजन् दिवसान् बहून्। रत्नप्रदानबहुलः शोभितो नटनर्तकैः।

tataḥ samājo vavṛdhe sa rājan divasān bahūn. ratnapradānabahulaḥ śobhito naṭanartakaiḥ.

वर्तमाने समाजे तु रमणीये ऽह्नि षोडशे। मैत्रे मुहूर्ते तत् तस्या राजदाराः पुराविदः। पुत्रवत्यः सुवसनाः प्रतिकर्मोपचक्रमुः। स्वर्णपात्रं च कौशेयं दूर्वासिद्ध्यर्थसंयुतम्। निधाय तैलं स्नानार्थं निन्युर् बाला हरिप्रियाः। लोध्रकल्कहृताभ्यङ्गतैलं कालेयचन्दनम्। चतुष्काभिमुखीं निन्युर् अभिषेकाय योषितः। वैडूर्यमणिपीठेषु निविष्टां द्रौपदीं तदा। सतूर्यं स्नापयां चक्रुः स्वर्णकुम्भस्थितैर् जलैः। तां निवृत्ताभिषेकां च दुकूलद्वयधारिणीम्। निन्युर् मणिस्तम्भयुतां वेदीं वै सुपरिष्कृताम्। निवेश्य प्राङ्मुखीं हृष्टां विस्मिताक्षाः प्रसाधिकाः। केनानुकारणेनेमाम् इत्य् अन्योन्यं व्यलोकयन्। धूपोष्मणा च केशानाम् आर्द्रभावं व्यपोहयन्। बबन्धुर् अस्या धम्मिल्लं माल्यैः सुरभिगन्धिभिः। दूर्वामधूकरचितं माल्यं तस्या ददुः करे। चक्रुश् च कृष्णागरुणा पत्रभङ्गं कुचद्वये। रेजे सा चक्रवाकाङ्का स्वर्णदीर्घसरिद्वरा। अलकैः कुटिलैस् तस्या मुखं विकसितं बभौ। आसक्तभृङ्गं कुसुमं शशिबिम्बं जिगाय तत्। कालाञ्जनं नयनयोर् आचारार्थं समादधुः। भूषणै रत्नखचितैर् अलंचक्रुर् यथोचितम्। माता च तस्याः पृषती हरितालमनःशिलाम्। अङ्गुलीभ्याम् उपादाय तिलकं विदधे मुखे। अलंकृतां वधूं दृष्ट्वा योषितो मुदम् आययुः। माता न मुमुदे तस्याः पतिः कीदृग् भविष्यति। सौविदल्लाः समागम्य द्रुपदस्याज्ञया ततः। एनाम् आरोपयाम् आसुः करिणीं कुथभूषिताम्। ततो ऽवाद्यन्त वाद्यानि मङ्गलानि दिवि स्पृशन्। विलासिनीजनश् चापि प्रवरं करिणीशतम्। माङ्गल्यगीतं गायन्त्यः पार्श्वयोर् उभयोर् ययुः। जनापहरणे यत्ताः प्रतिहार्यः पुरो ययुः। कोलाहलो महान् आसीत् तस्मिन् पुरवरे तदा। धृष्टद्युम्नो ययाव् अग्रे हयम् आरुह्य भारत। द्रुपदो रङ्गदेशे तु बलेन महता युतः। तस्थौ व्यूह्य महानीकं पालितं दृढधन्विभिः। तस्यां वराङ्ग्याम् आयन्त्यां मञ्चस्था नृपसत्तमाः। तां दृष्ट्वा मन्मथाविष्टा विलासान् विदधुः किल। कश् चिद् अभ्रामयद् भूयः कमलं सुमनोहरम्। लोलपत्रं चलद् भृङ्गं परिवेष्टितकेसरम्। कश् चिद् विलासी गलितं लग्नम् अङ्गदकोटिभिः। प्रालम्बम् अकरोद् अंसे साचीकृतमुखाम्बुजम्। लिलेख पीठं पादेन हैमं तिर्यङ् मुखत्विषा। केतकीदलम् अन्यो ऽपि प्रियं कर्णविभूषणम्। नखाग्रैः पाटयाम् आस कुशालेखविशारदैः। कश् चित् कमलशोणेन नखेन स्वस्तिपाणिना। रत्नाङ्गुलीयप्रभया विद्वान् अक्षान् अवासृजत्। यथाभा तस्य विमला स्वस्थानाच् चलिता तथा। कश् चिद् व्यापारयाम् आस कररत्नाङ्गुलीयकम्। भूयान् एवंविधांस् तत्र द्रौपदी कमलेक्षणा। नीलोत्पलमयं देशं कुर्वाणेवावलोकयत्। आप्लुताङ्गी सुवसना सर्वाभरणभूषिता।

