महाभारत 12.43 (श्लोक 1)

Project Home / Contents

महाभारत

←शान्ति पर्व→

←अध्याय 43→

[mh-12-43] • 17 श्लोकाः

वैशंपायन उवाच। अभिषिक्तो महाप्राज्ञो राज्यं प्राप्य युधिष्ठिरः। दाशार्हं पुण्डरीकाक्षम् उवाच प्राञ्जलिः शुचिः।

vaiśaṃpāyana uvāca. abhiṣikto mahāprājño rājyaṃ prāpya yudhiṣṭhiraḥ. dāśārhaṃ puṇḍarīkākṣam uvāca prāñjaliḥ śuciḥ.

तव कृष्ण प्रसादेन नयेन च बलेन च। बुद्ध्या च यदुशार्दूल तथा विक्रमणेन च।

tava kṛṣṇa prasādena nayena ca balena ca. buddhyā ca yaduśārdūla tathā vikramaṇena ca.

पुनः प्राप्तम् इदं राज्यं पितृपैतामहं मया। नमस् ते पुण्डरीकाक्ष पुनः पुनर् अरिंदम।

punaḥ prāptam idaṃ rājyaṃ pitṛpaitāmahaṃ mayā. namas te puṇḍarīkākṣa punaḥ punar ariṃdama.

त्वाम् एकम् आहुः पुरुषं त्वाम् आहुः सात्वतां पतिम्। नामभिस् त्वां बहुविधैः स्तुवन्ति परमर्षयः।

tvām ekam āhuḥ puruṣaṃ tvām āhuḥ sātvatāṃ patim. nāmabhis tvāṃ bahuvidhaiḥ stuvanti paramarṣayaḥ.

विश्वकर्मन् नमस् ते ऽस्तु विश्वात्मन् विश्वसंभव। विष्णो जिष्णो हरे कृष्ण वैकुण्ठ पुरुषोत्तम।

viśvakarman namas te 'stu viśvātman viśvasaṃbhava. viṣṇo jiṣṇo hare kṛṣṇa vaikuṇṭha puruṣottama.

अदित्याः सप्तरात्रं तु पुराणे गर्भतां गतः। पृश्निगर्भस् त्वम् एवैकस् त्रियुगं त्वां वदन्त्य् अपि।

adityāḥ saptarātraṃ tu purāṇe garbhatāṃ gataḥ. pṛśnigarbhas tvam evaikas triyugaṃ tvāṃ vadanty api.

शुचिश्रवा हृषीकेशो घृतार्चिर् हंस उच्यसे। त्रिचक्षुः शम्भुर् एकस् त्वं विभुर् दामोदरो ऽपि च।

śuciśravā hṛṣīkeśo ghṛtārcir haṃsa ucyase. tricakṣuḥ śambhur ekas tvaṃ vibhur dāmodaro 'pi ca.

वराहो ऽग्निर् बृहद्भानुर् वृषणस् तार्क्ष्यलक्षणः। अनीकसाहः पुरुषः शिपिविष्ट उरुक्रमः।

varāho 'gnir bṛhadbhānur vṛṣaṇas tārkṣyalakṣaṇaḥ. anīkasāhaḥ puruṣaḥ śipiviṣṭa urukramaḥ.

वाचिष्ठ उग्रः सेनानीः सत्यो वाजसनिर् गुहः। अच्युतश् च्यावनो ऽरीणां संकृतिर् विकृतिर् वृषः।

vāciṣṭha ugraḥ senānīḥ satyo vājasanir guhaḥ. acyutaś cyāvano 'rīṇāṃ saṃkṛtir vikṛtir vṛṣaḥ.

कृतवर्त्मा त्वम् एवाद्रिर् वृषगर्भो वृषाकपिः। सिन्धुक्षिद् ऊर्मिस् त्रिककुत् त्रिधामा त्रिवृद् अच्युतः।

kṛtavartmā tvam evādrir vṛṣagarbho vṛṣākapiḥ. sindhukṣid ūrmis trikakut tridhāmā trivṛd acyutaḥ.

सम्राड् विराट् स्वराट् चैव सुरराड् धर्मदो भवः। विभुर् भूर् अभिभूः कृष्णः कृष्णवर्त्मा त्वम् एव च।

samrāḍ virāṭ svarāṭ caiva surarāḍ dharmado bhavaḥ. vibhur bhūr abhibhūḥ kṛṣṇaḥ kṛṣṇavartmā tvam eva ca.

स्विष्टकृद् भिषगावर्तः कपिलस् त्वं च वामनः। यज्ञो ध्रुवः पतंगश् च जयत्सेनस् त्वम् उच्यसे।

sviṣṭakṛd bhiṣagāvartaḥ kapilas tvaṃ ca vāmanaḥ. yajño dhruvaḥ pataṃgaś ca jayatsenas tvam ucyase.

शिखण्डी नहुषो बभ्रुर् दिवस्पृक् त्वं पुनर्वसुः। सुबभ्रुर् उक्षो रुक्मस् त्वं सुषेणो दुन्दुभिस् तथा।

śikhaṇḍī nahuṣo babhrur divaspṛk tvaṃ punarvasuḥ. subabhrur ukṣo rukmas tvaṃ suṣeṇo dundubhis tathā.

गभस्तिनेमिः श्रीपद्मं पुष्करं पुष्पधारणः। ऋभुर् विभुः सर्वसूक्ष्मस् त्वं सावित्रं च पठ्यसे।

gabhastinemiḥ śrīpadmaṃ puṣkaraṃ puṣpadhāraṇaḥ. ṛbhur vibhuḥ sarvasūkṣmas tvaṃ sāvitraṃ ca paṭhyase.

अम्भोनिधिस् त्वं ब्रह्मा त्वं पवित्रं धाम धन्व च। हिरण्यगर्भं त्वाम् आहुः स्वधा स्वाहा च केशव।

ambhonidhis tvaṃ brahmā tvaṃ pavitraṃ dhāma dhanva ca. hiraṇyagarbhaṃ tvām āhuḥ svadhā svāhā ca keśava.

योनिस् त्वम् अस्य प्रलयश् च कृष्ण; त्वम् एवेदं सृजसि विश्वम् अग्रे। विश्वं चेदं त्वद्वशे विश्वयोने; नमो ऽस्तु ते शार्ङ्गचक्रासिपाणे।

yonis tvam asya pralayaś ca kṛṣṇa; tvam evedaṃ sṛjasi viśvam agre. viśvaṃ cedaṃ tvadvaśe viśvayone; namo 'stu te śārṅgacakrāsipāṇe.

एवं स्तुतो धर्मराजेन कृष्णः; सभामध्ये प्रीतिमान् पुष्कराक्षः। तम् अभ्यनन्दद् भारतं पुष्कलाभिर्; वाग्भिर् ज्येष्ठं पाण्डवं यादवाग्र्यः। एतन् नामशतं विष्णोर् धर्मराजेन कीर्तितम्। यः पठेच् छृणुयाद् वापि सर्वपापैः प्रमुच्यते।

evaṃ stuto dharmarājena kṛṣṇaḥ; sabhāmadhye prītimān puṣkarākṣaḥ. tam abhyanandad bhārataṃ puṣkalābhir; vāgbhir jyeṣṭhaṃ pāṇḍavaṃ yādavāgryaḥ. etan nāmaśataṃ viṣṇor dharmarājena kīrtitam. yaḥ paṭhec chṛṇuyād vāpi sarvapāpaiḥ pramucyate.

Project अर्थ (Artha): X, yashbonde.com, LinkedIn. See Sources

Loading adhyay...