vartamāne samāje tu ramaṇīye 'hni ṣoḍaśe. maitre muhūrte tat tasyā rājadārāḥ purāvidaḥ. putravatyaḥ suvasanāḥ pratikarmopacakramuḥ. svarṇapātraṃ ca kauśeyaṃ dūrvāsiddhyarthasaṃyutam. nidhāya tailaṃ snānārthaṃ ninyur bālā haripriyāḥ. lodhrakalkahṛtābhyaṅgatailaṃ kāleyacandanam. catuṣkābhimukhīṃ ninyur abhiṣekāya yoṣitaḥ. vaiḍūryamaṇipīṭheṣu niviṣṭāṃ draupadīṃ tadā. satūryaṃ snāpayāṃ cakruḥ svarṇakumbhasthitair jalaiḥ. tāṃ nivṛttābhiṣekāṃ ca dukūladvayadhāriṇīm. ninyur maṇistambhayutāṃ vedīṃ vai supariṣkṛtām. niveśya prāṅmukhīṃ hṛṣṭāṃ vismitākṣāḥ prasādhikāḥ. kenānukāraṇenemām ity anyonyaṃ vyalokayan. dhūpoṣmaṇā ca keśānām ārdrabhāvaṃ vyapohayan. babandhur asyā dhammillaṃ mālyaiḥ surabhigandhibhiḥ. dūrvāmadhūkaracitaṃ mālyaṃ tasyā daduḥ kare. cakruś ca kṛṣṇāgaruṇā patrabhaṅgaṃ kucadvaye. reje sā cakravākāṅkā svarṇadīrghasaridvarā. alakaiḥ kuṭilais tasyā mukhaṃ vikasitaṃ babhau. āsaktabhṛṅgaṃ kusumaṃ śaśibimbaṃ jigāya tat. kālāñjanaṃ nayanayor ācārārthaṃ samādadhuḥ. bhūṣaṇai ratnakhacitair alaṃcakrur yathocitam. mātā ca tasyāḥ pṛṣatī haritālamanaḥśilām. aṅgulībhyām upādāya tilakaṃ vidadhe mukhe. alaṃkṛtāṃ vadhūṃ dṛṣṭvā yoṣito mudam āyayuḥ. mātā na mumude tasyāḥ patiḥ kīdṛg bhaviṣyati. sauvidallāḥ samāgamya drupadasyājñayā tataḥ. enām āropayām āsuḥ kariṇīṃ kuthabhūṣitām. tato 'vādyanta vādyāni maṅgalāni divi spṛśan. vilāsinījanaś cāpi pravaraṃ kariṇīśatam. māṅgalyagītaṃ gāyantyaḥ pārśvayor ubhayor yayuḥ. janāpaharaṇe yattāḥ pratihāryaḥ puro yayuḥ. kolāhalo mahān āsīt tasmin puravare tadā. dhṛṣṭadyumno yayāv agre hayam āruhya bhārata. drupado raṅgadeśe tu balena mahatā yutaḥ. tasthau vyūhya mahānīkaṃ pālitaṃ dṛḍhadhanvibhiḥ. tasyāṃ varāṅgyām āyantyāṃ mañcasthā nṛpasattamāḥ. tāṃ dṛṣṭvā manmathāviṣṭā vilāsān vidadhuḥ kila. kaś cid abhrāmayad bhūyaḥ kamalaṃ sumanoharam. lolapatraṃ calad bhṛṅgaṃ pariveṣṭitakesaram. kaś cid vilāsī galitaṃ lagnam aṅgadakoṭibhiḥ. prālambam akarod aṃse sācīkṛtamukhāmbujam. lilekha pīṭhaṃ pādena haimaṃ tiryaṅ mukhatviṣā. ketakīdalam anyo 'pi priyaṃ karṇavibhūṣaṇam. nakhāgraiḥ pāṭayām āsa kuśālekhaviśāradaiḥ. kaś cit kamalaśoṇena nakhena svastipāṇinā. ratnāṅgulīyaprabhayā vidvān akṣān avāsṛjat. yathābhā tasya vimalā svasthānāc calitā tathā. kaś cid vyāpārayām āsa kararatnāṅgulīyakam. bhūyān evaṃvidhāṃs tatra draupadī kamalekṣaṇā. nīlotpalamayaṃ deśaṃ kurvāṇevāvalokayat. āplutāṅgī suvasanā sarvābharaṇabhūṣitā.

वीरकांस्यम् उपादाय काञ्चनं समलंकृतम्। अवतीर्णा ततो रङ्गं द्रौपदी भरतर्षभ।

vīrakāṃsyam upādāya kāñcanaṃ samalaṃkṛtam. avatīrṇā tato raṅgaṃ draupadī bharatarṣabha.

पुरोहितः सोमकानां मन्त्रविद् ब्राह्मणः शुचिः। परिस्तीर्य जुहावाग्निम् आज्येन विधिना तदा।

purohitaḥ somakānāṃ mantravid brāhmaṇaḥ śuciḥ. paristīrya juhāvāgnim ājyena vidhinā tadā.

स तर्पयित्वा ज्वलनं ब्राह्मणान् स्वस्ति वाच्य च। वारयाम् आस सर्वाणि वादित्राणि समन्ततः।

sa tarpayitvā jvalanaṃ brāhmaṇān svasti vācya ca. vārayām āsa sarvāṇi vāditrāṇi samantataḥ.

निःशब्दे तु कृते तस्मिन् धृष्टद्युम्नो विशां पते। कृष्णाम् आदाय विधिवन् मेघदुन्दुभिनिःस्वनः। रङ्गमध्यगतस् तत्र मेघगम्भीरया गिरा। वाक्यम् उच्चैर् जगादेदं श्लक्ष्णम् अर्थवद् उत्तमम्।

niḥśabde tu kṛte tasmin dhṛṣṭadyumno viśāṃ pate. kṛṣṇām ādāya vidhivan meghadundubhiniḥsvanaḥ. raṅgamadhyagatas tatra meghagambhīrayā girā. vākyam uccair jagādedaṃ ślakṣṇam arthavad uttamam.

इदं धनुर् लक्ष्यम् इमे च बाणाः; शृण्वन्तु मे पार्थिवाः सर्व एव। यन्त्रच्छिद्रेणाभ्यतिक्रम्य लक्ष्यं; समर्पयध्वं खगमैर् दशार्धैः।

idaṃ dhanur lakṣyam ime ca bāṇāḥ; śṛṇvantu me pārthivāḥ sarva eva. yantracchidreṇābhyatikramya lakṣyaṃ; samarpayadhvaṃ khagamair daśārdhaiḥ.

एतत् कर्ता कर्म सुदुष्करं यः; कुलेन रूपेण बलेन युक्तः। तस्याद्य भार्या भगिनी ममेयं; कृष्णा भवित्री न मृषा ब्रवीमि।

etat kartā karma suduṣkaraṃ yaḥ; kulena rūpeṇa balena yuktaḥ. tasyādya bhāryā bhaginī mameyaṃ; kṛṣṇā bhavitrī na mṛṣā bravīmi.

तान् एवम् उक्त्वा द्रुपदस्य पुत्रः; पश्चाद् इदं द्रौपदीम् अभ्युवाच। नाम्ना च गोत्रेण च कर्मणा च; संकीर्तयंस् तान् नृपतीन् समेतान्।

tān evam uktvā drupadasya putraḥ; paścād idaṃ draupadīm abhyuvāca. nāmnā ca gotreṇa ca karmaṇā ca; saṃkīrtayaṃs tān nṛpatīn sametān.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...